283 resultaten.
Bitterheid...
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
55 Waarom zou ik nog schrijven?
Wie luistert nog naar mij?
Mijn letters worden bitter
door dingen die gebeuren.
Geen vreugd is meer daarbij.
Mijn mond staat niet tot lachen
en tranen vloeien vrij.
Wie komt mijn verdriet verzachten,
wie wist mijn tranen,
geeft een beetje troost aan mij?
Het heeft geen zin om wat te zeggen.
Woorden kunnen…
Liederen voor nieuw leven 2
gedicht
2.0 met 131 stemmen
18.005 de omvang van haar schedeltje stelt ons voor
een raadsel. onder haartjes, een voor een
vouwen zich blaadjes toe tot been zodat haar
gezichtje als een lampenkap vol licht
de binnenkant weergeeft - anders zien
we de niet roze lettergrepen van haar handjes
of het ritselen van een glimlach wanneer die
opkruipt naar de pasgeboren oogjes
en ze…
Gordijn
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
28 Er hangt een gordijn tussen mensen.
O ja, je ziet het niet die onzichtbare scheiding.
De een gelooft dit, de ander dat.
En al wil je erover praten,
het gordijn gaat dicht, zonder aanleiding.
Het leidt tot oorlogen en geweld.
Is de mens daarvoor gemaakt?
Wie heeft hem als rechter aangesteld?
Is er iemand die dat weet?
Een oordeel is heel snel…
Letters
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
56 In het donker van de nacht,
terwijl de stormwind buiten loeit,
komen letters aangesneld.
Groeperen zich als koorden.
Voor en achter of er tussenin.
Zo vormen ze woorden,
maken zo een mooie zin.
Ik volg ze met mijn balpen,
zodat ze niet verloren gaan.
Luister naar de woorden.
Probeer de zin ervan te verstaan.
Verwissel hier en daar een klinkertje…
Eeuwigheid
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
79 Op aarde is zwaartekracht,
die houdt ons hier gebonden.
Het kostte niet veel tijd om van jou te houden.
Maar om je te vergeten duurt een eeuwigheid.
In de stroom van de tijd hebben wij samen geleefd.
Een moment in het bestaan van het universum.
Kijkend op de eeuwigheid was het niet meer dan een zucht.
Een nevel die even verscheen en zomaar…
Zekerheid...
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen
95 Veel mensen geloven niet
in het bestaan van een God.
Want als hij zou bestaan,
had hij allang iets aan
al het lijden gedaan.
Stel dat dit waar zou zijn,
zou de Christus dan zijn zoon wel zijn?
Hij heeft hier op aarde geleefd.
Hij hield van mensen,
verzachtte hun leed.
Voedde velen met vis en met brood.
Met een liefde zo groot.
Was bereid…
Naar buiten
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen
52 Ja, mijn rollator.
Hij hoort zo bij mij.
Altijd onder mijn handen,
maakt er mijn leven
een klein beetje vrij.
Maar o, die wegen
zo hier in de buurt.
Geven angst om te falen,
het zijn bergen en dalen,
hoe goed je ook stuurt.
Soms wil ik naar buiten,
verzamel dan moed.
Toe nou maar, kom, kom.
Een druk op de knop en ik ben er,
toch keer…
Weegschaal
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen
165 Je geeft je woord zonder na te denken.
Door het gevoel dat de ander je geeft.
Je houdt je woord zolang die ander leeft.
Waar blijft je woord als die ander er niet meer is.
Laat je iemand anders in je leven toe?
Je vraagt naar het waarom en hoe.
Leg je woord eens op de weegschaal van het leven.
Hoeveel weegt het nog, misschien nog iets.…
Zeer...
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
85 Vandaag werd er een gevoelige snaar geraakt,
ik wist niet eens dat ik deze had.
Hij wierp mij totaal omver,
en trok met geweld aan mijn hart.
Er rolden tranen zomaar uit het niets.
onvoorbereid, en onbegrepen.
Hoe kan zoiets, dit vreemd gebeuren.
Ik wilde er met iemand over spreken.
Ik wil het kwijt.
Ik moet het toch vertellen.
’…
Koud
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen
114 De zon schijnt vrolijk door de ruiten,
verwarmt mijn koude handen.
Koud door de koude pen, waarmee ik schrijf.
Het zijn nu koele woorden die ik opschrijf,
uit een hart vol droefenis,
door iemand die er niet meer is.
Een die ik nu zo node mis.
Iemand die mijn hart verwarmde,
mijn hart dat nu zo eenzaam is.
Zijn aanwezigheid was allesomvattend…
Stil verlangen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
109 Haar grijze haar,
rust op het kussen.
Verlangend naar de slaap.
Ze houdt in haar armen het kind,
dat haar wil ontvluchten.
Het rukt aan haar oude hart.
onwillig en met duizend zuchten.
Het kind wil niet gaan slapen
het wil naar buiten,
naar de hei, waar rust is en geluk.
Waar alle geuren
als bedwelmend in een roes,
een groot verlangen…
Zoveel leed...
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen
116 Je vult je dagen,
met dingen die prettig zijn.
Meestal zijn het herinneringen
die liefdevol zijn.
De dingen die vandaag gebeuren,
zijn zo prettig niet.
Het nieuws vertelt alleen maar narigheid,
ellende en verdriet.
Je schudt je hoofd,
maar helpen doet dat niet.
Het is hartverscheurend,
alles wat je ziet.
Wat kun je doen
voor al het…
Schrijven...
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen
134 Schrijven…
Letters op papier…
Hoe heb ik het kunnen leren.
Zwart op wit,
geschreven op papier.
Tussen de lijntjes moest het,
bij een kwaaie Juf.
Haar figuur was goed gevuld.
Zij hield niet zo van kinderen
en had niet veel geduld.
En toen we de letters kenden,
schreven we het op de muur.
Wij zijn niet bang,
voor juffrouw Tang.
Zij spuugde…
Dagen...
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
112 Ik woon hier in mijn hoekje
op het pleintje, stil en vrij.
Met de blauwe regen, bloeiend in Mei.
Ik voel de kou van winter,
grauw en grijs de dagen.
Zoek wat warmte en welbehagen.
Een merel zit doodstil te kijken.
Hij kent me wel misschien.
Alle dagen is hij hier, fijn om hem te zien.
Want als de mezen komen,
vertrekt hij weer, meteen…
Dat ik je mis...
hartenkreet
5.0 met 3 stemmen
180 Stromen van tranen,
van vreugde van blijheid.
Soms ontroerend soms droef.
Opgedroogd en weggegleden
in de stroom van de tijd.
Wat is gebleven?
Een enkele traan,
vergoten in het donker van de nacht.
Een vleugje hoop
op een weerzien, misschien.
Dat is, wat er is.
Dat ik je mis...…
Trouw...
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
45 De rollator naast mijn bed,
staat maar getrouw te wachten.
Hij past zich gewillig aan,
aan al mijn dwaze gedachten.
Ik heb hem zo nodig,
elke stap die ik doe, is met hem.
Hij blijft steeds geduldig, niet overbodig.
Mijn handen en voeten, die dank ik aan hem.
Toch ga ik niet ver,
want op straat is gevaar,
Met gaten en kuilen,
voorzichtig…
De dag...
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
98 De dag… vandaag.
Gisteren is voorbijgegaan,
de zoveelste dag in mijn bestaan.
Weet ik nog wat ik heb gedaan?
Niet alles meer,
vergeet soms weer.
En dat is goed.
Stel dat ik alles zou onthouden...
Ik zou geen ruimte overhouden.
Toch heb ik dingen opgeslagen.
Gevoelens over iets wat me nog spijt,
ik wil ze ook niet kwijt.
Ik leer…
Liefde blijft...
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen
294 Is liefde te meten,
in de uren van een dag?
Uren gaan voorbij,
dagen, jaren, eeuwen
ze verdwijnen.
Liefde niet,
ze blijft in: uren, dagen,
jaren, eeuwen ook misschien.
Zelfs geen dood,
die haar verdrijft.
Liefde blijft.…
Slechts een gevoel...
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen
144 Sentimentele gedachten,
spelen door mijn hoofd.
Gebruik toch je verstand...
het lijkt wel als verdoofd.
Mijn hart is vol verlangen,
'k zie jouw ogen, voel jouw handen.
Nee, geen verdriet,
tranen vergiet ik niet.
Een gevoel van weemoed,
naar wat eens was...
De tijd verglijdt,
dit gevoel beheerst al mijn gedachten.
Ik hou het vast…
Even...
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen
145 Ik zie van jou,
alleen nog jouw gezicht.
Je bent al jaren niet meer hier.
Alleen maar een portret,
een dood stukje papier.
Ik put uit mijn herinnering
voor iets meer, daar ik je mis.
In mijn gedachten breng ik jou tot leven,
voor zover dat mogelijk is.
Soms helpt een woord dat iemand zegt,
een klank, een geur, een stem.
Een flits uit…
Afscheid...
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen
213 Ik heb haar eventjes gekend,
mijn buurvrouw van hier tegenover.
Vanmiddag mocht ik haar nog zien,
ze lag daar met gesloten ogen.
Waarom wilde ik haar nog zien,
zo vraag ik mij?
Omdat ik van haar hield misschien.
Haar leven ging voorbij.
Ze was een bijzonder mens.
Zorgde steeds een beetje, ook voor mij.
Waar had ik dat aan te danken.
Misschien…
Liefde...
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
138 Wat is schoonheid?
Is het, het uiterlijk van dingen?
Dat ziet ons oog.
Maar er is zoveel meer.
Een prachtige roos
beroert ons hart.
Geeft ons een warm gevoel
van binnen.
Je weet niet
waar het hem in zit.
Is het haar geur?
Misschien ook wel een beetje.
’t Is enkel maar een bloem.
Haar schoonheid verwelkt.
Dat geeft verdriet,
maar…
wijze spreuk...
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
109 Ga eerst naar huis,
bezie het Uwe.
Vindt ge daar
dan geen gebreken,
kunt ge vrij
van het mijne spreken.…
Op reis...
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen
109 In mijn laatje vol met geuren,
ruikt het naar lavendel.
Als ik het laatje opentrek
zie ik in gedachten,
prachtig paarse velden.
Heerlijk geurend in de zomerzon.
Iedere morgen maak ik die reis.
’t Is toch bijzonder, die gedachten.
Geen auto nodig of een trein.
Een paar seconden en
ik kan daar zijn.
Daar is ook mijn geliefde.
Samen lopen…
Een drievoudig snoer...
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen
358 Vroeger draaiden we een koordje
voor onze knikkerzak,
om te knikkeren in de pot.
Mijn moeder wou heel zuinig zijn
en gaf ons dan twee draadjes.
Maar na een paar keer strikken,
was het ding alweer kapot.
Want voor een sterker snoertje,
zijn drie draadjes nodig, zo wordt beweerd.
maar wist zij veel,
dat had ze niet geleerd.
Want draai je…
Door je hart...
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen
121 Soms moet je door je hart heen…
Daar kom je woorden tegen,
uit lang vervlogen tijd.
Woorden die je had vergeten.
Je hart vertelt je dan: ‘ Ze nog te weten.’
Woorden: gefluisterd,
in het donker van de nacht.
Van gelach en vrolijkheid.
Met iedere hartenklop,
voel je, hoe de tijd verglijdt.
Soms moet je door je hart heen,
om verder te kunnen…
't Was maar een droom...
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen
111 Water stroomt onder mijn voeten.
Grote golven spoelen over straat.
Kletsnatte schapen steken over,
naar een stukje grasland over een sloot.
In de verte zie ik jou.
Ik zwaai en roep naar jou.
Je kijkt niet en loopt snel verder.
Verder van mij vandaan.
Waarom, het doet zo zeer.
Dus roep ik weer.
Je reageert niet meer.
Er staat een auto,…
Een glimlach...
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
138 Een glimlach van mijn zoon
en ik zie jou verschijnen.
Hij weet niet wat het doet bij mij.
Hoe kan hij ook, de dood
liet jou verdwijnen.
Dit gaat al jaren zo
en echt het gaat niet weg.
’t Is steeds het onverwachte.
Een pijl scheurt door mijn hart,
nu ik het zeg.
Ik wil jouw naam niet langer dragen.
Te leven met een dode,
dat is niets…
Leven van de wind
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen
141 Mijn moeder zei altijd:
“Van de wind kun je niet leven.
Laat me eens je handen zien.
Hier, kijk maar even.
In elke hand staat een letter
en als je ze leest, staat daar:
Mens werk.
Het staat daar geschreven.”
Ik keek en begreep,
dat ik moest werken om te leven.
Nu ben ik oud,
in mijn handen staan ze nog geschreven.
Oude handen, wat meer…
Leven
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen
134 Het leven is niet alleen dat
wat ik vanuit mijn venster zie.
Het leven is veel meer.
Ik weet het
want ik heb het gehad.
Het besef dat met
het klimmen der jaren,
de ruimte om je heen,
steeds enger wordt.
Dat is een stil ervaren.
Mijn kinderen staan nu
in het volle leven.
Met hun eigen verwachtingen
hun eigen idealen,
zoals ze dat zelf…