Alle inzendingen van Elinora

haantjesgekraai klinkt tijdens het messcherp gevecht in kring van bloedgeld…

diep verborgen in mijn hart zijn er tranen die niemand ziet alleen durf ik de reis niet aan wil jij, mijn lieve vriend mij helpen sturen de weg van verleden op zoek naar het verschiet en ik je vol vertrouwen een glimp zal geven van verscholen schatten der duisternis bestaande uit liefde en verdriet zodat er niets geheim zal blijven…

de beste kaatser van het winnende partuur wordt koning gekranst! 4 Augustus 2010…

het blijft een leugen als waarheid wordt verzwegen in naam der liefde 3 augustus 2010…

oranjespelers drinken in desillusie uit guichelheil-cups…

starend langs de waterlinie met jouw gedachten opgesteld voel je het water schuimend tot aan je lippen kolkend met de geur van zilt proef je het zout op al je wonden waar niemand ooit van wist worden herinneringen weggespoelt langs de kaaklijn van het oeverloos water waar rimpelingen in zonneschijn toonaangevend zullen zijn om jouw ziel…

het heden verbrandt illusies van verleden in vlam van liefde 8 juli 2010…

wanneer de tempeldeuren openstaan zie ik mijn lichtkarakters verschijnen herstellende van hun zinkende zielen zoekende naar verzadigde waarheden dolend, achter maanstralen aan bestudeer ik mijn gedachten in zwijgzame liefde lijken bomen op onvolmaakte mensen diepgeworteld in eigen grond als orakels van onbuigzaamheid grijpend naar de hemel…

in gebroken dromen overwon ik al rennend de kou roeide ik met spaanders van het voorbije leven op de koele onderstroom van tomeloze mattigheid kende het verleden geen zekerheid en in schaduwen van stilte omarmde ik jouw volle maan laverend tussen tijd en ruimte ontnam je mijn rusteloosheid en werden wij de nieuwe wereld…

langs de rand van oost dwalend door mistvelden van verleden leggen we bloemen in vorm van kwetsbaarheid pak jij mijn hand vol vertrouwen en laat ik me door je leiden meanderend door stegen van oud bladeren de rode beuken toekomst langs feeërieke zoete geuren van heliotroop en lonicera betoverend als de vrouwelijke…

zit ik in het Zelf zijn mijn tranen de sleutel pijn los te laten…

in dualiteit, keer ik terug in liefde, centrum van eenheid…

door werk gedreven gekozen voor het leven verscheurt heimwee je hart met luchtpost vol tranen glij je zoet verlangend en woekerend door je oude jaren heen immers: er is nu geen weg meer terug... Elinora, 1 April 2010…

in stille gratie beweeg jij - volmaakt - in Zen jouw ziel rust gevend 19 maart 2010…

met jouw hoofd op mijn kussen heb ik niks anders meer te wensen minnekozende vingers zo inpassend zijn de trossen van onze zielsliefde en wanneer ik de woorden had bezong ik jou een gouden morgen toe dat ik tot in eeuwigheid zou laten duren en ver daar aan voorbij.. 15 Maart 2010…

tranen in de ochtend van innige emotie getorend als baken van ons leven odoratie viert triomfen met uitgekozen woorden harten verloren in het warm onze ogen bespiegelen de gelukkige ontmoeting onze lippen in plooi van devotie Elinora 5 Maart 2010…

ze noemt zichzelf een huis en woont ergens achteraf niet wetend waar precies als je haar ziet tikt ze tegen 't raam gebruikt haar geest als spiegel over het stille water staart ze haar bevroren blikken ruisend riet doet haar ziel bewegen in omwentelingen waar niemand weet van heeft ongrijpbaar zijn haar gedachten wie is ze…

Rozengeur Verleid mij tot zinderende maneschijn Laat mij jouw liefde kolken In woestgeurende intensiteit Laten wij elkaars gedachten omarmen En bezegelen met weeldekussen Laten we ons laten meevoeren In sluimerende begeerte Van onze besuikerde harten…

Rozengeur mij Verleidt mij tot zinderend maneschijn Laat mij jouw liefde kolken In woestgeurende intensiteit Laten wij elkaars gedachten omarmen En bezegelen met weeldekussen Laten we ons meevoeren In sluimerende begeerte Van onze besuikerde harten…

niet hoe ik jou vindt het gevoel dat je me geeft is het belangrijkst…

gedompeld in geluk en met verdovend veel liefde schenk jij jezelf vloeibaar in mij 3 februari 2010…

in delerium aanschouwden zij de wereld vol kleur en liefde…

met het noorderlicht in aanschouw vliegt het voorbije leven langs mij heen zo dierbaar en voor altijd in mijn hart zoete herinneringen suizen langs mijn oren om voor immer op mijn vleugels mee te dragen met mijn ogen gericht naar de horizon trekt de ijskou aan mij voorbij zie ik aan de evenaar de zon weer schijnen…

met de straten aangewit en gekranst in woorden van verrukking sneeuwgelokt bekruip je mij warmte isolerend tot in het diepste van mijn ziel geluk vibrerend in gevoel van verstandhouding en wederzijds respect in de mist van onze herinneringen houden wij elkander vast los van toen en opnieuw beginnend zullen wij…