inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 40.741):

Alzheimer

Verten lachen toekomst dichterbij
en tijden verdwijnen in luchtledig
verleden door gaten zo zwart
als nacht zonder kennis of weten.

Rumoer verstomt tot weeïg zwijgen
lachen stort zijn tranen uit en spreken
vraagt om stille aandacht luisteren
onwezenlijkheid in klanken.

Waar mensen waren die verzorgen
zijn nu wezens angstaanjagend vreemd
in ruimten klein als cellen tussen muren
en leven slechts vandaag tot morgen.


Zie ook: http://vooruit.punt.nl

Schrijver: Egbert Jan van der Scheer, 18 september 2011


Geplaatst in de categorie: ziekte

2.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 377

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Hilly Nicolay
Datum:
18 september 2011
Email:
voorjaarsvlinderhotmail.com
Ontwricht, blijvend zoeken in een wirwar. Goed verwoord.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)