Warmen
Hoe koud het eenzaam hart dat niet meer slaat
voor medemensen met pijn leed en smart
niet voelt diens verdriet in hun lijdend hart
verblind slechts door zijn eigen wrok en haat.
Waar is gevoel dat hem verlaten heeft
hij kent geen tederheid bij dag of nacht
wellicht is er geen mens die op hem wacht
zelfs geen sterveling die hem liefde geeft?
Ergens is toch hij ook menselijk, zacht,
en hunkerend naar een liefdevol woord
dat begripvol met warmte op hem wacht,
hij in tijden van onrust steeds weer hoort
als vanuit sombere donkere nacht
het nieuw heldere ochtendlicht weer gloort.
Zie ook: http://www.keetweg.nl
Schrijver: Egbert Jan van der Scheer, 27 mei 2018
Geplaatst in de categorie: emoties