Hartenkreten

hartenkreet (nr. 56.517):

Schrijven...

Schrijven…
Letters op papier…
Hoe heb ik het kunnen leren.
Zwart op wit,
geschreven op papier.

Tussen de lijntjes moest het,
bij een kwaaie Juf.
Haar figuur was goed gevuld.
Zij hield niet zo van kinderen
en had niet veel geduld.

En toen we de letters kenden,
schreven we het op de muur.
Wij zijn niet bang,
voor juffrouw Tang.
Zij spuugde vuur.

Dit was van korte duur,
er kwam een ander, maar,
met duizend sproetjes
en vuurrood haar.

Het leren ging nu als op slofjes,
met veel gelach en lol.
Ik leerde netjes schrijven,
als toetje toe, een aai over mijn bol.

Lesgeven was een feest, ja ’t is waar.
Zij gaf haar hele hart.
En al waren we maar kleine kinderen,
wij hielden veel van haar.