Alle inzendingen van Els

De eerste keer, In de verte, Wat ik zag ….. Wwauw….waaauw... Tranen Zo ontzettend mooi. Maar nog steeds niet af. Dichterbij ik stond perplex, dat is maf. De tranen schoten weer in mijn ogen Verdriet, De vreugde teniet. Gekropen door het prikkeldraad Mocht eigenlijk niet, maar door de verhalen Wilde ik niet dralen En wilde actie. Dit duurt…

Het smelt. Het smelt gestaag, Traag, Eerst de bovenlaag. Dan sijpelt het naar omlaag, Op het Bankje, Als druppelende tranen. Konden jullie het maar zien. Het mooie van smeltend ijs in de zon. Waar, oh, waar, de ellende begon. Het bla, bla bankje met mooie bla, bla verhalen Een mooie dag in juli. Een warme middag, die woensdag. Van verdrietig…

Het witte huis was gekleurd met zwart, rood en wit. De overdracht was voltooid. De President die zit. Het Witte Huis in een glazen kooi. Een lang pleidooi. Het plein was tjokvol. Hij stond daar niet voor de lol. Een hapering bij de eed, dat was wat Obama deed. De speech compleet. Vlekkeloos had hij het over kindertijd...perk en stof…

In bed Wakker Stakker Licht Verlicht Met bonkend hoofd Verdooft Het veertjes gordijn open deed Krrrraakkent Wat een week Ik keek uit mijn boven licht Aha, daar schijnt de zon Wat zie ik bleek Ik draai me om Vlug terug in bed Nog even kamille thee zet En naar het toilet Bibberend Trillend Pijn in mijn benen Het zeurt Mijn pijnlijke…

Gevonden Een gevonden brief van de straat Waarin staat…. Een dronken vrouw Weet niet wat ze wou Gedraggestoord Verstoort de orde Agenten bleven staan Lachten wat en lieten haar weer gaan De cel moest leeg Als een voetenveeg Slijt ze nu haar bestaan Liegen en bedelen voor drank In de goot en in de stank Van haar eigen kots Kotst de…

Moonlicht sonata Muziek als een gedicht In het maanlicht De tranen van verdrietig geluk biggelde over mijn wangen Wat kan ik nog meer verlangen Zo emotioneel mooi Vervangen de blikken Vervagen in mijn beeld Strelen de woorden Die ik heb geleerd Liefde is mijn leven Liefde, dat ben ik Liefde voor de ander Liefde geven Dat kan ik Geniet…

In de nachten Van al dat wachten Gaan gedachten Dwalen Ze gaan tekeer Triest naar weleer Emoties zoveel meer Blij Erbij Dichterbij Dichter je moet wel bij Het dichten blijven -Ja, Ik ben weer bij- In de stilte van de vroege ochtend Maken ze me erop attent Waar is je dichttalent Gaan ze snel weer leven Om zeven het is maar om…

Openstaan voor elkaar Is dat nog mogelijk? Is dat waar? De mens het vriendelijke gebaar Die laat het afweten Ik zou het niet weten Ik ben open Een open deur En wat er gebeurt De mensen gaan lopen Je hebt even contact Gehad Een leuk gesprek Maar voor de rest verrek Ze zijn bang Hebben geen tijd Tot mijn spijt Zijn het echter alleen…

Mijn hol Dat ik niet hol Kan niemand schelen Ik ga me nooit meer vervelen Ik zoek de mensen op En zeg ook top Dat jullie reageren Op mijn snelle leren Ik wil alsmaar actie En ben op zoek naar reactie Interactie Op zoek naar waardering Trek ik mijn lering Ik sta er helemaal zelf voor Ben ik…

Samen aan tafel Samen aan de wafel Of was het een waffel met koffie en room Blaast een oud vrouwtje af wat stoom Ze is niet maf Maar bekaf Van het harde lange leven In de vergetelheid gebleven Verrek Ze heeft geen trek Geen smaak Het eten dat staakt Ik stel haar gerust En vraag of ze nog wat lust Bemoei je met je eigen zaken! Schreeuwt…

Ik tekende op een bank Met potlood in de hand Kwam een hond voorbij Bleef staan bij mij De man en vrouw bleven maar gebaren De hond bleef echter naar me staren Ik gaf de troost die ik zocht terug Ik gaf een aai over zijn rug De man met sneeuwwitte haren onder zijn hoed - Zag ik dat goed - Had een bijzonder mooi gezicht Daarvoor was ik gezwicht…

Wat heet Beleeft Goed geschreven Evenzeer spellen Hoe ik het als een spel ..t In een hooiberg Snel Al mijn fouten een hele berg Probeer te verbloemen Zodat u mij in uw gedichten He, verdikkeme Weer een fout Zal roemen Of toch maar vernoemen Door de fouten heen Ken ik het fenomeen Gooi die maar weg De roem Is te ver weg Zoem Ik vlieg…

Het regent uit mijn ogen wat is hieraan te doen het enige dat helpen zal is stelpen door een zoen als dan de zilte vloed geweken is mij ogen droog weer zijn zal slechts de afdruk van een mond stil getuigen van zoete pijn…

Jij, ontzettend machtige speler, hier mijn eerbetoon aan jou. Jij wint goud als aandachtverdeler, en je verdient een lintje voor je trouw. Trouw aan je non-realistische omgeving, waarin jij leeft en bestaat. Die superieure, doch illusionele beleving, vol vieze leugens en achterbaks verraad. Een medaille voor je gladde praatjes, tevens…

Achter glas verscholen, het zeurende geluid. Het raam staat niet open, maar maakt in dit geval niets uit. Ramen zijn geen hinder, en muren even min. Ik zit achter mijn boeken, maar heb nu echt geen zin. Ik kom niet verder dan regel 1, en denk ook niet dat ik het halen ga. Door dat ontzettende rotgeluid van die vreselijke WVK.…

We zijn als dag en nacht, en toch als twee magneten. We zijn als koffie en melk, maar door elkaar bezeten. We zijn als een rok en een broek, en toch als een stel samen. We zijn als water en vuur, maar onafscheidelijk, kan ik beamen. We zijn als een pen en een potlood, en toch als een schoenenpaar. We zijn zo verdomde anders, maar…

Jij hebt me uit mijn dromen bevrijd, weg vertrouwen, weg leuke tijd. Ook al zijn dromen bedrog, verliefdheid doet anders verbeelden toch? Met een roze bril zie je ook niet veel, denk je optimistisch en niet altijd reëel. Mijn hoofd is een complete chaos en alles knapt, ik ben degene die er geen snars van snapt. Het bijt, het doet zeer en…

In de hemel begeven, omgeven door hartstocht. Door verliefdheid gedreven, overdreven naar liefde gezocht. Twijfel slaat toe, van vragen zo moe. In de hel aangekomen, bekomen van de neerslachtigheid. Door naiviteit gaan dromen, dromen tot mijn spijt...…

Vol onmacht, toe moeten kijken. Hoe die kracht, nu kon bezwijken. Waarom geen oneindig leven? keihard vechten. En dan op moeten geven, verslechten. Hard en oneerlijk, niet meer zoals toen. Je bent onontbeerlijk, maar wat kan ik er aan doen?…

Er komt een dag dat wij niet meer bestaan Dat anderen de plaats van ons innemen Want niemand kan onsterfelijkheid claimen We zullen als die tijd komt, moeten gaan Hoe zal het zijn als wij er niet meer zijn? Gaat dan de mensheid toch nog eeuwen voort Of wordt ze spoedig door een gek vermoord Of door de vinding van een superbrein? En waar…

Ik ben gekropen in jouw huid, gerimpeld en gebogen, mijn jaren ver vooruit, keek ik met jouw ogen, leefde ik jouw leven. Je zou mij nooit vergeven, wanneer ik opeens verdween en als mijzelf verscheen. --------------------------------------------- uit: 'Over de zee sprak het water niet', 1990.…

Als ik ooit van hier zal gaan Dan zou ik zo graag willen Dat jij bij wat ik heb gedaan Niet denkt aan al mijn grillen Niet aan mijn veel te vaak gezeur Mijn boosheid of mijn woede Al had ik soms wel wat humeur Voor jou wou ik het goede Mijn lieve kind, ga ik eens heen Wil jij dan daaraan denken Dan voel ik mij niet zo alleen…

Twee paar bruine ogen en wat stekkerhaar Ik kijk je aan maar je wordt het niet gewaar 'Dromen zijn bedrog' maar op dit moment Sta ik te dromen dat je me kent En heel even, heel even denk ik ook dat het zo is Want, die knipoog, die was voor mij of heb ik het mis?…

Hyacint Kleurenlint Paarsgetint Voorjaarshint Hyacint Geurenlint Uitgeprint Door de wind Hyacint Bloemenlint Zo bemind lentekind…

Je blonde haar Je blauwe ogen Hoe langer ik naar je staar Hoe meer ik voel Dat je me hebt bedrogen…

Treurige bewogen stad met teleurgestelde vrouwen het leven heeft de kleur van stof vergaan vertrouwen gehaast succes op jonge mensenpad door waanzin overdonderd passeert een anonieme horde als verdoofd vergeten braakliggend terrein in verzekerd welzijn - haar beloning voor de deugd. een enkele roos in werelds leegte onopvallend geurend…

Kerk in water diep gezonken god verdronken dal stroomt toren in hemel geboren niemand hoort meer mensenschreeuw uit land van weleer.…

Schitterende kristallen als zeepbellen in zilveren sluiers doorzichtig zwevend mijn armen uitgestrekt zoek ik dromen wil ik omvatten jouw werkelijkheid in eeuwigheid.…

In deze late zomer voelt alles verschroeid op een avond zijn we oud, ook al zijn we jong voelt alles vermoeid? zullen we opnieuw beginnen, straks? elke keer is een laatste keer voelen we minder, is er ongeduld zien we minder, telkens weer worden we armer, maar rijker verliezen we elkaar, onze tederheid nu zijn we weerbaar en we winnen…

Jij hebt je afspraak met God jij bewandelt paden die voor mij ontoegankelijk zijn. Jij, mijn mooie stille jongen hoe mensen ook kunnen leven teruggetrokken, traag zoekend in harmonie met jezelf toegankelijk voor de Zuidenwind onbereikbaar voor de Noordenwind. Toch zal ook jij, mijn zoon de strijd moeten voeren om je groene paden te…