Alle inzendingen van George Knottnerus

Grote gedachten passen niet in zalen Noch in teksten; als je ze wilt vertalen Naar woorden smoort dat in de kiem De grootste denkers blijven anoniem…

Als je klein bent, krijg je een knuffel en je voelt je niet meer alleen. Als je groot bent, zoek je iemand om fijn samen mee te knuffelen. Als je single bent, of oud en eenzaam, ben je knuffelloos. En dan als het zo ver is en je gaat naar gene zijde, krijg je in de hemel een knuffel van Onze Lieve Heer of van je liefste…

De staat zal baren: een regelnevenleger van ambtenaren…

Een steeds weer overrompelend besef dat je slechts in dit huidig, vluchtig moment, die ene ademzucht voelt, doet, denkt - je leven leeft. Al het andere is toekomst - nabij of ver, en herkauwen op kort of lang geheugen. Is het nu een grote leugen?…

Bedek het met je sluier, je gezicht. Bewaar het, koester de kleur van je haar, onthoud je tere huid de aanraking van zon, wind en blikken. Doe het voor hem die van je houdt. Hij is het waard, je trouw, bovendien heb je het zo geleerd en doen ze het allemaal, je vriendinnen, de jouwen. Wees trouw aan je geloof, bewaar je schoonheid voor…

Vaak genoeg hoor je: Geschikte vent die Harry of Wat een kreng die Carrie en Piet is sympathieker dan Dick Maar nooit: Kees is aardiger dan ik…

terug naar jou - je zegt het met je ogen dat je op hem wacht waar? vraag ik woordeloos in jouw taal die ook de mijne is daar, zeg je zwijgend, lang geleden ging hij weg, dook hij onder we vlogen in water op zoek naar vet en zout en vonden elkaar steeds terug naar jou, daar op zandplaat in zee altijd weer die vraag –…

Ze dichten – mannen en vrouwen over lachen en leven, dat hen kan koesteren en kwellen, waarvan ze houden en dat ze haten. Ze dichten – zien de traan opwellen in lijders oog, juichen met de kleinste vogel mee, in alle lentematen. Ze dichten over rampen en de regenboog, ademen met het leven mee - moeten wel, kunnen het niet laten…

Twaalf jaar geleden gevonden in het bos. Eenzaam en klein achtergelaten door godweetwie. Thuis wacht een vrouw op haar metgezel. Een trouwe makker is hij voor haar. Voor altijd. Het zieke meisje toen vond troost bij hem en hij bij haar. Niets liever wil hij dan leven. Maar de tijd is op. Zijn hart is zwak en op poten stram…

Klakken van hakken Duizend gezichten nee meer dansen langs je heen Duizend bestemmingen Ieder een ander thuis Hier kruisen onze wegen Duizend mensen nee veel meer Als we nou mailen dan hoeft het niet meer…

Groen aardappelloof Bloemkolen suikerbieten Is landmans geloof…

Blij keek ze hem aan – wat was hij stil. Wat geeft dat? dacht ze. ‘ Wat is er?’ vroeg ze omdat ’t er wel toedoet. ‘Ondanks openheid en zo,’ zei hij, ‘je kent het wel, blijven er altijd dingetjes, weet je wel, waarover je niet praten moet.’ ‘ Tussen ons?’ vroeg ze niet begrijpend, hunkerend naar meer. Geheimen tussen hem en haar…

Het lijkt een oud gevoel. Je kent het wel - niks bijzonders, ik raak je aan, en jij mij, huid op huid. Zo vaak deden we hetzelfde als nu deze keer. Toch – steeds maar weer - en dat is onverklaarbaar, dat zinderend gebaar blijft tintelend, prikkelend. Jouw touch in dit nachtelijk uur, dwars door sleur en ijskou heen, ontsteekt in…

Nu je weg bent, geborgen achter Hemelse Gordijnen, had ik je nog iets willen zeggen. Maar oog in oog met mijn herinnering vallen mij de woorden maar niet in. ‘Waarom overkomt het jou en niet een ander?’ vroeg ik, waarop jij zei: ‘waarom een ander en niet mij?’ Ja, mijn geheugen is goed, als de dag van gisteren weet ik het nog. ‘Wat er ook…

Niet alleen haar hart Niet dat het niet belangrijk is Dat is het wel - haar hart Niet alleen haar ziel Ook zonder die zal ik niet kunnen Zo zuiver is haar ziel Laat gaan, zegt men Lichaam staat los van hart en ziel en herinnering, zegt men Maar dan haar ogen nu gesloten. O God, open ze zodat ik nog één keer zie haar ogen…

Ze zingen nog - de mannen, alleen en ongehoord - ’t liedje uit hun jongenstijd dat ze in ‘t geheugen prentten. Ze zingen weer - de vrouwen, neuriënd, soms voluit. Het wijsje van hun jeugd betaalt hen uit, met rente. Ze zingen al - de merels, fluisterend in zichzelf - hun voorjaarsmelodie, oefenend voor de nieuwe lente.…

Verstandelijk gesproken hadden we het niet mogen laten komen. Wat hadden we? Niets dan elkaar, geen baan, geen geld, alleen een krakkemikkig krot. Natuurlijk brak ze jouw vliezen en kwam ze wel. In haar zag ik jou hernieuwd, en een anders zijn in wording. Door haar groeiden we samen in een onverbrekelijk lot. Jij was het meisje, lief…

duizend bloemen zal ik voor je plukken witte margriet ga ik voor je zoeken door de velden loop ik langs de bermen rijd ik met jouw bruidsschat in mijn hand duizend bloemen raap ik bij elkaar het is niet te veel gevraagd om te speuren naar de blauwe korenbloem in de akkers vergaar ik schoonheid voor jou alleen duizend bloemen zo veelkleurig…

ja ik neem je mee op een zondag ergens naar een plekje onder de donkere sparren onzichtbaar voor de buitenwereld bestaand uit vreemden vrienden ouders God niet te vergeten ons kleed spreiden we en we rollen al snel bloot in het jambrood van onze picknick op jouw borst zie ik ze lurken aan het sap rode mieren verstieren jouw zwangerschap…

zonder hem geen oorlog dus ook geen vrede na wapengekletter is het zo …zo kalm en rustig toch? geen warme zoete zon na het gedonder en gebliksem het regenwater staat heerlijk hoog in je ton zelfs met je eigen liefde zou het leven saai zijn wat gaat erboven een kus nadat je de ander griefde? hopeloos verloren de macht zonder oppositieargument…

O liefste in jouw armen Kan ik me verstoppen Tegen jouw boezem Mijn tijd verdrijven Verveel me liefste Want ik heb ontdekt Als wij vrijen vliegt De tijd en dat wil ik niet Alsjeblieft breng me chagrijn want Met jou wil ik voorgoed gelukkig zijn…

jij die nog zo kort maar bent weet jij van leven weet het van jou? jij kwam een lange weg won een hele wedloop onbewust jij weet net als ik alles draait om dit moment van één naar twee jij en ik wij voelen ook zonder levenslint dat een band ons samenbindt jij en ik hier door een poort in barensnood hartje…

een steen in een vijver of liever in een beek splijt water dat wijken moet kansloos als het is tegen zware materie en harde kracht de harde kracht die zoveel sterker is dan het broze klare water dan de spiegel van het leven waaronder en waarboven het ritselt en wemelt en buitelt van beweging van liefde van eten en gegeten worden op de…

Men zegt dat jij daar achter die tralies echt een goed leven lijdt, dat jouw vriendjes buiten best wel met jou willen ruilen. Men zegt dat jij echt menselijk behandeld wordt, met veel eten en drinken in je kooi. Maar waarom zit je dan onder de builen? Men zegt dat jij geen pijn voelt, dat jouw lot mijn leed verzacht. Jij kunt het…

de hanen kraaien kraaien in het donker donker is het buiten buiten kraaien ze ze weten van de tijd tijd heelt alle wonden wonden in jouw ziel ziel ik zie je niet niet alles heelt hij hij vliegt harteloos harteloos de hanen hanen van het licht licht jaagt het duister duister weg van jou jouw ziel nu lichter lichter in besef van…

Opgesloten in zichzelf - stille gebaren, holle ogen - achter een ijzeren gordijn dat niet is op te lichten Hoe kon het zo ontstaan dat contact onmogelijk is? Waar verloor je hem, waar ging het in godsnaam mis? Beter kinderloos dan ouder van een kind dat doodongelukkig is…

Daar zitten ze hand in hand op dat bankje onder de bomen Blozende gezichten naar elkaar gekeerd onder het geelkoper van het verkleurend bladerdak Haar spiegelbeeld en dat van het bos ziet ze in zijn iris. Zij voelt zijn kracht in haar smalle vingers, brandend van verlangen naar hem, hoe hij is, was, zal zijn Zijn hart gaat wild tekeer…

Ineen verstrengeld ingeslapen na een hete strubbeling vol passie is het ontwaken wat eenzaam met de ruggen naar elkaar de vrije ruimte zoekend voor jullie armen en benen in een verstrekkend gebaar Om dan bij het eerste licht door de kieren van de gordijnen weer in elkaar te kruipen en wie weet het opnieuw te doen - ja, dat is leven…

Jij wist beelden te verklanken en klanken te verbeelden Samen met jou waren we niet alleen Jij nam ons mee in wilde dansen Op hoge toon zong jij even goed als rauw met je stem en hart van goud Jij bracht muziek, beeld en beweging bij elkaar, vermengde ze tot een cocktail vol ritme en passie Jij bent koning van een rijk…

Verleid vrede om te winnen van oorlog Herover macht over jezelf door daden te stellen tegenover woorden die je machteloos maakten Weet, woorden rollen over en weer van zon via wolken naar donder Na regenbui adem je gezonder Ga naar haar die zei dat ze je haat Voel haar smart die wortelt in jou Zie haar hart, trouw en warm kloppend…