Alle inzendingen van Gabriëla Mommers

Langzaam ontwaakt de wereld Uit een diepe winterslaap De eerste blaadjes aan de struik In de woelige aarde een krokus in de dop Maar eerst zien we het fragile sneeuwklokje Zo maagdelijk wit, zo rein en puur Als het hart van het kind Dat spelen wil in sneeuw die niet meer is De grote mensen spelen hun eigen spel Met harten van…

Heksen weten dat Al je naar een ander doet Bij je terugkomt Zowel goed als kwaad Zal driemaal wederkeren Zij het vroeg of laat Bedenk daarom goed Wat je met je Rolo doet Bij die olifant…

De dief kwam terug! Niets ontziend ging hij te werk Mijn views zijn weer kwijt! De wanhoop nabij.. Wat is het toch dat hij wil? Techniek ondermijnd? Ik brand een kaarsje Doe er ook wat spreuken bij Kom terug bij mij..…

De god, de vader en de zoon Hoezo werden we dat gewoon De moeder, dochter, de godin Van alle leven het begin De kerk die emancipeert Hoog tijd dat het tij eind'lijk keert!…

Voorzichtig ga ik weer proberen Om een sonnet te formuleren Door Adriaan mij ooit geleerd Dat ging toen soms wel eens verkeerd Dan wist hij mij te corrigeren De klemtoon anders te fraseren Met ritme, jambe en met rijm Het moesten veertien regels zijn Hij pent zijn lightverse niet meer neer Verblijft bij onze lieve heer Misschien…

Een aantal views blijft nu staan Van mijn schrijfsels zijn er ook een paar goed gegaan Maar sinds een week springen ze weer naar nul om middernacht! Wat moet ik doen zodat het gestolen goed terug wordt gebracht?…

Vannacht ging de mooiste lantaarn weer aan Haar naam is al eeuwenlang: Volle Maan Zij schenkt ons één dag haar meest volle licht En vouwt daarna langzaamaan weer dicht Een klein stukje licht wordt nu per nacht ontstolen Het is er nog wel, maar heel goed verscholen Totdat die donkerste nacht er weer is Die nacht voelt haar licht als een…

Tekst geschreven op de muziek en het ritme van 'Hopelessly devoted to you' - zie link. (Herhalingen staan tussen haakjes.) Mijn hart is weer een keer gebroken Ik bloed en laat de tranen gaan Het is niet de eerste keer En ik weet dit is niet snel gedaan.. Hoe krijg ik jou uit mijn gedachten Ver van mijn droom en hart vandaan Hoe stop…

De wereld is een spiegel Elk mens een spiegeldeel Soms gaat er eentje stuk Die krijg je niet meer heel De scherven missen stukjes Het spiegelbeeld is raar Er is geen dan herkenning meer Contact over en klaar Er komen nieuwe spiegels Rond, rechthoek, ruit en heel Die laten je jouw zelf weer zien Ieder een ander deel…

Het leed is weer geleden De maand is weer voorbij De strijd is weer gestreden Gelukkig keert het tij Wees welkom februari Wees welkom nieuwer licht Vaarwel voor januari Die deur gaat lekker dicht De nieuwe maand komt binnen De kortste van het jaar Tijd om ons te bezinnen Het piekeren is klaar Tijd voor een nieuwe lente…

Hecate, Lilith, Baba Jaga De oude vrouwen strijken neer De wijsheden van lang geleden Hond, kat en uil herrijzen weer Het vuur van feniks blaast nieuw leven In wat tot as geworden was De jeugd, de onschuld, afgebroken In duizend scherven splinterglas Een nieuwe vorm van zwart wit marmer Zo hard als staal en diamant Geen muren…

Geef mij slagroomtaart Een dik belegde pizza Patat met mayo Want die worteltjes En komkommers met radijs Komen mijn neus uit Ik neem nog een glas Ik ben nog even niet klaar Laat de fles maar staan Want die droge maand Heeft wel lang genoeg geduurd Schenk nog een keer in De hometrainer loert Jaloers naar mijn luie bank…

Het is weer nacht, het is weer stil, de rust komt niet zoals ik wil, gedachten zijn er veel te veel, ik zoek een rustpunt in ’t geheel, mijn ogen sluiten op een strand, daar neem jij mij al bij de hand. Met ogen dicht laat ik mij gaan, op blote voeten blijf ik staan, wanneer jij stopt en mij omdraait, ik voel hoe stevig de wind waait,…

Er zwerven vreemde spoken Op deze dichterssite Ze stelen aantal weergaven De zware en de light Ik heb er een betrapt Het gebeurt om middernacht Op de teller stond een 0 Daarvóór stond er nog 8 Ik dacht er zal een storing zijn Het komt wel weer terug Maar ze komen niet vanzelf Niet langzaam, ook niet vlug Nu staan gedichten…

Geschreven op de muziek en het ritme van "The Sound of Silence', zie link. Welkom duister, oude maat Vertel mij hoe het leven gaat Met zware dromen weer een nacht doorstaan IJsberend toch weer slapeloos opstaan En de droom die ik zo graag dromen wil Ligt heel stil In een gebed van liefde De nachtmerrie waarin ik loop Zonder toekomst…

De derde maandag van de eerste maand Zijn alle mensen zwaar ondersteboven Die uitgekozen dag doet ons geloven Dat men zich alle dagen happy waant Behalve dus die blauwe dag van maan Die dient men depressief te ondergaan…

Op vrijdag worden ladders weer vermeden En voor een zwarte kat veel omgereden Want dertien is voor vrijdag het getal Dat is uit bijgeloof meer dan toeval Soms blijft de mens een hele dag in bed Wordt dertien het geluksgetal voor pret!…

De vrouw had veel geheimen Zij deelde deze niet Nee, niemand kon vermoeden Wat alleen de Godin ziet De vrouw had ook veel wensen Zij bewaarde ze in een doos Ver weg verstopt op zolder Die stond daar al een poos De vrouw had vele dromen Die kwamen niet echt uit Maar wezen soms de weg nog Met harpmuziek of luit De vrouw plukte…

De oester was jaren dicht geweest Zó dicht, ze ging bijna niet open Totdat een kreeft kwam aangelopen Hij tikte op haar robuuste schelp Alsof hij wist van de kostbare schat Die binnenin verborgen zat Voorzichtig opende zij haar veilige huis Hij gaf haar zijn schaar Zij liet hem binnen Een welkom thuis Hij is daarna niet meer…

We zijn het nieuwe jaar binnengereden De eerste maand is voor een kwart al klaar De winterkoning is nog steeds niet daar De lentekoningin zal gauw aantreden Nog twee maanden tot zomertijd te gaan Ik laat één klok dat uur vooruit maar staan…

Geschreven op de muziek en het ritme van ‘Window of Hope’, zoals gezongen door Oleta Adams, zie link. (Herhalingen staan tussen haakjes.) --- --- --- In de verborgen kamer van je hart Liggen diepe oude wonden die geen mens ziet Een dikke muur heeft je hart begrensd, veilig omrand Zodat niemand het meer raken kan Haal die stenen…

Sommige mensen zijn op je levenspad Voor het leven Sommigen voor maar even Om een oude wond te helen Of een deur te openen Die veel te lang op slot zat Gestuurd door het universum Als een levende engel Ieder van ons kan voor een ander Een levende engel zijn Al is het maar voor even En soms voor het leven…

Dieren kwamen samen in het grote toverbos Uilen, vossen, wolven, egels, zelfs een schaap liep los Merels, muizen, ganzen, zwanen, roodborstjes en zwijnen Uiteraard ontbraken niet de hazen en konijnen Rond de grote toverpot op ’t vuur nabij de beuk Snoven zij de heerlijk en vertrouwde nieuwjaarsreuk Niemand anders kon dit heerlijk brouwsel…

Het oude jaar is weer klaar Het was een veelbewogen jaar We sluiten af En laten gaan Wat niet meer is Wat dierbaar was Wat pijnlijk was Wat vreugde gaf Het is niet meer Een heel nieuw jaar Staat voor ons klaar Onbeschreven Maagdelijk wit Als verse sneeuw Onbetreden…

Gezegende Yule De dagen worden langer Het Licht keert terug…

Er is zoveel rouw in mij Waar moet ik beginnen De rauwe rouw Vermengd met uitgestelde rouw Waarvan ik dacht Het is wel klaar Maar niets is minder waar Het gemis is deze dagen groot Vooral die ene dag De dag die nooit zonder een van jullie is geweest Zolang jullie in mijn leven waren Waren jullie die dag bij mij Nu wordt…

Ieder jaar de vraag Of het een witte kerst wordt Maar het wordt regen Regen elke dag Tot het einde van het jaar Want de hemel huilt De warme zon schuilt Voor oorlogen en crisis Sneeuw wordt ijs, wordt drab Geen sneeuwwit sprookje Geen eenhoorn of toverfee De kerstboom huilt mee Een jaar van verlies Van loslaten, verder…

In de herfst van ons leven kleuren bladeren prachtig geel, oranje, rood. Sommige blijven groen, zoals in de prille lente en bloeiende zomer. Sommige blaadjes vallen, in afwachting van een winter vol beloftes die komen gaat. We weten wie we zijn en wat we willen. Een najaarszon vertelt ons van het leven te genieten…

Wordt het nog winter Of ligt een witte kerstboom Slechts onder kunstsneeuw Weten we straks nog Verhalen te vertellen Van elf steden ijs Of lezen we dat Aan kleine kinderen voor Als mooie sprookjes…

Dat van die ezel en van die steen - geldt dat ook voor een ezelin? Er blijven stenen komen op het levenspad, minder en kleiner Tot de les geleerd, de wijsheid verinnerlijkt, de steen slechts zand is…