Zo wacht ik tot die zin mij te binnen schiet,
Me niet laat lijken, wat ik niet ben,
Me niet zo pijnlijk kwetsbaar achterliet.
In de zoektocht naar die zin,
die én de lading dekt, én de spanning breekt.
Laat ik het soms oneindig stil.
Terwijl door de prachtige ondeugd, in elk pupil
Jij mij steeds weer om een antwoord smeekt.
Op het…
Haar ogen priemen, ik voel haar kijken,
Kan een lach nauwelijks, nee... echt niet voor me houden.
Ik wil haar raken, maar kan enkel reiken.
Ben een bokser, verslagen, al in de touwen
die alleen overeind blijft, om er te zijn.
Ze deelt uit, plagende tikken, mijn benen papier
maar de deur op een kier, een vragende blik en,
Ik val in…