Hartenkreten

hartenkreet (nr. 52.830):

Tijdelijk

Zee, op deze zomeravond zijn wij aan elkaar gelijk
het warme zand heb jij om wille van het tij
met rust gelaten, weldra komen er verliefden
samen, tot aan je grens die vloedlijn heet

wachtend op de zon die afscheid neemt, hopend
op het groots moment van zonnerond op horizon
sprekend avondrood, over afscheid en de wederkomst
sprakeloos zien onze ogen 't grenzeloze van oneindigheid

mensen wensen nachtrust tussen vaste vormen
kussens, lakens, in vertrouwd vertrek
kennen zelfs de kleinste kraakgeluidjes van het bed
zee, jij kent je kleine golven ziet ze aan wacht,
tot zij bulderend rollen duin en dijk bestormen
en herkennen, taal en teken van de strijd en macht.