205 resultaten.
N I E U W J A A R N A C H T (1897)
poëzie
3.0 met 10 stemmen 2.412 o Nieuwjaarnacht, onaangenamer,
onnieuwer nooit en was er iet,
als ‘t geen gij mij voor waarheid biedt,
onbeterbare leugenkramer!
Van God en schijnt ge niet gegeven:
dat God ons gaf is altijd mooi,
en ‘t alderminste blomgestrooi
is altijd lief, is altijd leven.
Terwijl gij, dood, zo alle dingen
die dood zijn, aâm…
Traagzaam trekt de witte wagen
poëzie
4.0 met 50 stemmen 8.243 Traagzaam trekt de witte wagen
door de stille strate toen,
en 't is wenen, en 't is klagen
dat ze bin' de wijte doen!
Stap voor stap, zo gaan de peerden,
traagzaam, treurig, stille en stom,
en zij kijken, of 't hun deerde,
dikwijls naar hun meester om;
naar hun' meester, die te morgen
zijn beminde peerdenpaar,
onder 't kammen en 't…
HET SCHRIJVERKE
poëzie
4.0 met 59 stemmen 5.528 (gyrinus natans)
O krinklende winklende waterding
met 't zwarte kabotseken aan,
wat zien ik toch geren uw kopke flink
al schrijven op 't waterke gaan!
Gij leeft en gij roert en gij loopt zo snel,
al zie 'k u noch arrem noch been;
gij wendt en gij weet uwe weg zo wel,
al zie 'k u geen oge, geen één.
Wat waart, of wat zijt…
O 'T RUISEN VAN HET RANKE RIET
poëzie
4.0 met 61 stemmen 3.627 (Hom. Il. XVIII, 576)
O! 't ruisen van het ranke riet!
o wist ik toch uw droevig lied!
wanneer de wind voorbij u voert
en buigend uwe halmen roert,
gij buigt, ootmoedig nijgend, neer,
staat op en buigt ootmoedig weer,
en zingt al buigen 't droevig lied,
dat ik beminne, o ranke riet!
O! 't ruisen van het ranke riet!
hoe dikwijls dikwijls…
JESU WIJS EN WONDERMACHTIG
poëzie
3.0 met 20 stemmen 1.849 Jesu, wijs en wondermachtig,
weest mij, arme knecht, indachtig,
leert mij spreken uwe naam;
Jesu, maakt, ofschoon onweerdig,
te uwen lof mijn tonge veerdig,
te uwer eer mijn lied bekwaam!…
Pasen
poëzie
3.0 met 56 stemmen 4.739 Pasen, Pasen,
luide klinke
nu de slag van
lerke en vinke,
nu de stem van
mense en dier!
Pasen, Pasen,
wijdt het vier,
wijdt het licht en
pint de lampen,
laat de verse
wierook dampen:
Hallelujah,
‘t jok is af
van de dood en
van het graf!
Pasen, Pasen,
opgestanden
is de God, die
boze handen
hadden aan het…
HET OUD JAAR IS GEKIST
poëzie
3.0 met 14 stemmen 3.624 (01 01 1891)
Het oud jaar is gekist,
genageld en begraven;
en ‘t nieuwe, korts nadien,
kwam schielijk aan te draven.
Zo ‘t oude was, zo zal,
waarschijnlijk ‘t nieuwe zijn,
vervuld van koud en heet,
van liefkijkheid en pijn.
Een dingen wense ik u,
en mij en allen samen,
het oude jaar en ‘t nieuw
te doen, in…
NIEUWJAAR (1893)
poëzie
4.0 met 14 stemmen 4.262 Het jaar is uit-
en tenden geleefd:
van al zijne oude
ellenden en heeft
de last het ons ontgeven;
het nieuwjaar heeft,
van heden af aan,
voor elk ende een,
een schrede gedaan:
wie zal ‘t tot tenden leven?…
VLUGGER ALS DE WIND DIE VLIEGT (1860)
poëzie
3.0 met 37 stemmen 3.095 Vlugger als de wind die vliegt,
en de losse bomen wiegt,
gaan, mijn kind, gedachten;
dieper als onze oge ‘n kan
peilen, in ‘t wijde uitgespan,
peilen, kind, gedachten;
hoger als de sterren staan,
in de glimmende hemelbaan,
staan, mijn kind, gedachten;
wijder als dat wijde en wak
uitgestrekte watervlak,
strekken, kind, gedachten!…
‘K BEN TEGENWOORDIG OVERROMPELD (1869)
poëzie
3.0 met 33 stemmen 2.496 'k Ben tegenwoordig overrompeld
van menig kruis en hertverdriet,
en ‘t geen mij in de ellende dompelt,
is dat niet één mijn kruisen ziet.
Ik ga mijn vrienden al te rade
die ik nog peize vriend te zijn,
en ‘k vinde niet dan ongenade,
dan hertverdriet, dan hertepijn.
Lijk eertijds Job spreek ik voorzichtig,
van al hetgene mij betreft,
maar…
IK MISSE U
poëzie
4.0 met 56 stemmen 8.461 Aan enen afwezenden vriend
Ik misse u waar ik henenvaar
of waar ik henenkeer:
den morgenstond, de dagen rond
en de avonden nog meer!
Wanneer alleen ik tranen ween
't zij droevig het zij blij,
ik misse u, o ik misse u zo,
ik misse u neffens mij!
Zo mist, voorwaar, zijn wederpaar
geen veugelken in 't net;
zo mist geen kind, hoe teer…
WEET GIJ WAAR DE WIND GEBOREN IS
poëzie
2.0 met 20 stemmen 2.548 Numquid nosti semitas nubium?*
Weet gij waar de wind geboren,
waar de dauw geboren is?
Weet gij kunstig op te sporen
wat hierbij, hierboven is?
Weet gij wat de sterren zijn, en
wat de zon, de mane? Wat
in de bergen, in de mijnen
ligt, en in de zee bevat?
Weet gij iets klaar uit te leggen
van al ‘t geen men u vragen kan?
Antwoordt dan en…
Z O M M E R
poëzie
4.0 met 33 stemmen 4.538 Als de appels bloeien,
- de schone maand! -
en 't gers, aan 't groeien,
de wegen baant,
de zoele winden
zie 'k geren gaan
en blommen vinden,
die openstaan.
Als, uit aan 't stromen,
half bloed, half melk,
zijn de appelbomen,
zo een, zo elk;
als weke zijde
de takken blomt,
dan ben ik blijde:…
MIJN HERT IS ALS EEN BLOMGEWAS
poëzie
3.0 met 28 stemmen 3.278 Mijn hert is als een blomgewas,
dat, opgaande of toegeloken,
de stralen van de zonne vangt,
of kwijnt en pijnt en hangt gebroken!
Mijn hert gelijkt het jeugdig groen,
dat asemt in de dauw des morgens;
maar zwakt, des avonds, moe geleefd,
vol stof, vol weemoeds en vol zorgens!
Mijn hert is als een vrucht, die wast
en rijp wordt, in de schauw…
‘T ER VIEL NE KEER
poëzie
3.0 met 24 stemmen 3.534 (Herinnering aan Beethoven's Septuor.)
‘t Er viel ‘ne keer een bladjen op
het water
‘t Er lag ‘ne keer een bladjen op
het water
En vloeien op het bladje dei
dat water
En vloeien dei het bladjen op
het water
En wentel-winkelwentelen
in ‘t water
Want ‘t bladje was geworden lijk
het water
Zo plooibaar en zo vloeibaar als
het water
Zo…
God, hoe kan de mens toch boos zijn (1859)
poëzie
4.0 met 29 stemmen 3.308 God, hoe kan de mens toch boos zijn,
die maar U tot steun en heeft,
en in ander goed getroost zijn
als dat goed dat Gij hem geeft?
o 't Mysterie zonder weerga,
dat ik overal het goed,
in mijn eigen als ik neerga,
dat ik daar het kwaad ontmoet!…
IS HONDERD JAAR GELEÊN
poëzie
3.0 met 11 stemmen 2.248 ‘t Is honderd jaar geleên,
‘k en was nog niet geboren,
en Gij, o goede God,
Gij wist me, in uw gena;
wat heb ik toch gedaan,
hoe ben ik uitverkoren,
dat honderd, duizend niet
bestaan... en ik besta!
‘k Besta! ‘k Ben eeuwig vast
aan uwe wil gebonden;
Gij ziet mij, die ik niet
en zie, maar kenne en weet:
waar zal ik, honderd jaar
na deze…
O LENTEBLOMKE
poëzie
3.0 met 20 stemmen 3.466 o Lenteblomke,
‘et moederhert
der aarde eerst uit-
gekropen,
hoe heerlijk hangt
uw halssierraad
vol morgendauw
gedropen!
Hoe blijde baadt
mijne ogen beide
uw kraag, vol di-
amanten;
hoe mooi omvangt
uw vallend hoofd
dit groen, van we-
derkanten!
Hoe ongezien,
hoe wonderschoon,
hoe moet de Schep-…
Mezennestje
poëzie
3.0 met 44 stemmen 6.317 Een mezennestje is uitgebroken,
dat, in de wulgentronk
gedoken,
met vijftien eikes blonk;
ze zitten in de boom te spelen,
tak-op, tak-af, tak-uit, tak-in, tak-om,
met velen
en 'k lach mij, 'k lach mij, 'k lach mij bijkans krom.
Het mezenmoêrtje komt getrouwig,
komt op de lauwe noen,
al blauwig
en geluwachtig groen;
het brengt hun dit…
Niet *(1860)
poëzie
3.0 met 34 stemmen 2.685 DAAR wandelde op nen zomerdag
een neuswijze achter 't land,
daar hij twee klene meiskes zag
die speelden in het zand.
Zei neuswijs: 'Maar,wat doet gij daar,
gij meiskes alle bei?
Wat doet gij daar gij blond van haar,
gij meiskes, in de Mei?'
En 't ene van de meiskes zei:
'Wel here, zo ge ziet
wij zitten hier, wij zitten,hei!…
BOERKE NAAS
poëzie
4.0 met 108 stemmen 8.396 Wie heeft er ooit het lied gehoord,
het lied van Boerke Naas?
't En ha', 't is waar, geen leeuwenhert,
maar toch, 't en was niet dwaas.
Boer Naas die was twee runders gaan
verkopen naar de stee
en bracht, als hij naar huis toe kwam,
zeshonderd franken mee.
Boer Naas, die maar een boer en was,
nochtans was scherp…
Heer, mijn hart is boos en schuldig
poëzie
3.0 met 62 stemmen 7.428 Heer, mijn hart is boos en schuldig,
Maar Gij zijt barmhartig en
duizendmalen meer verduldig
als dat ik boosaardig ben:
geef mij dan, o Heer, ik vraag het,
geef mij hulp en sta mij bij;
'k heb gezondigd, ik beklaag het,
help mij, God! Vergeef het mij!…
Zielsgedichtjes (XLVIII)
poëzie
3.0 met 14 stemmen 3.983 Th. S., UURWERKMAKER 1880
God geeft de tijd bij dag en jaar,
ach neen, bij kleine tikskes maar,
en 't laatste tikske komt aleer
men 't peist of weet, eilaas, te zeer!
De wijzer wijst elke uur en tijd,
maar de uur niet dat gij schuldig zijt
te sterven! Zijt dus voorbereid,
de wijzer wijst naar de eeuwigheid.…
't IS NIEUWJAAR OVERAL
poëzie
4.0 met 29 stemmen 6.249 't Is nieuwjaar overal,
't zijn al weer nieuwe dagen,
die rijzen in de oost,
met 't jonge zonnelicht;
al 't oude zij voorbij,
en, vrij van alle plagen,
zo weze uw levensloop
voortaan weer ingericht.
Dus wensen wij, die u
van harte wel beminnen,
dat 't nieuwgeboren jaar,
vandage en elke…
Casselkoeien
poëzie
5.0 met 1 stemmen 1.930 Aanschouw mij, hier en daar,
die bende Casselkoeien
die louter bruin van haar,
als zoveel bloemen bloeien,
in ’t gers en in de zon, die, zinkend henentiet
die, rood, het rode veld, vol rode vonken giet.
’t Is prachtig overal,
’t Is prachtig, hoe de huiden
dier koeien liefgetal
van vouwe en verwen luiden;
’t is prachtig hoe ze staan, gebeiteld…
DE WERELD IS EEN ZEE
poëzie
3.0 met 16 stemmen 3.848 Beminde echtgenoten
De wereld is een zee
vol wilde en woeste baren,
daarop een ieder zal
te schepe gaan en varen.
Daar zijn der die alléén
die zee bevaren moeten;
daar zijn der die de vaart
door meegezelschap zoeten.
Gij lieden zijt, getweeën
in ‘t Sacrament gebonden;
zíj heeft de bruidegom
en gíj de bruid gevonden.
Ons Here wilde…
DE NACHTEGALE
poëzie
3.0 met 26 stemmen 3.981 Och Moeder, is dat nu de
nachtegaal,
waarvan gij, moeder, mij zo
menigmaal
verteldet dat hij vóór de
zonne zingt,
en, na de zonne, zoetjes
avondklinkt?
Dat bruin hij is van verwe, en
eiers legt,
in leeggebouwde nesten?
Moeder, zegt,
wanneer hij, vroeg en spade, uit…
MEZEN
poëzie
3.0 met 21 stemmen 4.847 Twintig mezenvoetjes
hippelen in ‘t groen,
zurkelende zoetjes,
zo de mezen doen.
Sprongen, rechte en kromme,
doen ze elkander na,
oppe, nere, en omme,
ga en wederga.
Elk, op elk z'n taksken,
laat z'n tonge gaan;
elk het mezenfrakske, en
‘t meezenmutsken aan.
Voor die ‘t frakske maken,
één duim, of drie…
DE NAVOND KOMT ZO STIL
poëzie
4.0 met 17 stemmen 4.576 De navond komt zo stil, zo stil,
zo traagzaam aangetreden,
dat geen en weet, wanneer de dag
of waar hij is geleden.
‘t Is avond, stille... en, mij omtrent,
is iets, of iemand, onbekend,
die, zachtjes mij beroerend, zegt:
'‘t Is avond en ‘t is rustens recht.'
De bomen dragen gans de locht
vol groen, nog onbestoven;
en ‘k zie, zo dicht hun…
TUSSEN DE TWEE *
poëzie
3.0 met 16 stemmen 4.041 Die binnen
de bergen
te wonen
verkiest,
des morgens,
zijn deel in
de zonne
verliest.
Des avonds,
nog eer hij
zijn bedde
bezoekt,
te vroeg is
de zonne ‘m
bedekt en
bedoekt.
Die boven
de bergen
wilt huizen,
en kan
de wind niet
verdragen,
en ‘t ruisen
dervan.
Het zomert
er late…