Gedichten

gedicht (nr. 797):

Ik ben gekropen in jouw huid

Ik ben gekropen in jouw huid,
gerimpeld en gebogen,
mijn jaren ver vooruit,
keek ik met jouw ogen,
leefde ik jouw leven.
Je zou mij nooit vergeven,
wanneer ik opeens verdween
en als mijzelf verscheen.

---------------------------------------------
uit: 'Over de zee sprak het water niet', 1990.

Schrijver: Els van Stalborch
Inzender: as, 7 oktober 2005

Biografie van deze schrijver

Geplaatst in de categorie: partner

vermomming

mijzelf

3.0 met 69 stemmen

18.222

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:: ada
Datum:: 25 augustus 2015; Hallo, ik heb nog nooit een mooier gedicht gelezen als deze, mijn complimenten.

Naam:: raissa
Datum:: 8 oktober 2005
Email:: raissaderousskynet.be; Hei, mooi geschreven, echt waar. Maar hij/zij zal je ooit wel kunnen vergeven, hoor!! Dat kan ook niet anders.

Geef je reactie op deze inzending: