Alle inzendingen van Eric Ruygers

Op het kerkhof de kroeg present. Gepaste kleding past niet meer. Toch aangedaan, deze ene keer. Aangedaan staan rond het graf. Vaker zakte Nel in de bodem af om een volle fust aan te sluiten. Nu komt ze nooit meer boven, laat daarmee mooi een lege na. Was tóch moeder der verdrukten, herdenkt Kees, uit respect zijn stuk in de kraag gesteven…

Op de grens van lucht en water, ontbindt zich de drenkeling. Ooit een mens vol diep verlangen, is hij nu een chemisch ding. Onbetreedbaar trekt de wereld waar hij wandelde voorbij. Als hij langs komt, vraag hem dan of hij Daisy heeft gezien.…