Zo rond het nul begint het
de hoop op hemelse plaatjes
Dan die speelsheid van de eerste worp, of duik
een engel vormt zich op de vloer van het dorp
Hongerig loop ik met open mond door de straten
happend naar het eerste vlokje van mijn jeugd
Een volwassen masker draag ik door de dagen
die afvalt wanneer ik hier floreer van vreugde
Want…
Ik wil een boek schrijven zonder pen
een eigen symphony of tien
Ik wil zonder leren promoveren
en zonder kijken alles zien
Mijn wil is oneindig, ongenadig
vaak is ze te zwaar om te tillen
Ze neemt en neemt maar
ik wil niets meer, dan minder willen
En als ik dan weer vast zit, geen uitweg meer weet
denk ik aan Aristoteles die streefde
naar…
Metaforen zijn een hel voor de taal
Ironie is een woord dat ik nooit gebruik
Alliteratie is iets ingewikkelds
En assonantie toch compleet onnodig
Zo worstel ik met de taal en zij met mij
Mijn docente lacht
Terwijl ik me verlies in deze stoeipartij…
Ik schilder mijn canvas, precies hoe ik wil
Ik geef groen aan de wolken en schilder de wind windstil
Ik meng paars en geel door de zee, verf een touwtje om de maan
en neem haar stiekem met me mee
Al mocht ik niet kiezen voor de grote van het doek
noch de fijnheid van de kwasten die ik erf
Ik schilder wat ik wil, vanaf nu tot het laatste…
Ik wacht
terwijl ik zacht
praat tot de nacht
die naar me lacht
En soms als ik wacht
met geduld, of minder
verander ik ongezien
van een rups in een vlinder…