Onkruid
Het wildgroeiende groen door de zon belicht
De mooiste bloem die voor het onkruid zwicht
Hoe langer de tijd verstrijkt,
Hoe meer kleur voor het groen uitwijkt
De gele schijn, zo fel op het niet onderhouden leven
Bomen zijn niet omgekapt, zaadjes blijven nutteloos in de rondte zweven
Paden worden langzamaanaan onbewandelbaar
De stammen drukken het uitzicht ver van je vandaan
Prachtige watervallen van verdriet
Je hoort ze wel maar ziet ze niet
Een deel van je zou eronder willen staan
Samen met het oorverdovende geluid en de stroom ten onder willen gaan
De verstikkende hitte houdt zich vast tussen bladeren en takken
Het wegzakken van de zon, kan je doen laten geloven dat alles is zoals het begon
Een ongerepte grassige vlakte die zich uitstrekt tot aan de horizon
Geplaatst in de categorie: emoties