mijn jongste dochter ruikt naar vanille
ze lacht als ik mijn deksel open doe
zes tenen heb ik nog en zeven tanden
professor zeiden ze – ze waren bang
ik krab hun eieren uit mijn opperlijf
het Danio-vlootje blijft eeuwig leeg
volle aula’s zogen mijn woorden
maar de oude kerstboom brak
een kindvader de avond vóór de Sint
en gaarne zien (…
hier stort het ribgewelf in
het dwarsschip zinkt
die grote aardewerken kruik
is een pedaalemmer
met rozetten, arabesken en
niksnuttige ornamenten
traag trekt het sfumato uit haar ogen
heldere sferen die alles onthullen
het stucwerk haalde ik gisteren al
van haar lijf – ze was
al wat lijk toen
taille douce heette ik haar
ze was een…