Alle inzendingen van Evelyn

Wel de pijn, maar niet de tranen Niet de woede, wel de wanen Proberen zich een weg te banen door de afgedankte gedachten in mijn overvolle hoofd Wel gezien maar niet gehoorde Niet de daden, wel de woorden Blijven hangen en doorboren alles wat standvastig is mijn uitgehongerde hart Wel de illusie, niet wat zal lukken Niet de leegte, wel…

Ik ben alleen gekomen En ik zal ook alleen weer gaan Maar ik hoopte en ik dacht Dat jij langer naast me zou staan De dagen na jouw dood Vervult van tranen, van eenzaamheid Ik word omarmd door dierbare mensen Maar jouw omhelzing ben ik kwijt Ik wil mezelf ook niet verliezen Ik weet dat het leven verder gaat Maar de vraag is hoe ik dat…

Een kamer met acht stoelen Een klok aan de muur Tikt de seconden weg Ik bekijk de deur schuin tegenover mij Hopend dat hij gesloten blijft En dat ik de lange gang uitloop De vrijheid tegemoet Maar de woorden Die ik niet wilde horen Ze dringen binnen in mijn oren En de angst voor het onbekende Wordt nu de werkelijkheid Een kamer met…

Wie ben ik Om jou te verwijten Dat je niet meer verder wilde Een oordeel Dat is niet aan mij Wat er toe doet Is niet wie ik ben Maar waar ik ben En wat ik voel Ik ben hier Jouw laatste woorden Ik herhaal ze nog een keer Maar ze verdwijnen In de stilte Want ik ben hier En jij niet meer.…

Je kleine broze hartje Het gaat vreselijk tekeer En bij iedere knal waar je zo van schrikt Doet mijn hart een beetje zeer Aan de hemel spatten sterren In duizend kleuren uit elkaar Een prachtig tafereel, aldus velen Maar voor ons valt het erg zwaar Want ons hondje is al oud En begrijpt het allemaal niet Ze trilt de hele dag van angst…

De meeste wonden helen Maar sommige wonden niet Diepgeworteld in het hart Voeden zij zich met verdriet Ze lijken te verdwijnen Met de jaren raak je ze kwijt Maar de herinnering is sterker Dan de werking van de tijd Zo keren schimmen uit het verleden Terug in jouw bestaan Nestelen zich in je gedachten Stilte is niet te verstaan de kalmte…

Mijn pen brandt op het papier Ik zie de woorden, één voor één Gaan zij in vlammen op Het vurige verlangen Verdween En steen voor steen Bouw ik de wereld op zijn kop Maakte ik zoete zinnen Was mijn hoofd volkomen leeg Om jouw antwoord te bevragen Ben jij krom of ben ik scheef Mijn tranen vallen eenmaal Om te doven wat ik schreef Vullen…

Ik zie niets meer Het glas is helder Maar ook zo leeg Waar ben ik Na al die tijd gebleven Mijn liefde voor jou Is met de tijd verweven De dag dat mijn Spiegelbeeld verdween Ik herinner me niets Waar ben ik In deze wereld verborgen ik ben niet levensmoe En jij niet zonder zorgen Ik zwaai naar Wat al is vergeten Groeten en verdergaan…

Ik was vrij Van al mijn zorgen Ik liet ze varen Met de wind Ik was vrij Maar ook zo kwetsbaar zoals de onschuld Van een kind Ik was vrij Maar veel te vrij Ik liet de aarde Onder mijn voeten gaan Nu ben ik geketend Aan mijn vrijheid En bevrijd Van mijn bestaan…

Ik ben boos Nee, ik ben woedend Maar heb ik het recht Om boos te zijn Ik kwel mezelf Met de gedachte Dat ik moet leven Met deze pijn Ik heb verdriet wel of geen tranen Het maakt het gemis Er niet minder door Ik roep je naam Maar krijg geen antwoord Het is enkel de stilte Die ik nu hoor De aarde draait nog steeds Maar voor…

Voor ieder moment Zonder jou Valt er nu een traan Met elke traan Weekt een stukje Van mijn verdriet los Nu ik zonder jou Verder moet gaan Herinneringen Ze blijven Ze kleuren wie jij was In gedachten En in mijn hart Houd ik je altijd vast.…

Bloemen verwelken in mijn handen Als je nog leeft, blijf uit mijn zicht Mijn ogen zullen het laatste zijn Wat je ziet voor je oplost in het licht Alles wat ik aanraak breekt niemand durft mij aan te raken Wat ooit liefde was is nu de dood Bloed vergoten in het avondrood Mijn hart is van steen, zo koud Zo eenzaam in het eeuwige…

Ik mis de nachten Waarin enkel de maan De hemel mocht verlichten Wij zijn kinderen Van de sterren Sterrenstof, dat zijn wij Nu zie ik duizend sterren Hoog aan de hemel staan De hemel huilt Tranen van de sterren Die hun kinderen zien komen en zien gaan…

Het kind in haar wil rennen ver weg van haar zorgen Het kind in haar wil zijn en niet wegkwijnen in pijn Het kind in haar wil rennen ver weg van haar zorgen het kind in haar wil leven in vandaag maar ook naar morgen Nu wil het kind in haar graag spelen maar zij kan enkel spelen met de wind het kind in haar wil rennen maar Gestorven is haar…

takjes zoeken nestje bouwen eitjes leggen hongerig grut wormen zoeken nest beschermen uitgevlogen uitgeput!…

februari, koud en nat 'k ben hem na 3 dagen zat 't is alsof het nooit lente wordt gelukkig duurt die maand maar kort en ondergronds begint stilaan het leven weer van voor af aan…

bramen plukken in het duin zondoorstoven, kruidig ruikend doorns krassen zo gemeen op je armen, zomerbruin voorzichtig pluk je, één voor één zoete, zachte, zwarte bramen bijen zoemen om je heen zomerweelde, voor jou alleen rode schrammen, rood van bloed rode monden, bramenzoet…