Alle inzendingen van Guido

Hel tot vagevuur, uiterste tot middelmaat, hemelsbreed verschil…

Het kleine hondje kijkt om naar de dame die de strakke lijn volgt…

In het open veld trekt een muis een buizerd omlaag - mijn fietsbel rinkelt…

Kanarievogel geheim van de vergrijzing, dagelijks wat zaad…

Vliegtuigstreep ebt weg - aan de kop ervan hang jij, waarvan ik afhing…

Kalenderblaadje eenzaam op je laatste dag, ‘k trek je waggelend af knetterend vuurwerk een mensenzee kijkt omhoog blaffende honden tijdloos ritueel oud glijdt nevelig in nieuw zonder alcohol 2 januari nieuwjaarskussen afgekuist, een lach is te veel…

In het Lampertstal- Een orchidee kijkt in mijn lens... Ze blijft, én gaat mee…

Amfibieënpoel – Insect wijst waar kikker zit met te lange tong……

Oude wandelstok… Je ruikt nog naar vaders hand, die me opvoedde…

Kerstkaarten-top-10! Postbode overladen Te weinig kaartjes…

Ik tap ze beiden altijd en op ieder feest, mopjes en trappist…

Waarom, waarom en wete ik niet, het kwelt mij, al te ontzelden, een zwarigheid, die ‘k nooit en kan, wat poge ik doe, vermelden. Daar hapert iets aan ziele, aan lijf, aan bei misschien te zamen, daarvan ik dit noch dat en weet beseffelijk te namen. Als ‘t avond is, ‘t zou middag of ‘t zou morgen zijn mij…

Jij zegt: 'I'm sorry' terwijl je mij je hand reikt zeg ik: 'I'm Guido'!…

Michelbach, idyllisch als geen één… je bent een zeldzame parel, Michelbach, in een dal verpakt, met tatoo’s van ’t verleden… hier kan ik staan waar ik wil, kan ik doen wat me zint, niemand kan me storen… hier kan ik zijn wie ik ben, als een den in de wind, op een bedje van varens… Michelbach, idyllisch als voorheen, met je eenzame…

Opgejaagde sneeuw vult gretig al jouw stappen... Geheime afspraak?…

Een regenboog staat hel verlicht en transparant de hemelpoorten…

Haiku Kalender! Jaar lang denkwerk aan je muur, door één speldeprik-…

nooit meer dwarsliggen ’t gewicht der treinen voorbij verticaal rond wei…

sterrenloze nacht ik hoor jouw stilte vallen botsend op wolven…

onze adem ruikt de hele wereld stinkt voort parfum achterna…

versleten gordijn beduimeld in de hoeken passie van oudjes…

Een slak volgt een slak ’t gaat er slijmerig aan toe een groen blaadje lokt…

Necessitas mori* Ik moet allichte entwat gaan doen, dat, dravensmoe en drillens, och arme, ik nooit en deed, en dat ik doen zal, willens nillens. o Heere, sta mij bij, en leer mij, harte en armen open, hetgeen Gij, op uw kruise deed, u nadoen, en toch hopen. Toch hopen dat, zo Gij het graf ontrees, ik ook, na deze, de dood, die Ge overwonnen…

o Al te kwade boodschapper, die, bitsig als een horselbie; die, stekende als een degenstoot; die, snel gelijk de bliksemslag; die, stom en doof, noodzakelijk, te mijwaard op de snaren komt gevlogen van de tekendraad! Te gauwe, och arme, vindt ge mij en biedt gij, in uw bitsigheid, de boodschap, - en geen troost daartoe! - dat 'vader overleden…

Aarde, laat uw' lenden open-, onder schare en riester, gaan; laat de zaaite, erin gedropen, regen, locht en zonne nopen om, gekeend, weer op te staan. Doch, wat zal ‘t der zaaiten baten, regen, locht en zonneschijn: arbeid, in en uit der maten; 's mensen doen en ‘s mensen laten, heet ze God niet leefbaar zijn! Grimme nachten, bange…

Heel ‘t westen zit gekibbelkappeld, gewaggelwolkt, al hil en dal; ‘t zit blauw en groen en geluw g'appeld; te morgen nog volstormde ‘t al, en stille is ‘t nu! De zonne, aan ‘t zinken, doet hier en daar een splete blinken, en kijkt erdeure, nu en dan. Heel ‘t westen bleust en blinkt ervan...! Zo heerlijk is ‘t, als of er zoude…

De zwarte dorenhagen, eindlijk eens, met jeugdig groen deurstoven, het blijde jaar beloven. Nog onlangs, op de tuin,daar was het sneeuw, al dat mijne oge ontmoette: nu bloeit en riekt hij zoete. o Zomerdorenhage, willekom; en, met de oostermorgen, laat weg de winterzorgen! Kom, bouw nu vogelnesten, blij genoeg, en wacht niet tot ter…

Gij bad op ene berg alleen, en... Jezu, ik en vind er geen waar 'k hoog genoeg kan klimmen om U alleen te vinden: de wereld wil mij achterna, alwaar ik ga of sta of ooit mijn ogen sla; en arm als ik en is er geen; geen een, die nood hebbe en niet klagen kan;…

Slaapt, slaapt, kindje slaapt, en doet uwe oogskes toe, die pinkelende winkelende oogskes daar, ‘k ben ’t wiegen al zo moe: ‘k en kan u niet meer wiegen, ‘k en ga u niet meer wiegen, slaapt, slaapt, toe! ‘g Hebt uw hert- en uw mondje voldaan, g’ hebt al uw krinkelende krulletjes aan, ach en ‘k en kan van uw wiegske niet gaan: slaapt, slaapt…

Als zorgen mijn harte verslinden, als moeheid van ‘s werelds getier; dan zoeke ik weerom de beminde, dan grijpe ik de oude brevier. o Schat ongevalster gebeden, brevier, waar, in ‘t korte geboekt, Gods woord, en Gods wonderlijkheden, nooit een ongevonden en zoekt! o ‘t Werk van gezetelde Pausen, wat zegge ik, Gods eigen beworp; o sterkte…