Ad nauseam
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 
7
7Mijn vermoeide gelaat kraakt
Bij elke zucht die ik slaak
Ontdaan van mijn jeugdige moed
Aanschouw ik de sleur nog eens goed
Ben ik dan iets kwijt geraakt
Met elke zucht die ik slaak?
In de ochtend, als ik weer moet
En de sleur mij wederom groet
Kraakt mijn zuchtend gelaat
Tot ik eens - met moed ontwaak…
Bezig met laden