Alle inzendingen van Han Messie

Op de kwekerij wiegen alle bloemen zacht in roze schemer: een stil, onzichtbaar feest van losse elfenvoetjes.…

Mijn dochter beleeft late, kleine winterpret, plukt vroegelingen. De maan schijnt helder: in de stille vijver blinken zilveren stroompjes. Een hel lichtpuntje glimt ergens _ bij koude nacht: de vroegste krokus.…

Werk van de dichter: een wild golvend korenveld, waar geen maaier komt, somtijds landlopers toeven, rustig wat aren pellen.…

Hollend nader ik de zwaargekartelde rand van het eikenbos, voel me een smulgrage haas bij de moestuin vol kolen.…

De wijde polder davert van geklap, geroep: mensen turen steeds. Tussen de sloten eten hazen onverschrokken door.…

De reebok kuiert langzaam voort, blijft dan staan _ tuurt, springt op en verdwijnt; met sierlijke danspassen volgt de rikke haar gezel.…

De man laat zijn sterke, eeltige handen fijnzinnig voelen aan wiel en ketting. Vieze vingers brengen de mededeling: "Edel werk blijft in onze vuilheid branden!" Spits denken wil geldsommen omranden, die hun spel leiden met moer, bout en ring, zich vrijmoedig tonen, vol bezinning, om voldaan in de la te belanden. 's Avonds maakt de zwoeger…

Gordijnen open: in de zwakke morgenwind strijken narcissen wuivend langs elkaar heen. Russische voorjaarssteppe?…

Eenden in het meer houden eerbiedig plaats vrij: nieuwe aalscholvers. Een kleuter begraaft dode lieveheersbeestjes. "Gezellig samen!" Wintermadeliefjes maken de rijp nóg blanker.…

Het kind vraagt zich af bij een hek vol plukken wol: "Zijn schapen jarig?" Draaiend en krassend maken de schaatsers etsen in rossig zonlicht. Traag verdwijnt de zon: oranje nevels stijgen in het kale bos.…

Stormwind slaat de vaart: meerkoeten dansen vanzelf en vrij op en neer.…

Na vele jaren zie ik mijn oude woonplaats: met stormend gevoel ontmoet mijn warrige denken de kalme werkelijkheid. Champagnesmaak en sigarendamp strelen het worstvelletje, dat traag, welriekend vergaat, samen met oudejaarsavond.…

Goede voornemens bij de kerstnachtdienst gezellig samenzijn bij kaarslicht en heerlijk eten deze huichelarij kan mij weleens het bloed uit de nagels halen laat die kleine nietige bescheiden sterrenvonk alle kracht in zich hebben om zonder sier door ieders ziel te waren voor alle dagen.…

Wintermorgen: blij zingt de merel zijn lied van de duisternis. Fijne sneeuw stuift voort: éven is de wereld wit, dan grauw als daarnet. De boer dwaalt en zoekt op zijn weiland, ziet ergens nog een witte zon.…

Na de zondvloed geeft de blij glanzende regenboog zuivere levenszin aan de schone aarde spreekt van Gods hoede over heel de wereld de stad Babel beeldt echter de eigenwijze mensheid die tot elke prijs naar steeds hoger streeft tenslotte een grote verwarring van allerlei spraak is zonder begrip voor elkaar reinheid en warboel gaan samen…

Het gras aan de sloot siddert even, is weer stil: winterkoninkje. De rat huppelt weg: een spannend vluchtig balspel in de verse sneeuw. Ruzie van ganzen geeft nachtelijke wijdte galmende muziek.…

Oude, geliefde volksvertellingen willen voor altijd de geest verblijden van ieder die zijn leven laat leiden door eenvoudig denken vol zuiveringen. Met kunstig spreken of rakend zingen mogen sprookjes eeuwig hun kracht verspreiden, glans om beroemde namen verwijden: lof aan d' eerste geschreven meldingen! Eens verzonnen mijmerende boeren…

(tanka) De wankele geest dorst misschien meer naar geloof dan de sterke mens? In Gods ogen zijn beiden tere, kwetsbare schepsels.…

Een vlinder fladdert rusteloos door de fabriek. Wat wil hij vinden?…

Het geploegde land wordt bezaaid, heeft nog kluiten vol oud maïsloof. Een kerstboomlamp brandt, verstopt in engelenhaar: vér - verstrooid schijnsel. Een vonk verdwijnt in de nacht... Vuurwerk of vallende ster?…

(tanka) Krekeltjes vinden binnen dichte graspollen hun winterslaapplaats. Denk toch aan sjirpen van eens, huiselijk, bij d' open haard.…

Onze verre voorouders, ruw of beschaafd, vierden midden in de winter plechtig feest. Offervuren verteerden menig beest: gunst der hemelse wezens bleef gehandhaafd. Komende bloei werd met sterrenkracht gestaafd. Voor warende geesten, eens mens geweest, hield men wijs beraad, eerbiedig bevreesd. Bezinning werd door vertelling gelaafd. Geschiedenissen…

De kast gaat open: rijen wijnglazen glanzen vol zacht morgenrood.…

De oude zeilboot ligt stil in het museum. Zijn touwwerk omklemt een ineengedrongen ruimte, die berust en wacht... Waarop? Dikwijls heeft mijn geest onbewuste verlangens; daarbij zie ik steeds die ruige heuveltop aan zee, een zeil in vollemaanslicht.…

Kille herfstnevel hangt boven wijde velden. Stille leegte... Doods... Plots klinkt luid kraaiengekrijs als 't warme lied van leven. Van de wandeltocht ben ik moe, wil omkeren of even zitten. Maar wind door kale peppels geeft me drang verder te gaan. Gele herfstbomen worden ijler en dunner. Dan verlang ik naar druppels witte wijn, die…

Het bewust beleven van kleine nietige ogenblikken kan grote levensvreugde scheppen 's ochtends schuift de stoel rrrrtt bij het ontbijt aan brengt levenskracht in stromend bloed schone vrije denkbeelden voor de komende uren midden op de dag wekken klinkende voetstappen rondom alerlei vragen aangaande hun korte geschiedenis en nabije…

Het vergrootglas knikt: kleuren zwellen en krimpen: een zoekende bloem.…

Bleke najaarszon: muggen dansen fier, ijskoud, glimmen als elfen. In de grijze lucht kringelt een buizerd traag rond, duikt weg _ voor kraaien. Verre sneeuwwolken hangen stil en grauw, rondom glanzend avondrood…

't Evangelie zal zich statig voordoen bij hen die het Woord aandachtig lezen, kan in dagelijks leven grillig wezen, het gewaad van een spitse mop omdoen. De engel geeft een opbeurende zoen op het gemoed, uit zwaar peinzen herrezen, is niettemin een onvatbaar wezen, snelt soms heen als een angstig waterhoen. Die hemelgeest mag mensen gadeslaan…

In de vuilnisbak bruist een druk maar vreedzaam feest: wespensmulpartij. Het gevallen blad bedekt een teer kiempje: vergane eikel. De reiger vliegt traag over de avondweide: zwarte spookvlerken.…