Hartenkreten

hartenkreet (nr. 56.911):

Naar buiten

Ja, mijn rollator.
Hij hoort zo bij mij.
Altijd onder mijn handen,
maakt er mijn leven
een klein beetje vrij.

Maar o, die wegen
zo hier in de buurt.
Geven angst om te falen,
het zijn bergen en dalen,
hoe goed je ook stuurt.

Soms wil ik naar buiten,
verzamel dan moed.
Toe nou maar, kom, kom.
Een druk op de knop en ik ben er,
toch keer ik weerom.

De rollator begrijpt dat,
en rolt met me mee.
Hij luistert geduldig,
doet alles gedwee.

En als ik terugloop
mijn ogen vol water
Dan fluistert hij zachtjes:
“ Huil nou maar niet,
want lukt het vandaag niet,
dan rollen we later.”