Woordnomaden
Wie zijn zij, die nimmer rusten of verpozen
en zich tegendraads bewegen, als mensen
door oneigenlijke grenzen zijn beperkt
niet alleen in stad en land maar ook ver
daarbuiten, onderkennen wat de mens
beweegt of tegenhoudt, zijn talenten te ontplooien
daar en boven leven rusteloze vragen
naar de zin van ieders leven, prangend
perspectief waarin zij zuchtend delen
willen matheid, onverschilligheid, hun huis ontnemen
als een zuiver woord wordt weggezet, wankelen de benen
van de eeuwenoude schouders die ons dragen
vol verbeeldingskracht, spraken onze reisgenoten
op de grote en de kleine wegen, soms in 't open veld
blijvend op hun hoede, sterrenpracht bij nacht, tot het ochtend gloren
zonder rusten of verpozen is de poëzie tot steun
voor de mensen die vermoeid zijn of gebroken en toch hopen
dat er binnen en daarbuiten, woorden leven gaan.
Zie ook: http://www.evertdeboerkunstschilder.nl
Schrijver: Evert de Boer, 16 juni 2019
Geplaatst in de categorie: filosofie