Leven in de Dood
Bloemen verwelken in mijn handen
Als je nog leeft, blijf uit mijn zicht
Mijn ogen zullen het laatste zijn
Wat je ziet voor je oplost in het licht
Alles wat ik aanraak breekt
niemand durft mij aan te raken
Wat ooit liefde was is nu de dood
Bloed vergoten in het avondrood
Mijn hart is van steen, zo koud
Zo eenzaam in het eeuwige leven
Waarin ik alleen maar nemen kan
Terwijl ik alles terug zou willen geven
Als de dood geen liefde kent
Maar liefde wel de dood
Dan kies ik voor liefde met een einde
Met mijn bloed in het ochtendrood.
Zie ook: http://www.evelynvanwijlen.nl
Schrijver: Evelyn van Wijlen, 13 oktober 2016
Geplaatst in de categorie: spiritueel