Alle inzendingen van Evert de Boer

Te voet door berg en dal gekomen beladen met ons toebehoren, bereikten wij vermoeid als op, de oever van de zee die vredig glad door zilver maanlicht werd beschenen en wenkte, dat vanavond lopen over water ons werd toegestaan zó uitgenodigd verbleven wij een volle tijd en hielden ons voldoende staande met vissen die in ons gespannen net…

Zee, op deze zomeravond zijn wij aan elkaar gelijk het warme zand heb jij om wille van het tij met rust gelaten, weldra komen er verliefden samen, tot aan je grens die vloedlijn heet wachtend op de zon die afscheid neemt, hopend op het groots moment van zonnerond op horizon sprekend avondrood, over afscheid en de wederkomst sprakeloos zien…

Wind trekt aan tot storm De eik trotseert die krachten En blijft wie hij was...…

Nadat het onheil van ver weg goed in gezoemd en scherpgesteld tot in de kamer werd gebracht, het drama doende op mijn netvlies te verkleven verschijnt een vrouw die goed gekleed op juiste toon de volkstaal spreekt en mij vertelt, hoe het weerbeeld zich ontwikkelt. Bij haar geen twijfel die wordt onderdrukt geen sluier wolk of mist die haar…

Gelijk aan Adam werden zij uit klei gevormd de tafel die voor hen toen draaide is ruim gezien, gelijk aan onze plaats op aarde, bij al wat draait is daar de wet van middelpunt en vliedende kracht voor keramisten krachtveld voor creatie. Je kent de wet van kindsbeen aan in speeltuin of de kermis zweef, ook tolde je met armen wijd op eigen kracht…

Er kwam een schip voorbij gevaren het grootzeil bollend in de wind doorkliefde moeiteloos het water als maaksel van een spelend kind toen twee matrozen op het dek voor even oogcontacten met mij deelden, zag ik een vrouw aan 't roer zij hief haar hand, dat zwaaiende bewoog ik groette haar terug, zij wist dat dit gebaar een vorm van zegen…

Als de toegemeten tijd verstrijkt zal mijn lijf, waar ik van houd ook materie dat mij steeds plezierde wisselen van plaats, zonder mijn herinnering aan hen die mij hebben verwekt, verzorgd en groot gebracht, 't wereldvenster ruim ontsloten zij kenden mij en namen mij hoe ik ook was vanaf 't pril begin, en later mij met stoerheid vulde dat…

Het nieuwe jaar werd knallend ons gemeld met glazen tot de rand gevuld en hoog geheven in stilte loopt de polder vol met 't nieuwe leven het eerste schaap met lam, in het ontdooide veld. Dit landschap onder torenhoge luchten ik wil die grootsheid jaarlijks ondergaan en raak door rust en ruimte aangedaan mijn ik gevoel verkleint en staak mijn…

Even is het stil als wij horen van een kind dat geboren in een stal, wereldwijd verraste met nog nooit gehoorde woorden, ook het nieuwe jaar breekt weldra aan in de dagen die gaan komen stijgt de zon tot in haar hoogste baan, om weer te keren naar de vaste plaatsen. Mijn wens is: moge het zo zijn, dat alle dagen in dit jaar te gaan als…

Ik las wat hen genas en leidde tot een beter leven. Maar gij zijt zo verweesd de ganse dag neemt media u listig onderhanden. Verdroomd in lange lege lanen aanvaardend deze kluistering en kent hiertegen geen bezwaren...?…

Ik zag een vrouw passend gekleed zij droeg een baby, bijna in haar armen en lachte daarbij wat bedeesd. Ik vroeg: "heeft u voor hem of haar, die spoedig komt een mooie naam gevonden?" Zij keek mij wat verwonderd aan en zei: "zijn naam wordt Dick, zijn vader is een Voorelkaar" Het is naar beider wens gegaan en komt ook mooi op tijd…

De boer zag Bertha in 't groene gras, ze lag in alle rust en mooi voor 't oog gekleed in Hollands bont met wolk en zon, het gras wat zij genuttigd had, smaakvol te herkauwen. Dat is precies wat ik en alle dichters doen om wat je schrijft ook lekker lopen moet gelijk zijn aan wat m'n Bertha doet in plaats van gras, je strofen minstens zevenmaal…

Wat hoor je als het stil is, hoor je dan het kloppen van je hart je ademhaling in en uit, in en uit je krabt aan je hoofd en denkt, dat geeft ook geluid, een beweging van je voet, je hoort het ritselingen van een kledingstuk, ja ook dat. Plots rinkelt een fietsbel op verwijtende toon een deur slaat dicht voetstappen bij de buren op straat…

Ik wacht op regen u wellicht de warme zon wens die wordt gescoord.…

Toen wij onder 't geluid van een sterke stormvlaag los kwamen van de aarde en boven het wolkendek een onzichtbare weg volgden naar onze bestemming, waren wij gelijk aan weerloos zwevende bladeren die zich overgaven aan de bekwaamheid van de bemanning en het vernuft van de techniek. Ver beneden ons ontwaarden wij glimpjes licht van bewoning…

Geef mij aarde waar ik op kan staan palen om het huis te dragen stenen om de muren op te trekken balken om een vloer te leggen hout om te bekleden, pannen voor het dak trappen voor omhoog of naar beneden draad waardoor de stroom kan gaan koper die 't water naar de kranen kan geleiden deuren om te weren, glas dat zonlicht binnenlaat leg…

Soms zijn er dagen die zich zwaar laten dragen je hebt ze eerder ontmoet, het hoofd niet gebogen maar hun wederkeren spant de kroon. Wie zendt dit ongemak of waar komt het vandaan zover je overziet, is het alleen voor jou gekomen totdat 't helder wordt, je ziet een engel staan. Haar last is zwaar, de frêle schouders staan gebogen je nam…

Wie zijn zij, die nimmer rusten of verpozen en zich tegendraads bewegen, als mensen door oneigenlijke grenzen zijn beperkt niet alleen in stad en land maar ook ver daarbuiten, onderkennen wat de mens beweegt of tegenhoudt, zijn talenten te ontplooien daar en boven leven rusteloze vragen naar de zin van ieders leven, prangend perspectief…

Een zachte wind waait de hof ruist, vol van luister woorden als lichtjes.…

Wie kent het niet wie heeft het niet in huis wie kan nog zonder bank of pas wie is fiscaal nog onbekend. Wie kent een bank waar geld niet telt wie heeft nog nooit zijn geld geteld wie kent een winkel zonder geld wie weet wanneer het geld ook knelt. Wie was gelukkig zonder geld wie werd gelukkig van veel geld wie kiest voor iets daar tussen…

Kom je straks nog even langs? -als je dat fijn vindt Je krijgt dan een kus -waarom Zomaar, fijn om te geven -leuk om te krijgen Wil je koffie of een drankje? -een drankje met wat nootjes Ik zag een mooie blauwe vaas, niet zo duur -ik zag zonnebloemen Nu al? -die passen goed bij je Hoe zo? -houden ook van de zon en draaien zelfs mee…

Die bosviooltjes met hun diep paarse tinten, fijn dat ik ze zag.…

Het eerste licht is aan de kim verschenen de rust van deze nacht, het heeft mij wel gedaan en weldra siert het zonnelicht een nieuwe dag waarop wij ons verheugden van samen zijn en op de wolken staan tot de avond valt en stilte van de nacht ons weer omsluit, waarin wij dromend rusten totdat het licht weer aan de kim ontluikt.…

De avondslaap daalt over mij ik word een kind, dat wegzinkt in het land van dromen en zich verheugt als iets wat ongekend mij aanraakt in 't ander land jongeren willen hiervan dromen en ouderen gezichten zien van wat is, aan gene zijde laat toe, dat het bureau vanwege het gevonden woord nog even blijft beschenen totdat ik zelf het…

Mijn eerste lente kwam tot leven door een lied zij zong het, voor mij.…

Het sneeuwkleed werd ook dit jaar vlok voor vlok gebracht op huis en tuin gespreid in stilte zo volkomen, geen mens of dier heeft ons gewekt, omdat wij dromend sliepen maar na 't ontwaken o, hoe wonder schoon een bruidskleed om ons heem te sieren. De tuin had eens een groen gazon met schroeiplaats van te hete zon de kale schaamte nu met wit…

Winterkou brengt ijs Schaatsen uit het vet gehaald Holland op z'n mooist…

Je staat verstelt dat dit beeld nog te bewonderen is Als je verneemt dat het is omgevallen verbaast het je niet, want zijn scheefstand is voor het oog kritiek. Een kleine beving of anderszins lijkt voldoende. Maar er is ook een paralel met wat ons mensen bezighoudt: Een goede afloop, behoud van, iets bereiken of verkrijgen enz. Of een wens in…

Leven vol van zijn achter al wat is en komt gaat een wereld schuil.…

Wie kent niet de schemering en bankjes in 't plantsoen het meisje dat je daar als eerste hebt gekust en beiden nippend uit het glas van lust. Op vleugels zijn we uit elkaar gegaan en spraken af weer naar de zelfde plaats te gaan, daar is het bij gebleven. Soms denk ik, hoe zal het met haar zijn wellicht gaat zij gelijke wegen, ook dat wij…