Netgedichten

netgedicht (nr. 81.429):

Vlokje

Zo rond het nul begint het
de hoop op hemelse plaatjes

Dan die speelsheid van de eerste worp, of duik
een engel vormt zich op de vloer van het dorp

Hongerig loop ik met open mond door de straten
happend naar het eerste vlokje van mijn jeugd

Een volwassen masker draag ik door de dagen
die afvalt wanneer ik hier floreer van vreugde

Want zodra de regen stopt en het vlokje begint
Adem ik, ben ik weer kind