inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 61.802):

De bokser

Haar ogen priemen, ik voel haar kijken,
Kan een lach nauwelijks, nee... echt niet voor me houden.
Ik wil haar raken, maar kan enkel reiken.
Ben een bokser, verslagen, al in de touwen

die alleen overeind blijft, om er te zijn.
Ze deelt uit, plagende tikken, mijn benen papier
maar de deur op een kier, een vragende blik en,
Ik val in haar armen, kapot van de pijn

Ze haalt aan, haalt uit en nog voor mijn gezicht bij,
de grond is bedenk ik, ik heb niet verloren.
Want wat was ik daarnet, al was het maar even,
Mijn god wat was ik, dat even dichtbij.

Schrijver: F. Maas, 17 januari 2017


Geplaatst in de categorie: liefde

3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 108

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)