Alle inzendingen van Eric Martens

"Yippieee!" Klonk het luid door de bibliotheek Terwijl het door de stilte nog luider leek "Shhht!" siste iemand verongelijkt uit de hoek Maar ik, ik zat veilig verstopt achter mijn boek Deed quasi in trance alsof ik niks had gehoord Alsof een ander de serene rust had verstoord "Yoeghee!" klonk het plots volslagen onverwacht "STILTE…

Soms knapt er iets in je leven En gaat ineens van alles mis Datgene wat je ooit zo lief was Verdwijnt in totale duisternis Verlies geen tijd met tranen Blijf niet hangen in je pijn Maak jezelf nu geen verwijten Over wat had kunnen zijn Het leven is het waard te leven Dus omarm het met heel je hart Want tussen al je pijn en tranen Wacht…

Een echtpaar uit Heusden was niet echt blij Met de Kanjerprijs uit de Postcodeloterij Terwijl heel de straat feest stond te vieren Deed het lotloze stel niets anders dan tieren Godnondeju mijn Heer, dit is toch al te zot Die klote loterij maakt ons leven kapot De angst dat Gaston je voorbij zal lopen Ze dwingen je haast om een lot te kopen…

Ik sta er nooit bij stil Geen enkele tel van de dag Liever vlucht ik in een lied Want echt, ik mis je niet Het leven gaat zijn gangetje Ook nu jij er niet meer bent Het doet me toch geen biet Heus lieverd, ik mis je niet Ach, die eindeloze tranen Wat heeft het toch voor zin Om te zwelgen in verdriet Geloof me, ik mis je niet Maar als…

Waarom gaan toch de allermooiste liedjes, Steeds weer over liefde, vrede of geluk. We neuriën of zingen ze luidkeels mee, Het humeur kan voorlopig niet meer stuk. In ons hart zweeft soms een melodie, Of een tekst die je diep heeft geraakt, Laat je, al is het maar voor even, Proeven hoe ultieme vrijheid smaakt. Als die schrijver onze leider…

Vroeger spraken haar ogen En vertelden zo hele verhalen Van liefde, onuitsprekelijk geluk Badend in een zee van zonnestralen Slechts één blik in haar ogen Gaf een ultiem gevoel van zielerust Deed zorgen moeiteloos verdrinken In een bruisende bron van levenslust Niets of niemand kon vermoeden Dat haar ogen ooit zouden zwijgen Of het boek…

Nu het oude jaar is weggeslopen En het nieuwe alweer voor ons staat, Zijn het voornemens en beste wensen, Waar het veelal over gaat. We storten ons weer op diëten, Met een Sonja Bakker deeveedee. Ook met roken gaan we stoppen, Voor zeker toch een maand of twee. En dan zijn er nog die zaken, Die je wenst in 't algemeen. Bijna zonder na…

Kom laat het nieuwe jaar beginnen. Laat vuurwerk het heelal behangen, Met pijlen van passievol verlangen, Die zinnenprikkelend beminnen. Sterren, klokken, duizend bellen, Nemen je volkomen in hun macht. Voel het ritme steeds versnellen En geef je over aan deze nacht. Dan volgen fantastische fonteinen, Die, ongeremd ontploffend, fluitend…

De Sint wist niet echt waar te beginnen, Om voor jou een surprize te verzinnen. En om nou eerst uren in de rij te staan, Dat konden zijn stramme benen niet aan. Dus hij dacht, welja het is toch nog vroeg, Dan ga ik eerst maar even naar de kroeg. En zo, na een paar flinke glazen bier, Tijd genoeg, nog geen eens half vier. Dus nam de Goedheiligman…

Mijn God, Die gekleed in doktersjas, Als Brenger van het Lot, Besliste dat het over was. Geef mij toch een reden, Waarom ik U zou vergeven, Als U ondanks mijn gebeden, Een eind maakt aan een leven. Maar die reden komt er niet, Zelfs niet omdat God het wil. Ik vind slechts woede en verdriet En mijn hart voelt koud en kil. Zomaar, onterecht…

Zo gestoord Je kind vermoord Gewoon om niets Van haar fiets Al die nachten Op haar wachten Nooit meer thuis Zo stil in huis Je ogen dof Hij had proefverlof En nu ben jij Nooit meer vrij…

Zorg voor elkaar en nieuwe solidariteit Dat zijn de pijlers van dit kabinetsbeleid Volgens mij zit de kneep 'm daar nou net, Want met het zorgstelsel van dit kabinet, Raken we vanzelf massaal aan de pillen, En hebben ze ons precies waar ze willen. Volgt er weer een maatregel van JeePee, Dan pak je gewoon een valiumpje of twee. In de portemonnee…

Ik proef jouw liefde Op mijn tintelende lippen. Die zinderend zachte zoetheid, Waar woorden nooit aan kunnen tippen. Dus zeg niet dat je van me houdt, Kus me gewoon nog een keer.…

Soms moet je afscheid nemen, Onverwachts en veel te vroeg, En in alle troost die wordt geboden, Is dan geen enkel woord genoeg. Het leven bestaat slechts uit momenten, Samengesmolten tot een lengte van tijd, Sommige mogen voor altijd duren, Anderen ben je liever nu nog kwijt. Denk aan de harten die je raakte, Zoals zij het jouwe hebben…

Het was heerlijk toeven in de warme zon En net toen de kraai zijn dagelijks dutje begon, Klonk plotseling een schelle stem in zijn oor, Goedenmiddag meneer, sorry dat ik stoor! De kraai keek op en schrok zich een hoedje En bromde toen nors, huh, wat moet je? Ga toch eens zitten man, jeetjeminee! Wat een rare ben jij, of heb je adeehadee?…

Dit is het verhaal van Karel de Merel Stuntvogel van beroep en een echte kerel Hij stortte van toren, brug of viaduct Deed alles wat niemand ooit was gelukt Karel vloog de hemel in, o zoooo hoog Om vervolgens met een sierlijke boog Vanuit de wolken vreselijk omlaag te suizen Op weg naar benee, tussen de huizen Iedereen die keek verwachtte…

Zomaar een dinsdag in september De dag die veranderde in de nacht Dat de hel uit de hemel viel. Wat zijn troostende woorden Als het huilen niet verstomt En wat is de reden om te leven Als jóuw reden nooit meer komt. Wie stal al mijn dierbaren Die ik liefhad met hart en ziel Hoe vertel ik ooit mijn kinderen Dat de hel uit de hemel viel.…

Terwijl in politiek Den Haag De tongen worden geslepen, Partijleiders jongleren Om het hoogste woord, Blijft weer de grote vraag Wie nu heeft begrepen, Dat de taal van het volk Eens moet worden gehoord. In een Haags sprookje Over praal en prullen, Is niemand ongelukkig En nergens is er nood, Maar de werkelijkheid Kan niet verhullen…

De leegte in je ogen Toont de inhoud van je ziel Die, geruisloos verdronken In de rivier van jouw heden, Je ver weg voert van mij, Onstuitbaar onbereikbaar Voor de herinnering Aan ons kolkend verleden. Jouw blik van herkenning, Voor altijd verzonken In de peilloze dieptes Van het oneindige zwart, Doet echter niets vergeten, Want…

"Liever staand te sterven, Dan geknield te leven!" Probeerde de spreker Zijn gehoor op te zwepen. Eén welgemikt schot Bracht hem tot zwijgen, Blijkbaar had iemand Zijn leiderschap begrepen.…