inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 1.041):

Wat grootvader wist

Wat grootvader wist, is hij wel vergeten,
maar spelen kan hij nog.
Wanneer hij de kamer door de ene deur verlaat
om een seconde later
door de andere weer binnen te komen,
dan heet dat: een wonder.
Geen wonde in het hoofd.

Hij herkent zijn derde vrouw
aan de bonen die ze hem voorzet,
Steeds spuwt hij ze weer uit,
want nooit zijn ze eens niet te hard.

Deze vrouw is doorschijnend.
Er woont een wereldoorlog in haar maag.
Stil als as zweeft ze over de parketvloer.

's Nachts liggen hun tanden samen
te week in het eeuwige glas.
Hun handen liggen als lege duiven
op het laken. De maan,
De maan stort zwart op hun slapen.

----------------------------------
uit: 'Op het oog', 2004.

Schrijver: Erik Metsue
Inzender: rdw, 2 november 2006


Geplaatst in de categorie: ouders

2.0 met 53 stemmen aantal keer bekeken 18.927

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)