556 resultaten.
Eenheid tot waarde
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 106 Deeltjes gevormd tot één grote
als woorden uit letters
die kleine gedachten
vormen tot geniale
vindingen
in besef van eigen
geringe waarden en samen
opbouwend steunende pilaren zijn
van wat eens de mens ten dienste is.
Maar nóóit in eigenwaarde de ander kan missen!…
Bekende weg ..... Maar tóch...
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 118 Zoekend door lanen
waar gewortelde schaduwen
mij nastaren door
half maanverlicht duister
of paden waar geulen gaan
vind ik noch mijzelf
noch anderen
die doelen vinden
of kennen de weg
waar we veilig zijn
houden de onzekerheden vast
waar wij zo dikwijls
elkaar naar toe leiden
om uiteindelijk te vinden
het smalle pad
dat naar huis leidt…
Schepping in liefde
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 100 Verlangen reikt verder dan begeren
warmte geeft zoveel meer dan vuur
geen zee die deze diepte kan bevatten
in beken vindt men water nooit zo puur.
Bergen zullen nooit tot deze hoogte stijgen
er kunnen geen dalen zijn die dieper gaan
wouden niet groener of bomen hoger zijn
geen velden begroeit met geler graan.
Wolken kunnen niet sneller zeilen…
Iedere dag nieuwe belofte
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 96 Met stralen doorzeeft
glanzend en weerkaatsend
fonkelende morgendauw
kleinood als een parel
in water tot kristal gereinigd
puurheid van sprankelend
ochtendlicht en gouden stralen.
Als liefde en teer geluk
in prille zonnegloed
die fluisterend zegt
en glimlachend belooft
dat verwachting deze dag
’t nieuwe licht ontsteekt
na duister weer…
Menselijk
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 73 Stenen worden gestapeld
gemetseld tot een muur
om ons te beschermen
tegen kou en wind
de muren worden omgeworpen
met de stenen wordt gegooid
wij staan weerloos in de wind
en deppen onze wonden
geen hart bevat de warmte
om muren te beschermen
in omzien naar elkaar.…
Kleine dingen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 210 Mijn dromen gaan over meren
verder dan schepen kunnen gaan
valt mijn hartstocht niet te keren
tot aan de horizon van mijn bestaan
zweven wil ik over bergen en dalen
stil genieten van een vergezicht
zelf mijn vrijheid te bepalen
dat mijn levensdoel verlicht
met de duizenden vogels zingen
in bossen en bomen her en der
van het geluk en nog…
Zwevende muze
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 259 Laat je gedachten zweven
op klanken van heerlijke muziek
vingers die dansen over toetsen
als vleugels die glijden op thermiek
van stuwende en stijgende tonen
scheer als een zwaluw door ’t zwerk
zwenkend zwierend in de compositie
en het ritme van de wind
gehoord in de snaren van de bomen
drijvend op genieten van het geluk
schrijf op heerlijke…
Élysée de liberté
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 85 Bouw geen muren
op fundamenten
door mij afgekeurd
breek wallen af
op gronden die niet deugen
en bouw geen toren
in een diep dal
waar ruimten zijn besloten
plaats mij op een kale berg
waar mijn gezicht
tot de horizon reikt
veranker mijn grondvest
aan sterke rotssteen
bouw daar mijn veste
op onbedorven scheppinggrond
waar nog vrede op…
De weg van het hooglied
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 59 Aan het begin van die weg
heb ik eens gestaan
gewacht op mijn liefste
waarvan ik zeker wist
dat ze hier langs zou komen
op het midden van die weg
ben ik eens stil blijven staan
dacht dat ik haar zag komen
waarop ik zolang had gewacht
alleen nog van kon dromen
op het eind van die weg
heb ik nog eenmaal omgekeken
ben bedroefd doorgelopen…
Herkomst
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 76 In de verte liggen mijn gedachten
als zachte woorden uitgespreid
parelend over dauwbedekte vlakten
als een glinstering van warmte
in een zee van laaghangend licht
waarin mijn geheimen zijn verborgen
onder golvend oppervlak.
Stralend ver schijnen mijn woorden
meegevoerd in ijle wind
alsof ze komen uit de kosmos
waar geen oor de herkomst vindt…
Waarvoor is het leven bestemd
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 67 Als bij rijzen van zonnegloren
over velden parelen zijn gestrooid
toont de wereld mooier dan ooit
dat zij eens voor geluk is geboren
hoe vredig kunnen landerijen zijn
als alles in ochtendlicht is overgoten
aan iedere tak een fonkelende robijn
smaragdgroen van tere jonge loten
maar over de wegen raast verkeer
in niets ontziende haast en…
Gevallen spiegelglas 2
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 219 Gevallen spiegelglas 2
Zie in de scherven van glas
teleurstellingen in mijn leven
vervormen van goede wil
door fouten stuk gevallen
spiegelende scherpe splinters
van verraderlijke eigenwaan
dat glas de glans ontneemt
gebroken glas is niet te lijmen
herinnering bewaard spiegeling
nooit zal het ooit weer worden,
en beter ook dat men niet…
Passie en hooglied
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 101 Als een rivier wil ik minnen
in een stroming oeverloos
hoogten en diepten als golven
vol van kolkende emoties
hoogtepunten van geluk
wisselend met hartenpijn.
Over velden wil ik je benaderen
vlak en open dat ik je van verre zie
of door heuvels en bergen
waar ik je uit dalen op kom halen
samen stijgen naar een top
van ’t volmaakte samenzijn…
Ergens in de wildernis
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 368 Nergens stilte nergens rust
jachten zonder tijd te nemen
voortgedreven door één doel
steeds meer en meer in ’t leven
hogere status rijker aanzien
en van niets ooit genoeg
ik heb mijn eigen stek gevonden
voor mij hoeft het niet meer zo
wil leven in velden en bossen
in natuur waar echte rijkdom is
genieten van de rust en stilte
ergens in…
Mijn gedachten
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 396 Dikwijls kan ik de gedachten
in mijn woorden niet kwijt
kan ik nog slechts wachten
op iedere zin die om voorrang strijdt
wachten op verlossende woorden
die mijn onrust op doen klaren
in talrijke klankvolle akkoorden
mijn brein voor rampspoed bewaren
dan spreek ik als volleerd redenaar
de bühne vol gloed betredend
iedere tegenspraak overredend…
Zweverig
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 148 Op wind wil ik me laten drijven
met vleugels sterk en groot
zweven tussen wolken
genieten van de zon
gewoon zweven zonder zorgen
kijken op de aarde neer
op thermiek en zachte stroming
over velden, heuvels en rivieren
weg van al dat druk gewemel
naar heerlijk stille plek
in gedichten denken
tussen weelderig groen.…
1001 Nacht
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 49 Al genietend groeien de dromen als bloemen
en leven de menselijke fantasieën
koesteren de dagen zich in licht en zonneschijn
tot 's avonds de maan samen met sterren
de hemelkoepel bezaait met beeldend romantiek.
En vanaf de vroege ochtend zingt een kleine vogel
en maakt de dagen tot een feest vol muziek
samen met jou wordt het leven een dans…
Alles overtreffende muze
netgedicht
0.0 met 1 stemmen 104 Ik zag je tussen lentebloemen
elke kleur verbleekte door jou
iedere vorm viel in het niet
hemel straalde dieper blauw.
Ik zag je door zomerzon
alle schaduwen verbleekten
ik begreep ik dat ’t niet kon
toch kwam ’t alleen door jou.
Zag je wandelen in herfstbos
lentezon scheen door bomen
alles kleedde zich met kleurig mos
alleen omdat…
Na ons afscheid
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 365 Eens als ons afscheid lang zal zijn
en van ’t weerzien wij niet weten
dagen vervulD van weemoed en pijn
tijd in angst en zorg versleten
zal dan onze liefde hoogtij vieren
weten we dat toch de tijden keren
dat wij elkaar met bloemen sieren
in die tuin van paradijselijke sferen
leven zal daar opnieuw beginnen
daar in die wonderschone stad…
Buiten of binnen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 177 Laat mij haastig gaan door velden en beemden
schrijden door het schone vlakke land aan zee
genieten van dier en boom en grazend vee
van lucht en wolken wil ik niet vervreemden
vogels wil ik door het luchtruim zien zweven
sierlijk rank en slank door het azuren blauw
vanaf velden nog glanzend van ochtenddauw
dan ziet men weer een wereld vol…
Wensen
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 109 Laat al mijn wensen
niet goed zijn door het vele
maar veel door het goed.…
Herfsttegenstellingen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 86 Geen witte bollende zeilen
vriendelijke wollige schapen
zwevend weidend door diep blauw
maar rollend grauwe golven
donkere draken blazen koude adem
spuwen vuur over verdronken land
flets waterig schijnen lichtstralen
zwak pogend herinnering te bewaren
worden door jagende schaduwen gewist
die ’s avonds licht steeds vroeger vervagen
dat ‘…
Chaos van de "Big Bang"
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 96 Waar aarde niet is geschapen
of zee niet gegoten is
zelfs lucht tot niets geworden
licht in duister is verdwenen
nacht zich te sluimer heeft gelegd
verdwijnt ook kosmos in zwart gat
is materie nergens te vinden
kan energie nooit bestaan
zou ook maar een kern van leven
in chaos van “Big Bang” vergaan.…
Tropenavond
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 87 De jonge nacht ontsteekt de sterren
zachte broeierige wind steekt op
bij stemmig licht van kaarsen
bijgeschenen door helder maanlicht
proeven wij de sfeer van zoele avond
schoonheid van Afrikaanse binnenland
zacht weerschijnt het flakkerend licht
in fonkelende glazen wijn op tafel
onze handen verstrengelen zich
tijdens weinig woorden die…
Eeuwig feest
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 518 Niet eeuwig duurt het feest
dat ik op aarde zou wensen
draag nog de stof
van velours en zwart satijn
de pijnen
zie nog de ellende die er is
en hoor het bitter klagen
kom leid mij voort
tot aan die diepe kloven
daar waar die brug nog is
waarover ik niet
de last kan dragen
van het lijden
snijd het dan af
ik zal niet klagen
maar…
Beklemming
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 117 Laat dromen niet waar zijn
waarin mijn ziel bekneld
ligt tussen angst en pijnen
mijn hart geen uitkomst vindt
mijn gedachten zijn beneveld
mijn handen zoeken angstvallig
houvast en steun
mijn voeten
zullen de aarde niet verlaten
help mij met woorden die ik zoek
en verdrijven mijn angst en pijnen
troost dan mijn beklemd gevoel
dat ik…
Hen die ik heb gekend
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 110 In het zwakke schijnsel
dat nachtelijke vlakte vult
zie ik dromerig de velden
met donkere silhouetten
en wacht zonder te weten
wie mij licht zal brengen
om het pad niet te missen
dat ik niet vind zonder flambouw
zie tussen de bomen
schimmen van verleden
hoor ook hun stemmen
door de kruinen reeds gaan
voel hun ademzachte streling
reik…
Alzheimer
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 377 Verten lachen toekomst dichterbij
en tijden verdwijnen in luchtledig
verleden door gaten zo zwart
als nacht zonder kennis of weten.
Rumoer verstomt tot weeïg zwijgen
lachen stort zijn tranen uit en spreken
vraagt om stille aandacht luisteren
onwezenlijkheid in klanken.
Waar mensen waren die verzorgen
zijn nu wezens angstaanjagend vreemd…
Geschonken natuur
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 144 Wat is een wereld
zonder vogelzang
waar geen vlinders vliegen
geen bloemen geuren
geen zonnestralen warmen
bomen geen schaduw bieden
waterstroom geen rust
zonsopkomsten de kim kleuren.
Wie leeft zonder dankbaarheid
en ziet dit allemaal niet
gaat voorbij aan die grote Liefde
Die dit alles schenkt om niet
dank zij Hem zingen de vogels…
Zwijgend
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 125 Woorden uitgesproken in mijn hart
stil in mijn diepste verhullen
roep om betekenis van mijn zijn
zoeken naar innerlijk wezen
naar houvast en zekerheid
zwijgzaam vragen naar liefde
naar inzicht gewoon een steun
een mens die geen eisen stelt
in eenheid samen zwijgt
tot begrip uit onze ogen spreekt.…