Alle inzendingen van Gabriëla Mommers

In antwoord op 'Zadelpijn 2' - van Adriaan van Dam: Een onderwerp, inderdaad, Wel wat intiem en delicaat Maar nu we dan toch bezig zijn Voor ieders lering en de gein Wil ik er nog wel over kwijt En dat is toch een vaststaand feit Dat het me altijd heeft geboeid Hoe dat een penis werkt en groeit (En als je er wat leuk mee stoeit…

(Op het Weense wals ritme van 'My favorite things' refrein 2x van Julie Adrews): 'Tot alle sterren de danszaal verlichten' Dat inspireert mij vandaag tot dit dichten Op de muziek van een ritmische wals Klinkt dan het metrum van dit vers niet vals Een twee drie, een twee drie, zwevende voeten Draaiende rondtes en armen ontmoeten Linksom…

De hittegolf is nog niet begonnen, of het zweet breekt me al uit. O wacht, het is een opvlieger. Ja, wrijf het er maar in. In de herfst van het leven vallen de bladeren alle seizoenen, laat de meedogenloze zwaartekracht de schoonheid genadeloos vallen, tot humus vergaan. Om in een volgend leven pas weer op te staan.…

Er liep een keer een ooievaar de trap af naar benee Hij had een kindje in zijn bek, dat bracht hij met zich mee De ouders vond hij boven niet, dus moest hij naar beneden Maar halverwege op de trap, toen is hij uitgegleden Het kindje kwam nog goed terecht, het landde op zijn veren Zo zie je maar, een ooievaar kan ook nog steeds wat leren…

Heimwee naar jezelf. Maar je weet niet meer waar het ook alweer was. Daar, waar je jezelf ooit was. Ver weggestopt ergens. Goed verborgen zodat niemand erbij kan. Zelfs jezelf niet. Ik ga maar eens op zolder kijken. Wie woont daar ook alweer in al die dozen. Misschien iemand uit het verleden. Of misschien kom…

Zo'n week waarin je eigenlijk niet echt iets hebt om over te schrijven omdat je eigenlijk veel te veel te schrijven hebt en je niet weet waar je beginnen moet, laat staan dat je weet hoe je alles wat in je beweegt, een plek moet geven. Binnenin je schreeuwt het, van pure onmacht, maar je weet, je kunt niets doen. Niets. Gewoon maar doorgaan…

Een mug zat al een poos of wat om de vrouw heen te zeuren 'Waarom', dacht zij al half in slaap, 'moet mij dit weer gebeuren' Ze deed verwoede pogingen het beestje snel te pakken Maar steeds als ze hem bijna had, liet hij zich pijlsnel zakken Hij beet haar in haar blote kont, dat kwam hem duur te staan Met een klap op haar billen was zijn…

Hij was een dominant narcist, zij wilde graag plezieren Dat leek bijeen te passen op verschillende manieren Hij kwam wel aan zijn trekken maar dat ging hem vlug vervelen Zij werd snel leeggezogen en had toen niets meer te delen Uit zelfbehoud moest zij weggaan, om nog te blijven leven Hij zocht rap weer een nieuwe vrouw, om dit te herbeleven…

Vergeven zijn alle gesproken en verzwegen onvertogen woorden Vergeten de momenten waarop wij elkaar niet hoorden Onvervulde verlangens met diep verstilde wensen Stromen afwaarts de rivier naar nieuwe plaatsen en mensen De mooie momenten blijven ons bij, de geur van een rijpe vrucht Ze komen en gaan, als een uur…

Ik zou je willen beschermen tegen alle demonen Tegen alle pesters die in en om je wonen Ik verjaag ze en vraag ze om bij je weg te gaan Met de wijze hulp van de Godin van de Maan Ik brouw 'n toverdrankje dat uitkomst zal brengen Dat geluk met rust in je leven zal mengen De eerste ingrediënten zijn Liefde en Licht En 'n lok van 't haar van…

Te midden van het zwarte woud naast eeuwenoude eiken Beoefende een oude heks geheime schrijfpraktijken Haar toverwoorden vlogen rond een donkergroene ketel Al pruttelend op 't grote vuur met soep van pad en netel "Met jambe!", riep het heksenwijf en maakte zich wat groter "Met lettergrepen twee dozijn en veertien lepels boter!" Zij…

's Zondags in de zijkapel, vooraan de eerste banken Zaten Jan en Mien de Heere trouw en vroom te danken Na de Mis gelijk naar huis, voorbeeldig als zij waren Nimmer trof hen een verwijt of enige bezwaren Eenmaal thuis klonk geen geluid van leven door de muren Geen uiting van passie in ochtend- of avonduren 't Was wel zeker, zo dacht men…

Spanning stijgt ten top In bolbroek of blote jurk Onze broek zakt af…

Ze waren een voorbeeldig stel Geen kreukje te bespeuren Ze wisten precies hoe het hoort Nee, niets kon hen gebeuren Des zondags altijd naar de kerk Vooraan de eerste banken Hij nette broek, zij stijve rok Geen vlekje of wanklanken Het huis was altijd spik en span Daar at men van de vloeren Er kwam ook alleen chic bezoek Nee…

Nee, uitgenodigd was ze niet Maar dat hield haar niet tegen Er was een feest, daar moest ze heen Door storm en wind en regen Ze kon daar fijn haar zegje doen Want zij wist alles beter Ze won al menig prijspakket Voor de beste betweter De gordijn een andere kleur Maakte de kamer groter Zo legde zij met verve uit En smeerde nog wat boter…

Het wordt altijd weer licht Ik hoor de vogels fluiten Een lied als een gedicht Ze roepen mij naar buiten Het zwart wordt donkerblauw De liederen zwellen aan Nog voor dag en voor dauw Is 't levenslicht aangegaan…

Als het leven zwaar is Als je niet weet hoe je verder moet Ga dan naar buiten Kijk naar de zon Zelfs als het licht zeer doet aan je ogen Kijk naar de bomen Die de storm hebben overleefd Kijk naar de vogels Die overal zijn geweest Kijk naar jezelf Het licht binnenin je De stormen die je hebt getrotseerd Je staat er nog Met alle takken gebroken…

Mooi symbolisch hoe Maxima vandaag, bij het bevrijdingsconcert, haar haren los draagt. Vandaag geen knotje, nee, vandaag geen beknotting!…

In dit land zijn we vrij Maar iedere avond komt het nieuws voorbij Dat er zoveel oorlog is in zoveel landen Dus hoe kan ik dan vrij zijn Hoe kan ik me vrij voelen Als ik weet dat jij Geketend en gewapend bent Gevangen en verkracht bent Hoezo ben ik dan vrij Hoezo ben ik vrij Als jij en zij en ik en hij Als we allen Eén zijn Hoe kan…

Volle Maan Haven voor Seizoenen Zij varen uit en varen binnen Ostara, dagen lengen, nieuw begin Litha, langste dag, de bloemen bloeien Mabon, nachten lengen, bomen ontgroenen Yule, de langste nacht, de beer in winterslaap Maangodin Van alle seizoenen thuis Eren wij op de dag dat Zij zich ten Volle Aan…

Gaia is onrustig De wind raast over 't land 120 km per uur Blad verwordt tot zand Elementen laten zich horen Regen hagelt neer Wortels uit aarde getrokken Weergoden gaan tekeer 'De Goede Week' voor Pasen 'Witte Donderdag' 't laatste maal 'Goede Vrijdag' lijdensweg We kennen het verhaal Storm voor de stilte Lijden voor verrijzenis…

Geduldig wacht de oester in de branding op de golf die haar liefdevol openen zal Maar de meeste golven beuken ongeduldig tegen haar aan en zijn haar parel niet waard…

Schrijven over niets Woorden verdwijnen in lijnen Letters vervagen tot schimmige streepjes Wat rest is de leegte De stilte Niets…

Vandaag zijn we weer opgeschrikt Door onvoorstelbaar wreed geweld De vrijheid van mening staat op het spel Het gaat om macht en niet om geld Ze roven je principes, je gedachten Daar heb je als mens niet op geteld Onschuldig getekend of verwoord met humor Maar humorloos wordt het oordeel geveld Twaalf mensen hebben het leven gelaten Een…

De dingen gaan zoals ze gaan Het gebeurt allemaal om een reden Maar om te weten welke dat is Lukt vaak niet in het heden Vaak duurt het vele jaren Voordat we begrijpen hoe het gaat Waarom het zo gebeurd is Welke weg je waarom inslaat Opeens gaat er een licht op Zie je de ware reden Die je naar je toekomst brengt De reden van…

Leven tussen illusie en hoop mijn fantasie gaat op de loop ik wil wel maar hoever wil ik gaan te dromen van dingen die niet bestaan Laat me nog maar even dromen van dingen die toch niet zullen komen het is een onschuldige illusie ik leef tussen hoop en confusie…

Een kind loopt langs de waterkant verzonken in gedachten terwijl ze naar de zwanen kijkt wat staat haar ooit te wachten? De eendjes vechten om het brood ze werpt ze nog wat toe zouden eendjes zwanen worden en zouden ze weten hoe? De wereld om haar heen vertoont een beeld dat haar verwart vrouwen die zichzelf verkopen mannen…

herfstbladeren vallen nemen jou mee door de mist van morgen naar een meer vol herinneringen gevangen in een boek vrij in mijn dromen gesloten in mijn hart liefde sterft nooit waar jij bent is liefde oneindig bodem van het meer mijn herfstblad in een veilige haven…

Wreed liet zij minnaars meeleven met haar gevoelens voor de man, die haar iets nieuws kon geven; zij was duidelijk in zijn ban. Zijn woorden deden haar beven, zijn zinnen streelden haar diep, betoverd door zijn dicht, zijn proza, en al hij verder riep. Met tegenzin toegegeven, er was sprake van jaloezie;…

Twee vuren dansen om elkaar heen, onverwoestbaar hoog laaien vlammen op in het felle zonlicht. De zon brandt tot er brand uitslaat, en een orkaan, een tsunami, nodig zijn om te blussen. De aardbeving trilt nog na. Het vuur smeult nog na. Vonkjes schieten op uit de as, als feniksen stijgen ze op, vliegen naar elkaar, om…