Het wildgroeiende groen door de zon belicht
De mooiste bloem die voor het onkruid zwicht
Hoe langer de tijd verstrijkt,
Hoe meer kleur voor het groen uitwijkt
De gele schijn, zo fel op het niet onderhouden leven
Bomen zijn niet omgekapt, zaadjes blijven nutteloos in de rondte zweven
Paden worden langzamaanaan onbewandelbaar
De stammen drukken…
Een zoentje op mijn wang
Een kneepje in mijn zij
Ik was niet meer bang
Want jij, was er voor mij
Voor elke fout een streel
Een klap die kreeg je terug
Ik snap niet dat je nog wil
Na wat ik zei achter je rug
Maar jij, jij bent verliefd
Zie het verlangen in je ogen
Ik heb van alles door gebriefd
Bedrogen en voorgelogen
Vergeven is vergeten…
Je lach lijkt versteend
Je ogen zijn dof
Ik stel me zo voor
Je gevoel onder stof
Je pen is geleend
Anderen gaan voor
Niemand die ziet
Wat jij verloor
Je haren zijn los
Je krabbelt in je schrift
Ze hangen ervoor
Ik haal ze uit je gezicht
Je ogen vol schrik
Op je wangen een blos
En ik zie de tekst
Jij bent de klos…
Regenachtige dagen, onder de kilheid van gebreken
Jouw armen de enige overbrugging die mijn verstopte geluk kan doen laten leven
Verlangend gestreeld te worden tot alle onmacht en verdriet is uitgewreven
Kijk ik in de vele regendruppels, de weerspiegeling van het gevoel dat was uitgebleven…
76
Bezig met laden