Alle inzendingen van Guido

Daar viel mij in ‘t gedacht entwat, dat, al te onveerdig opgevat, verloren liep; en, mondgemeens, en zal ‘t noch ik, noch iemand eens genieten. Het deert mij danig! Ei! ‘t en doet: en heel en is en al, voor goed, dat ongedicht gedachtje, dat was al te onveerdig opgevat, te nieten. Het leeft entwaar entwat dervan, dat vissende ik nog…

Aan enen afwezenden vriend Ik misse u waar ik henenvaar of waar ik henenkeer: den morgenstond, de dagen rond en de avonden nog meer! Wanneer alleen ik tranen ween 't zij droevig het zij blij, ik misse u, o ik misse u zo, ik misse u neffens mij! Zo mist, voorwaar, zijn wederpaar geen veugelken in 't net; zo mist geen kind, hoe teer…

sterke noordzeewind - hij geeft de verjaagde meeuw terug aan het strand…

's Goevrijdags ratel, rauwgetand, dwersdoor de kerke relt, terwijl het volk, stilzwijgende, om de autaar neergeveld, de God aanbidt, die Golgotha zag sterven, naakt en bloot, 's goevrijdags, op de schandeboom, de schandelijkste dood. De ratel relt de kerke door, noch koper nu noch brons en hore ik, ook de orgel niet: men bidt de "Vader…

koude lentenacht – op de parking dampen ramen aan…

Geen één blad op de bomen! Af is alles; vóór de vlagen gevallen onder voet en van de winden weggevaagd, het schilderschone aanschouwen, dat het bonte najaar draagt: noch wit en zijn, noch groene meer, de scherpe dorenhagen. ‘k Zie heinde en verre, deur end deur de velden nu, de kerken, de huizen en de hoven staan,…

Mijn hert is als een blomgewas, dat, opgaande of toegeloken, de stralen van de zonne vangt, of kwijnt en pijnt en hangt gebroken! Mijn hert gelijkt het jeugdig groen, dat asemt in de dauw des morgens; maar zwakt, des avonds, moe geleefd, vol stof, vol weemoeds en vol zorgens! Mijn hert is als een vrucht, die wast en rijp wordt, in de schauw…

vaders stamboom - één tak ervan wijst naar mij…

eens uit het water, schudt de hond een wolk uit…

Gelukkig Nieuwjaar - met flanellen benen door de eerste bocht…

naar de nachtmis onder een sterrenhemel disco led paraplu…

's Avonds zie 'k de sterren geren, die daar zitten, hoge en fijn, als ik, moe van ‘t lastig weren onder 's arbeids leed en pijn, ene oogslag naar omhoge buiten 's werelds enden sla, en mij eens de hemel toge nog, aleer ik slapen ga. Al de lieden rusten neerstig: hier en daar nog een die tiert, en de blijdschap…

Te Brugge in de oude vaderstad die eens vol rijke koopmans zat maar die ‘t nu al ontbreekt al buiten nog wat waalse draf en franse dwepers ijdel kaf dat niet als frans en spreekt daar eertijds, - o wat bittre schand - Heer Breydel heeft zijn bijl geplant in menig waalse borst die ‘t duur moest kopen aan zijn wraak zo hij in valse walse spraak…

noen in de kliniek - het koffiekarretje smeekt om een spuit olie…

plezierresten tussen duin en zee meeuwengekrijs tussen schelp en kwal op weg naar een nieuw leven een geplet blikje achttien september blikvanger van het journaal – World Cleanup Day © Foto - Marjan Sijbrandij…

Gedoken half, in ‘t riet, half zichtbaar, deur de rieten, aanschouwt de koeien mij, die, vers uit hunne slieten en vaste veters, nu op vrije voeten gaan en, gaande, ‘s morgens vroeg, hun lange steerten slaan. Omhoge heffen zij hun hoofd en doen de stalen van ‘t omgebogen riet hun tongen nederhalen te…

regio Liège de vensterramen worden patrijspoorten alles wat je hoort, is water, soms overstemd door een sirene…

het oude echtpaar vouwt stil de dagen toe op het Meanderspad Vandaag in de nieuwsbrief van 'MEANDER' mijn haiku bij de rubriek: 'Meanderen'https://meandermagazine.nl/2021/07/nieuwsbrief-27-4-juli/…

het rauwe geschors van het mes rond de appel - zij luistert naar vo met zijn oogappel chilt vo de namiddag rond - niet één twistappel de wangen van zijn oogappel - pratende schillen nanoen op het hof - een appeltje tijd voor elkaar…

haar duivelse tut vindt instinctief het open doel…

Ochot moederke voor jouw speciale zorgen, altijd een effort mijn (t)huis bezij het uwe onschendbare mantelbrug © Gedicht & tekening van Guido De Pelsmaeker…

hevige herfstwind - het aanhoudend neen schudden van de lappenpop zijn gele strojas vol witte urinebrij van kersendieven de schuinse staakpop - pruimtabak en kapotjes in zijn natte zak opkomend onweer - de veldpop DiCaprio mét Titanic move…

een afgesneden meander, krijgt zijn oude kronkeling terug © Foto van: Ronny Meynckens…

in takkenvorken - de wandelbordjes van de natuuroase…

het spookslot van Horst de Diestiaanse parel in het Hageland - van einde en ver bezocht - eenzaam is de spits eender welk seizoen één schietgat in de donjon - het oog van de tijd middernacht in Horst de spookkaros, getrokken door zes git hengsten jeugdherinnering: ‘het bootje met nummer zes - nu binnen komen”! ‘ik herhaal: het…

gelegerd in Horst boven de grassprieten uit – vier lange lepels © Foto is van RON ENTIUS…

volgende nacht - de langverwachte spuit komt - één uur dichterbij © Foto van Dirk Mertens…

in de scherpe bocht oog in oog met de mythe van de Loreley © Digitale Painting van René Pauwels Painter…

de handtekening van een regenboog in het zand - klavertjevier…

op het boerenerf stille miauwgesprekken - quarantainetijd…