inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 54.004):

MASTBOS

De wind van het jaar tweeduizendvijftien
zwerft door het grote bos bij Breda's Zuidkant,
fluistert in hoog lover, op begroeid zand
geschiedenis, lang vergeten misschien...

Vijf eeuwen her zou het zijn begin zien:
ruig heideveld werd door menselijke hand
herschapen tot jachtwoud voor de adelstand;
bomen mochten schepen van masten voorzien.

Tijdloze geest zweeft over moerassen,
wekt meerstemmig vogel- en kikkerkoor,
wil wandelaars met blije klank verrassen.

Vrijuit treft het boslied dankbaar gehoor:
voor de verstaander, pril of volwassen,
speelt Dageraad der toonkunst eeuwig door.

Schrijver: Han Messie, 2 januari 2015


Geplaatst in de categorie: natuur

4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 98

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)