Alle inzendingen van Gabriëla Mommers

De derde maandag van de eerste maand Zijn alle mensen zwaar ondersteboven Die uitgekozen dag doet ons geloven Dat men zich alle dagen happy waant Behalve dus die blauwe dag van maan Die dient men depressief te ondergaan…

Op vrijdag worden ladders weer vermeden En voor een zwarte kat veel omgereden Want dertien is voor vrijdag het getal Dat is uit bijgeloof meer dan toeval Soms blijft de mens een hele dag in bed Wordt dertien het geluksgetal voor pret!…

De vrouw had veel geheimen Zij deelde deze niet Nee, niemand kon vermoeden Wat alleen de Godin ziet De vrouw had ook veel wensen Zij bewaarde ze in een doos Ver weg verstopt op zolder Die stond daar al een poos De vrouw had vele dromen Die kwamen niet echt uit Maar wezen soms de weg nog Met harpmuziek of luit De vrouw plukte…

De oester was jaren dicht geweest Zó dicht, ze ging bijna niet open Totdat een kreeft kwam aangelopen Hij tikte op haar robuuste schelp Alsof hij wist van de kostbare schat Die binnenin verborgen zat Voorzichtig opende zij haar veilige huis Hij gaf haar zijn schaar Zij liet hem binnen Een welkom thuis Hij is daarna niet meer…

We zijn het nieuwe jaar binnengereden De eerste maand is voor een kwart al klaar De winterkoning is nog steeds niet daar De lentekoningin zal gauw aantreden Nog twee maanden tot zomertijd te gaan Ik laat één klok dat uur vooruit maar staan…

Geschreven op de muziek en het ritme van ‘Window of Hope’, zoals gezongen door Oleta Adams, zie link. (Herhalingen staan tussen haakjes.) --- --- --- In de verborgen kamer van je hart Liggen diepe oude wonden die geen mens ziet Een dikke muur heeft je hart begrensd, veilig omrand Zodat niemand het meer raken kan Haal die stenen…

Sommige mensen zijn op je levenspad Voor het leven Sommigen voor maar even Om een oude wond te helen Of een deur te openen Die veel te lang op slot zat Gestuurd door het universum Als een levende engel Ieder van ons kan voor een ander Een levende engel zijn Al is het maar voor even En soms voor het leven…

Dieren kwamen samen in het grote toverbos Uilen, vossen, wolven, egels, zelfs een schaap liep los Merels, muizen, ganzen, zwanen, roodborstjes en zwijnen Uiteraard ontbraken niet de hazen en konijnen Rond de grote toverpot op ’t vuur nabij de beuk Snoven zij de heerlijk en vertrouwde nieuwjaarsreuk Niemand anders kon dit heerlijk brouwsel…

Het oude jaar is weer klaar Het was een veelbewogen jaar We sluiten af En laten gaan Wat niet meer is Wat dierbaar was Wat pijnlijk was Wat vreugde gaf Het is niet meer Een heel nieuw jaar Staat voor ons klaar Onbeschreven Maagdelijk wit Als verse sneeuw Onbetreden…

Gezegende Yule De dagen worden langer Het Licht keert terug…

Er is zoveel rouw in mij Waar moet ik beginnen De rauwe rouw Vermengd met uitgestelde rouw Waarvan ik dacht Het is wel klaar Maar niets is minder waar Het gemis is deze dagen groot Vooral die ene dag De dag die nooit zonder een van jullie is geweest Zolang jullie in mijn leven waren Waren jullie die dag bij mij Nu wordt…

Ieder jaar de vraag Of het een witte kerst wordt Maar het wordt regen Regen elke dag Tot het einde van het jaar Want de hemel huilt De warme zon schuilt Voor oorlogen en crisis Sneeuw wordt ijs, wordt drab Geen sneeuwwit sprookje Geen eenhoorn of toverfee De kerstboom huilt mee Een jaar van verlies Van loslaten, verder…

In de herfst van ons leven kleuren bladeren prachtig geel, oranje, rood. Sommige blijven groen, zoals in de prille lente en bloeiende zomer. Sommige blaadjes vallen, in afwachting van een winter vol beloftes die komen gaat. We weten wie we zijn en wat we willen. Een najaarszon vertelt ons van het leven te genieten…

Wordt het nog winter Of ligt een witte kerstboom Slechts onder kunstsneeuw Weten we straks nog Verhalen te vertellen Van elf steden ijs Of lezen we dat Aan kleine kinderen voor Als mooie sprookjes…

Dat van die ezel en van die steen - geldt dat ook voor een ezelin? Er blijven stenen komen op het levenspad, minder en kleiner Tot de les geleerd, de wijsheid verinnerlijkt, de steen slechts zand is…

Moeder Natuur zucht Vier seizoenen in één week Dat is wel wat veel Libellen paren Terwijl de paddestoel groeit Bomen kleuren geel De struik aarzelt nog Krokus weet het ook niet meer Wordt het koud of warm Nieuw blad in de knop Naast het vallende blaadje Vivaldi fronst diep Dan speelt de viool Klanken van alle kleuren…

Jouw lievelingsmok Naast de mijne In mijn huis Eindelijk thuis Na alle tijd van zorgen En van opruimen Neem ik jou mee In een pakje servetjes In een flesje parfum Jouw sloffen naast de mijne Ik heb ze gewoon dubbel nu Want we droegen dezelfde Dezelfde maat ook Pas gekocht nog Voor lekker warme voeten Vlak voordat…

Van porulan en porgel Daar zit je even mee Als kleine blauwbilgorgel Valt zo'n afkomst niet mee Maar kijk ik naar de mijne Da's ook een raar verhaal Bepaald geen rechte lijnen Niet dat ik er om maal Ik ben gewoon de dochter En ja, ik zeg het fier Van een echte oerheks En van een marinier Want op een heel klein bootje Ergens…

Wolken als witte schapen tekenen af aan een helderblauwe lucht Een zomerse herfstdag vormt het decor van het afscheid van mijn jeugd De wind waait speels de bladeren in een wervelende begroeting omhoog Ja ik weet, jullie lopen met mij mee Jullie zijn niet meer hier, en toch altijd bij me Hier heb ik samen met jullie mijn jeugd doorgebracht…

Het huis ruikt naar jou Iedere kamer een eigen geur De spullen ruim ik op Terwijl ik de lucht inadem Die jij decennia lang geademd hebt Met ons en met je grote liefde Daarna vele jaren alleen Dapper strijdend totdat je adem stopte De kopjes en de glazen Waar gaan ze heen Een nieuw leven tegemoet Bij een ander Mijn handen ruiken…

Ik wilde er voor je zijn Maar jij was er voor mij Ik wilde jouw levende engel zijn Maar jij was de mijne Ik wilde me voor je opofferen Maar jij offerde je voor mij Ik wilde de hemel voor je plukken Maar de hemel die gaf jij…

Nog één keer bellen Nog één keer welteruste Nog één keer goedemorgen Nog één keer Om al die andere keren Die ik zo mis Ik bel nog één keer Welteruste Rust zacht…

Hemelster zo ver De wolken schrijven je naam Mijn hart zwaait terug…

De wereld voelt koud Zonder jouw aanwezigheid Zelfs als de zon schijnt Je bent er nog wel Maar niet zichtbaar, niet tastbaar Niet zoals jij bent Dat leven is klaar Je bent nu een hemelster Dus zoek ik je daar…

Ze is degene die jou draagt Wanneer je zwemt In universeel water Degene in wiens armen je ligt Na je landing In deze wereld De navelstreng doorgeknipt Maar ze is er Ze is degene die jou voedt Jou woorden en wolken leert Degene die jou na vallen weer opstaan laat Zij is degene die op een voetstuk staat Van wie je je later losmaakt…

Het leven is een stuk saaier zonder jou Grijzer en kaler en zo stil zonder jou Je loopt nog rond maar ik zie je niet Ik voel wel je vrolijke aanwezigheid Je springt en speelt als een jonge pup De ouderdomskwaaltjes ben je kwijt Kon ik je nog maar een keer horen blaffen Aan die andere kant van het bestaan Waar alle engelenhondjes…

Uitgesteld rouwen Soms weken later, soms maanden, zelfs jaren Omdat het niet eerder kon Te onverwacht Of juist verwacht Te pijnlijk Geen ruimte voor de pijn En is die ruimte er dan wel, een tsunami aan verdriet waar alleen de donkerblauwe zee troost biedt…

Iemand negeren Is een schadelijke vorm Van mishandeling Het veroorzaakt pijn In zowel ziel als lichaam En het lost niets op Men geeft de ander Het gevoel er niet te zijn Onzichtbaar te zijn Het is ontkenning Van iemands geboorterecht Van iemands bestaan Iemand uitwissen Een stille moord zonder spoor Een perfect misdrijf…

Mijn allerliefste meisje Ik moet je laten gaan Je broertje is mijn Zon Jij bent mijn mooie Maan Beiden hebben jullie Mijn leven licht gemaakt Met zwaaiende staarten Mijn hart en ziel geraakt Als levende Engelen Op pootjes zo zacht Beschermden jullie mij En hielden trouw de wacht Je gaat nu naar je broertje toe Hij wacht al een paar…

In de diepvrieskist Staan niet genoeg bakken ijs Om de eenzaamheid weg te eten De lockdown duurt nog even Het virus muteert De vaccins komen eraan Theaters blijven dicht Kappers, winkels, horeca We leven de regels na Veroordeelt thuis te werken Kantoor en school tegelijk Geen lucht meer tussen elkaar En in de andere huizen…