Alle inzendingen van Egbert Jan van der Scheer

Noem mij een dromer die blijft dromen Over tijden vol liefde, rust en vree, Over tijden die niet schijnen te komen Over tijden vrij van last, ach en wee. Noem mij een dromer die blijft dromen Over een wereld vol met groot geluk Over beloofde tijden die eens zullen komen Voor ieder vrijheid, voor niemand druk. Noem mij een dromer die blijft…

Hoe koud het eenzaam hart dat niet meer slaat voor medemensen met pijn leed en smart niet voelt diens verdriet in hun lijdend hart verblind slechts door zijn eigen wrok en haat. Waar is gevoel dat hem verlaten heeft hij kent geen tederheid bij dag of nacht wellicht is er geen mens die op hem wacht zelfs geen sterveling die hem liefde geeft?…

Zware nachten. Nachten van schuilen zuchten zonder lucht in verdriet geen tranen in plezier geen lach in gedachten geen woorden. Zware nachten. In bewegen geen woelen tranen zonder pijn niet alleen en niet samen hier, maar toch afwezig zijn. Zware nachten. Nachten met vele zorgen…

De nacht slaapt in de dag rekt zich uit het licht ontwaakt en lacht ons vriendelijk toe. Nog schuilt de zon in haar wolkenbed nevels langs de horizon terwijl moeder aard haar eerstelingen baart in zachte kleur over velden spreidt knop uit blad ontsprongen bij zacht geluid van vibrerende tongen.…

Ik wil racen over banen als een speer over wegen gaan vliegen over bergen als adelaar mijn vleugels uitslaan als een vis door ’t water schieten als leeuw op de savanne jagen of olifant door ‘t dichte woud misschien een ijsbeer, ook al is dat koud in een raket naar Venus suizen door de ruimte met een schip heel de kosmos gaan verkennen…

In de stilte van de avond voor het afscheid van het licht zie ik nog langs lange lanen jouw silhouet stil verdwijnen uit zicht je schouders wat gebogen je blik op de horizon gericht zacht hoor ik schuifelende voeten door het mulle stoffige zand denk aan handen alsof ze zoekend vragen naar een vriendschapsband een stem die vraagt om waarheid…

Heb vandaag gewandeld Door een dag van mijn leven Een dag verder van het verleden Nog weinig stappen In de toekomst Een gedacht aan ’t zijn Enige meters door ’t leven Wandelend in vergane illusies Een idylle uit verleden Die een glimlach vormt in ’t heden.…

Rijzend schoon van ochtendzon aan verre kim waar boven water een deken vormt van nevel boven wuivend riet wilgenkruinen als een schim in lichte bries fluisteren een zacht geprevel. Witte wolken zweven in het blauw azuur omringd met zonnestralen als gouden randen een rijk decor in het vroege ochtenduur hoop op zonnige zomerdag voorhanden.…

Zacht zie ik ‘t riet langs de waterkant wiegen en golfjes daar hun eigen ritme slaan genietend blijf ik daar aan de oever staan bewonder vogels die over het oppervlak vliegen. Een bootje voor de wind met bolle zeilen trekt zijn voren over het watervlak spiegelt contrasterend met blauwe hemeldak urenlang kan ik hier verwijlen. Rondom wijdheid…

Ik ben een zoetekauw Dus waarom zou ik Zuckerberg mijden Ik reageer op dreiging niet zo gauw En wil mij vrij aan mijn hobby wijden Geheimen heb ik praktisch niet Ik heb echt niets te verbergen En dat iedereen mijn ponem op FB ziet Zal geen sikkepit van mijn privacy vergen Wat doen er veel mensen geheimzinnig En angstvallig over hun privacy…

Deze avond ving de vroege nacht zo duister aan de hemel kleedde zich in stemmig zwart satijn waar heldere sterren als rijen lichtjes zijn die door de kosmos trekken ieder in eigen baan een universum toch zo onmetelijk groot wat is een mens om dat te kunnen bevatten tracht slechts enkel het tal der sterren te schatten voelt men zich dan niet…

Voorjaar drijft mij tot het schrijven ener sonnet loflied over zonnestralen te bazuinen over vlakke land en vanaf blanke duinen reeds des morgens door vogelkoren in gezet liederen beschreven in poëtische woorden zoals het in het brein des dichters leeft hij het met zijn ziel en hart te kennen geeft dat hij bestaat uit enkel lofakkoorden…

Een dag een laatste groet de horizon staat in brand stil suddert nog het late licht en in het binnenst van mijn hart streelt mij een warm gevoel dat woorden aan schoonheid paart maar spreken mij belet slechts tonen wondere zuiverheid vanuit verten aangedragen breken de stilte van ’t moment vormen geluk dat aandacht vraagt spelen zachte…

De dag wacht op de avond licht wacht op de nacht rumoer verlangt naar stilte rust na arbeid wordt verwacht tijd blijft eindeloos draaien kent nooit een weg terug wisselt met licht en duister gaat dan traag, dan vlug dagen slijten door de tijd van ritme in licht en donker wachten in ochtendstond op einde van stergeflonker dan wacht…

Als zacht de nacht ontwaakte met maneschijn en twinkelende ster boerennachtegaal kwaakte laatste klokken beierden van ver verstomde mechanisch geweld en aan de kim verdwenen laatste stralen verstrijkende uren werden geteld een oude man vertelde zijn verhalen stil zat men bijeen bij lamplicht en werd het grote boek geopend met woorden als…

Ik had een droom, en laat me dromen Die droom die zegt dat ieder mens is gelijk Die droom die enkel gaat over vrede Tederheid, liefde en vriendschap waar ik kijk Laat mij koesteren die dromen Dat zwart, wit, bruin, geel of rood elkaar vinden En alle naties tot een eenheid komen Niet allen gelijk maar wel als vrinden De wereld vormen als eens…

Worstelend door woeste branding kies ik ruimte naar wijde zee trotserend golven en deining soms wind tegen, dan weer mee. Niet steeds vaart mijn schip zonder schade maar krijgt in tegenwind dikwijls averij meert op tijd aan, aan veilige kade mijn navigator is steeds aan mijn zij. Hoe verder ik de horizon nader bereik ik rustig water, kom…

Niet langzaam treden dagen nader Maar komen en gaan met rasse schreden En vliegen aan ons voorbij En wij, wij worden meegezogen In kolkende maalstromen van tijd Aan zwakke strohalmen klampend Op de woelige baren Tot we belanden in oeverloze ruimte In zeeën van eeuwige tijd Waar dagen zich stapelen tot eeuwigheid.…

Geen morgen is zo heerlijk om te ontwaken Dan bij ochtendgloed van zachte lentezon Bij geluid dat duizend vogelkelen maken Moment dat je weet dat nieuwe tijd begon Een nieuwe dag en nieuw leven een nieuw begin En stralende zon lacht ons lokkend te gemoed Zo’n beloftevolle dag krijgt ieder uur weer zin Een dag door warm stralend lentelicht begroet…

Zijn het woorden die mij drijven tot dichten zijn het mijn dromen in de stille nachten waarin ik vele uren lig te wachten tot het aan de horizon weer gaat lichten. Dan schrijf ik weer mijn diepste gedachten genietend van heldere zonnestralen schoner dan glans van edele metalen warmte dat pijn en leed doet verzachten. Slechts wolken kunnen…

Aarde, wat heb je meegemaakt? Wat is in alle eeuwen gebeurt? Aarde, wat is het dat je raakt? Waardoor ben zo je verscheurd? Aarde, wat is je droefenis? Wie heeft jou dit toch aangedaan? Aarde, wat is je grote gemis? Wat het leed waarvoor we nu staan? Aarde, waarom ben je zo moe? Welke strijd moet je nog strijden? Aarde, waar ga je nu naar…

Er staat een boom in volle pracht, getuigend van des Scheppers macht. Ten hemel wuivend met zijn kroon, ontvangend, ‘t licht van ‘s Vaders Zoon. Er staat een bloem in schone bloei, waar eens, Gods adem, zijn zaad heen woei. Hij dankt de Heer, voor ‘t schone leven, slechts uit genade hem gegeven. Er loopt een mens, hij dankt zijn God.…

Toen ik dacht Helemaal Aan de zijkant Te staan Keek ik Om mij heen En ontwaarde Een machtig Onverslaanbaar leger Dat mij beschermde…

Een vogel vloog hoog langs de wolken En zag de aarde steeds minder groen Hij dacht hoe moet ik in een lied vertolken Dat de mensen daar iets aan moeten doen Steeds komen er minder insecten Bloemen en planten worden niet bevrucht Mens waar blijf je met je intellecten Ben je voor ondergang niet beducht De vogel vloog verder en verder En overal…

Ik droom de dagen van weleer als in het heden De dagen onbezorgd van jeugd, geluk en spel Toen tijden onbekommerd om de toekomst streden Gedachten aan zorg en last waren niet in tel Ik droom de wereld geschapen in zijn eenheid Met menig hemellichaam en sterren en maan Die ongeschonden door menselijke domheid Als ‘t paradijs vol bloemen en…

We proeven het leven Eten het brood En drinken de wijn Het is om het even Goud of lood Of hoe ‘t na ons zal zijn We vieren het feest ’t leven duurt kort Zijn niet bevreesd Hoe ’t morgen wordt…

Vandaag kwam ik de vrede tegen En heb hem gevraagd waar hij al die tijd was Ik zei; “U hebt zolang gezwegen, Terwijl toch iedereen over oorlog las”. Hij zei: “Ik heb reeds zolang op aarde gezworven. En geen medium erkende mij. Door al dat leed ben ik duizenden doden gestorven Niemand luisterde, wat ik ook zei. Zolang de mensen elkaar niet…

Steeds zoekend naar concentratie Mis ik de woorden die ik schrijven wil Ergens moeten ze zijn verborgen In een uithoek van mijn geheugen Of verduisterd in mijn slijtend brein Ik maak mij wel zorgen om ’t gemis En vermoei mij op mijn zoektocht Herinner mij nog mijn jonge jaren En gemak van leven en wenden Ach niet ’t tobben zal mij de toekomst…

Ik stond daar in het licht der spot En voelde de spot op me stralen Eenzaam overgelaten aan ’t lot Kon ik nog amper ademhalen Zwijgend en de mond vol tanden Bezag ik die grote zaal vol stoelen Aan iedere kant die lege wanden Begon mij zeer eenzaam te voelen Daar in ’t felle licht open en bloot Stond ik met een kleur als een tomaat En ik…

Je schoonheid is niet alleen je buitenkant Al straalt je gezicht en huid ook als de zon Die schijn blijkt op den lange duur niet bestand Maar zal na verloop spatten als een ballon Dan rest van jou nog slechts verschrompeld vel En kennen je vrienden je nauwelijks meer Dan ben je tussen kennissen niet in tel En leef je dag op dag met onnoemlijk…