Hartenkreten

hartenkreet (nr. 54.775):

Leef...

In het donker van de nacht,
als mijn gedachten dwalen,
komen er herinneringen.
Ik kan ze zelf naar boven halen.

Ze bewegen, ze praten, maken gebaren.
Ik zie ze zoals ze waren.
Zelfs bloemen zie ik.
Zie hun kleuren, ruik zelfs hun geuren.

Het is wel aangenaam
daar te vertoeven.
Het maakt je blij als je ze in gedachte ziet.
Maar ik realiseer me, nu na lange tijd,
Ze ademen niet.

Ze leven niet echt,
Het zijn dode dingen.
Niet verstandig om er zoveel tijd
aan te besteden.

Er is immers het heden.
Zij zijn het verleden.
Maar delen ervan zijn nog in leven.
Ken je ze nog, kun je aandacht aan ze geven?

Herinneringen blijven.
Je hoeft ze ook niet te vergeten,
Maar leef met alles wat leeft.
Zodat je eindelijk gaat beseffen…

Ik leef!