inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

hartenkreet (nr. 17.906):

Alzheimer

De leegte in je ogen
Toont de inhoud van je ziel
Die, geruisloos verdronken
In de rivier van jouw heden,

Je ver weg voert van mij,
Onstuitbaar onbereikbaar
Voor de herinnering
Aan ons kolkend verleden.

Jouw blik van herkenning,
Voor altijd verzonken
In de peilloze dieptes
Van het oneindige zwart,

Doet echter niets vergeten,
Want al onze momenten
Liggen tijdloos geborgen,
In het roodst van mijn hart.

Schrijver: Eric Martens, 30 augustus 2006


Geplaatst in de categorie: ziekte

4.0 met 17 stemmen aantal keer bekeken 2.779

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
Ton
Datum:
1 september 2006
Email:
tondragonder.demon.nl
Prachtige laatste strofe.
Naam:
Marloes
Datum:
31 augustus 2006
Wat een onvoorstelbaar mooi gedicht. De gedachte dat, zelfs als de herkenning er niet meer is, de liefde en herinneringen voort blijven leven in het hart van de ander is ontroerend en het waard om ze vast te blijven houden. Dankjewel voor het delen van deze heerlijke gedachte. Dit gedicht had zeker ook niet misstaan in de categorie liefde.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)