Alle inzendingen van Ettina J. Hansen

geen woord in mijn kop nee, het zat me niet mee: ook mijn schrijfblok was op mijn brein dat maar zweeg nee, het zat me niet mee: ook mijn ballpoint was leeg wat had ik een pech nee, het zat me niet mee: ook mijn potlood nog weg zo'n hoofd dat maar staakt nee, ik zat er niet mee: toch een versje gemaakt…

Dit is een vers... voorjaarsliedje 't Gaat over het speenkruid in maart. Over een gabber die flirt met zijn grietje In 't gras van de wei, waar de ooi bijna baart…

Ik heb voor u gebeden dat u straks de tijd nog vindt die u dartel kunt besteden: Dat u op de schaats kunt staan om te zwieren en te zwaaien. En gebronsd in zee kunt gaan om een keer te pootjebaaien. Dat u fluitend op kunt staan om een frietje te gaan happen. En een high tea af kunt slaan om een potje bier te tappen. Dat u in de tuin…

O bloemetje klein, o bloemetje fijn wat zou ik toch graag een vlindertje zijn - ik kwam naar jouw kroontje en dronk in de zon van jouw suikerig sapje zoveel als ik kon Als dank zou ik geven een sierlijke dans gaf fleur aan jouw leven jouw zaadjes een kans O bloemetje klein, o bloemetje fijn ook zou ik wel graag een honingbij zijn - ik…

Ha dennenboom groen, ha dennenboom groen Jou neem ik mee voor een kwart seizoen Ik geef je wat licht ik geef je wat glans En breng om je stam een vrolijke dans Ik geef je wat kleur, ik geef je wat geur En jij bent de boom... met wie ik wekenlang sjans Ho dennenboom groen, ho dennenboom groen Wat doe je nu, wat sta je te doen? Weg is je licht…

Twee padden, in een poel langs de Saar wilden dolgraag op pad, als een paar. Naar die vruchtbare sloot. Zonder vrees voor morsdood. Want ze pasten heel goed op elkaar!…

sinds de najaarszon het won van de zomerzon lijkt ze gevleugeld - haastig en naarstig op zoek naar een restantje nectar…

Ach klein klokje, winterklokje, in jouw sneeuwwit lenterokje sta je te trillen van de kou. Telkens valt er vlok na vlokje, ijskoud op jouw frêle bouw. O wat schok je, o wat knok je nu de storm zo blaast naar jou. Ach klein klokje, lieflijk klokje, bijna ga je van je stokje, maar jij geeft niet op zo gauw. Fier vecht jij je uit dat hokje…

Jij bent nooit winter Jij brengt nooit grauw Niet hier en niet ginter Geen ijstijd met jou Jij bent steeds zomer Jij brengt steeds blauw En mij maak je dromer Van bloeitijd met jou…

zomerdroogte - zelfs de appeltjes aan de boom vergaan van de dorst…

Vrees niet... dat er schaduw komt als de zon gaat stralen: weet dat in de lommerte ook warmte neer kan dalen Vrees niet... dat het onkruid wordt als het zaad gaat groeien: weet dat op de…

Stel dat je eens heel alleen bent Met een zwoele zomerwind En het tsjirpen van de krekels En een rups die zijde spint Stel dat er geen mens te zien is Gul de zon die jou daar vindt En een roodborst met aubades En een haasje dat wat sprint Stel dat je daar niet vandaan kunt En de maan is goed gezind En een kelk schenkt volop nectar Van…

natuurlijk spreekt zij beknopt maar bloemrijk de zin die het hart opent…

ik heb weer zoveel woorden ik heb weer zoveel zin maar tegen alle regels en beter weten in…

De wereld is in rep en roer Hij kraakt aan alle randen De krakers lagen op de loer En breken nu de wanden De aarde is op zijn retour De bol begint te stranden Een kaper lijkt er aan het roer Geeft hij het nog uit handen? - Elk mens dat kwijnt in dit rumoer heeft amper zicht voorhanden Heb jij nog wel het juiste snoer laat…

de zon schijnt door de ramen voorspelt al de mooiste namen zoals Merel en Margriet de kou is nu verdwenen geen last meer van wintertenen ik huppel weer en geniet de lucht is aan het warmen en bijna met blote armen omhels ik de eerste spriet de lijster zal straks zingen de lente staat al te springen er is toch geen mooier…

ze opent de deur voor de elektricien: gelijk stroom…

je aanbidt sneeuwwit en flintert het, waar de vorst het kroont koningwintert het, je bouwt lucht voor zijn kastelen, draagt bomen als juwelen en grift ze zonder penselen…

weet je dat, je bent zo mooi van binnen en van buiten als ik jou voorbij zie gaan ben ik uren aan het fluiten weet je dat, je bent zo lief van top tot aan je tenen als ik in jouw aura ben voel ik veertjes in mijn benen weet je dat, je bent zo leuk van achteren en van voren als ik naar jouw hartje…

nu jij niet meer bent maar was, en dat voor eeuwig zal blijven zal deze stilte beklijven zal ik deze kilte verdrijven met het vuur dat je achterliet in jouw stem in jouw lied lied na lied blijft warm omringen zal ik zingen voor je woorden en je klank 'vielen, vielen, vielen Dank'…

Jij bent de oester die ik haalde uit een zee Mijn tortel, mijn duifje je brengt vrede in me mee Jij bent mijn katje zachtjes spinnend op mijn schoot Mijn puppy, mijn rashond speels en trouw... mijn metgenoot Jij bent mijn schaapje…

ik droeg je negen maanden (ik, jouw mam) tot de plek waar jij ter wereld kwam en vanaf daar zal ik je dragen al mijn dagen achtereen in alles eromheen…

je liet me springen in het voorjaar maar in de zomer viel ik stil nu is het najaar en je staat daar en spring ik weer, als in april…

vergeef me al mijn liefdes ze lagen in het verschiet doch, om hen kon ik niet wenen want om jóu had ik verdriet…

zou er weleens iemand terugwuiven naar riet?…

een slechte zomer bijna geen gast te zien in het bijenhotel…

let op die wijzertjes! altijd en overal draaien ze rustig ze hebben de tijd eeuwen bekeken, zo'n wijsvingerwijzertje weet: gaat het haasten dan raakt het hem kwijt…

Jouw naam droom ik in letters al zwevend door mijn hoofd spelen ze een lijnenspel dat de vorm van een hart belooft Daarín droom ik dan letters al dansend op de maat vormen ze een tweede hart dat met liefde mijn naam verraadt…

ja, je wil... is wat zwak, biedt nog buien een dak laat de zon in zijn schil wanneer hij dat zo wil, wel wolken ten spijt sluit je hun sneeuwwit habijt; spreidt een grasgroen tapijt voor nieuw leven en niet even breng je de merel van de wijs ontneem je wei de ereprijs, want tussen paas- en pinksterbloem botert…

een weekje vrij van denkwerk dat vroeg ik aan mijn brein maar ach die had het veel te druk om vrijaf te zijn…