Wat er ook gebeurt

Nu je weg bent, geborgen achter Hemelse
Gordijnen, had ik je nog iets willen zeggen.
Maar oog in oog met mijn herinnering vallen
mij de woorden maar niet in. ‘Waarom
overkomt het jou en niet een ander?’ vroeg ik,
waarop jij zei: ‘waarom een ander en niet mij?’

Ja, mijn geheugen is goed, als de dag van
gisteren weet ik het nog. ‘Wat er ook
gebeurt,’ zei je, ‘de vogels blijven zingen.’
Je had gelijk zoals meestal, maar zeker toen.
Een heilige was je, ben je - hoe kan een zo
jong iemand zo’n zwaar kruis dragen?

Ja, ik weet het nog goed, zei ik al. Gedachten
willen wel maar woorden komen maar niet,
zodat mijn tong stil blijft terwijl mijn brein
kolkt en ik die me zo had verheugd om je
eindelijk te kunnen zeggen – al is het maar
in een droom – dat ik je mis, zo mis.

Jeugdkanker Jongste Broer

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.1 met 19 stemmen 3.347