Hier stond vroeger een gedicht over Adam.
Over hoe hij Eva, die nog ongeschapen was, miste.
In dat gedicht deed ik wat schamper over de liefde;
ik denk niet dat je het mooi vond.
Ik gaf Adam de schuld:
van het bestaan van verlangen en
van de uitvinding van de liefde
en van de eenzaamheid.
Ik noemde de liefde een 'zoete lege mand' en
een …
's Namiddags zagen we haar staan
aan de drukke hemel, boven de helle daken:
verdwaald, lauw en flets had de maan,
het dient gezegd, toen allerminst iets van een baken.
Misplaatst als een kikker op een racefiets,
een smeltende, vale, in een dof laken
gewikkelde bol kaas, hinkend naar niets
via zenit en nadir, geenszins blakend.
En later,…
Het was niet onaangenaam,
beroemd zijn.
Men hield de deur voor je open,
men schudde je de beide handen
tot vervellens toe,
prees de boezem van je vrouw,
je had altijd plaats op trein, tram en bus
en hoefde die nooit te nemen,
de citroenen in de buurtwinkel
waren eensklaps gratis,
net als het expresso-apparaat twee deuren verder
en de…
Gearmd en vol geest lopen we richting zon.
We hebben contracten te vieren en legaten
Die we onze doden vermochten aan te praten.
We zijn nu rijk. Echt waar! Alles wat nooit kon
Kan nu wel. We bliksemen volleerd als goden,
Bestieren hemel en hel. We stelen liefde
En planten haar snel diep in onze buik. Mijn lief, de
Koning benijdt ons. We zijn…
De kookkunst van moeders.
De wuivende takken voor het raam.
De giechelende busconducteur en zijn pet vol mosterd.
De laatste uren van Jacques Rigaut.
De ongelezen pagina's in bibliotheken.
De nagels van schooljuffrouwen
De aberraties van de Nederlandse spelling.
Elke speling van het lot.
Het taaie van de escargot.
De schoenen van de ballerina…
Wat grootvader wist, is hij wel vergeten,
maar spelen kan hij nog.
Wanneer hij de kamer door de ene deur verlaat
om een seconde later
door de andere weer binnen te komen,
dan heet dat: een wonder.
Geen wonde in het hoofd.
Hij herkent zijn derde vrouw
aan de bonen die ze hem voorzet,
Steeds spuwt hij ze weer uit,
want nooit zijn ze eens…