Alle inzendingen van Hanny

De warmte van de open haard De oude kat die vredig spint De rode wangen van het kind Zijn mij vandaag het meeste waard Het nippen van die zoete wijn Oh, even van de wereld zijn…

Behangen, dat doe ik al twintig jaar Ik knip en plak en maak met veel plezier Uw muren mooi met elke rol papier Geen klus is mij te gek ofwel te zwaar Maar als ik thuisgekomen ben in Vlijmen Dan zakt mijn goede luim ver onder nul Ik ben alleen en voel me steeds een lul Er is geen vrouw die zich door mij laat lijmen…

Ook kerst zal danig onder druk geraken De rebellie komt vast weer op tv want onze NPO doet dapper mee. Een “Zalig Kerstfeest”, dat kun je niet maken. Neutraal dus, fijne dagen iedereen. Geen Kerstmaal op de scholen alstublieft omdat u Nour of Reza daarmee grieft. Mijn god, alweer gaat een traditie heen. De radicale Moslim kent zijn werk…

een vrouw als ik, zo kien en fijnbesnaard zal nooit een man op wrede wijze slaan met woorden, zoetgevooisd en heel bedaard krijg ik, hetgeen ik wens wel voor elkaar ik zet hem op een voetstuk, langzaamaan zijn ego groeit, een man zo trots van aard laat ik niet naar de gallemiezen gaan al staat een kind niet op zijn repertoire ik…

Een groep rebelse mussen uit Den Ilp vertrok naar Leiden onder luid getjilp om tegen Hanlo’s tjielp te protesteren. Geen vogel kan zijn nabauwwerk waarderen. Dus eisten alle vlerken mordicus Catullus’ eeuwenoude lierdicht “Mus”…

Het is toch godsgeklaagd en ook schofferend Dat het alwéér ontspoorde Duitsers zijn Die Anne Frank zien zitten op hun trein Haar zo ten tweede male deporterend Moet nu haar naam verdraagzaamheid behelzen Dankzij die dodenrit naar Bergen-Belsen?…

Ik ben de grote plaaggeest in uw gras Ik mol uw tuin en daarom zet u klemmen Maar ik ben slim en maak -niet af te remmen- Nog snel een ritje onder uw gewas Hormonen gieren door mijn warme lijfje Ik heb een blind date met een mollig wijfje…

De USA heeft Trump en France een hond Die tilt zijn poot omhoog, en loost al gauw Zijn water langs de Élyséese schouw Men hoorde het gekletter op de grond Hoe kan nou die Macron het land regeren Als hij zich door een hond laat domineren…

Ik ben een masculiene haan maar mijn grandeur is naar de maan m’n kippetje is vreemdgegaan. Oh scharrel uit de kippenschuur mijn liefde was zo groot en puur de jouwe niet van lange duur. Je liftte -bij het buitenhok- voor háár je mooie verenrok en dát bezorgde mij een shock. Ik lig amechtig op mijn zij en shit, er kraait geen…

Er is een arme drommel doodgegaan Zijn drumsticks en zijn drank jat ik Zo dacht eenzelfde stakker Want hij wordt nooit meer wakker Hij krijgt een graf, de mazzelpik Waarbij een rapper rept van zijn bestaan…

Ik zit in vaders rookstoel bij het raam En zie nog steeds de weidse bollenvelden Waar stro nu ligt als goudgeel winterdek Groeit straks beton in plaats van zomerbed De heg is afgeschoren tot de grond En naast de slootjes tussen stoppelriet Zie ik dat wilg na wilg zijn kop verliest Opeens zie ik een kind, het lacht en zwaait Het kent nog…

Koreaantje is niet goed kijk maar naar z’n bolle toet hij is ziek van Trump’s getweet oorlogstaal en treiterbeat Hij, die Trump een lesje leerde kreeg precies het omgekeerde Koreaantje is niet lekker Donald wordt doorlopend gekker Heerszucht maakt van die debielen ongeleide projectielen.…

Als spin kun je vanuit de hoogte gluren naar al die hoedjes in de Ridderzaal. Ik hing er aan een draad te tureluren en zag naast al die Haagse creaturen daar ook het volksverlakkerijverhaal.…

Ik ben een spin en draag een kanten kleedje Zo sterk, dat storm of regen mij niet deert En dansend wacht ik nu op een dinertje Daarna een rendez-vous met -mijn ideetje- Een Haagse kamerspin en hij heet Geert…

Over duin en wilde braam, Bos en paarse heidegronden Draven zwarte hellehonden Dwars door mijn gedachteraam. Zit ik midden in een waan? IJlend open ik mijn ogen. Word ik door mijn zicht bedrogen? Nee hoor, grijnst De Dood voldaan.…

Op deze aarde waar altijd wel ergens gevochten wordt en gemoord, gecrepeerd en honger geleden, zijn zonderlingen te vinden die soepgroente op het brood eten en anderen die zich moed indrinken om een muis dood te slaan. Maar vreemder zijn de miljoenen die in alle gemoedsrust nieuwe mensen maken en veronderstellen dat men zijn ouders dankbaar…

Soms denk je, het is toch een beest, de mens en koester je de irreële wens dat je -ofschoon je aan het mens-zijn went- het liefst iets anders zou zijn dan je bent. Zoals de Collie die geen schaap ooit beet of zo een apensoort met rode reet. Een blauwe reiger, landend tussen ’t riet, een vis die schoonheid in de diepzee ziet. Maar dit gebazel…

Wie zaait zal oogsten werd hem ingepeperd Hij zaaide graan maar stiekem ook nog wiet De planten groeiden in een mum van tied Maar toen, betrapt! Dat was een flinke zeperd Ach arme boer, hij snift en snuift, het stakkertje En loopt ontgoocheld op zijn dooie akkertje…

Mijn rug is glad versleten mijn armen zijn ontveld mijn tijd is uitgezeten en nu compleet ontsteld word ik eruit gesmeten verlaagd van top-object tot doelloos accessoir wiens gat is afgedekt met opoe’s grand foulard.…

Ik hou van metrum, rijm en harmonie Sonnet, retour, octaaf of een kwatrijn Ik voer ze linea recta aan mijn brein Maar geef me nooit verbloemde poëzie Ik word niet goed van vage woordenprak En kwak die onzin in de vuilnisbak.…

Vijf tuinkabouters stonden stijf van schrik Een grote steen die plofte keihard neer Op het gazon, net naast de conifeer Ze kregen ’t bijna aan hun rikketik Verroest, zei ééntje die was omgedonderd Het is een voetstuk voor dat bruin sculptuur Zodat de hele buurt het ding bewondert Men groef een gat –in ’t late middaguur Er werd gepraat…

Het zat natuurlijk Dumoulin weer tegen Al was zijn voorsprong redelijk riant Hij moest zo vreeslijk nodig naar de kant Om daar zijn darmen onder druk te legen. Nu heeft hij géén tijd meer om in te kakken Of -cruciaal- zijn broek te laten zakken.…

Ik leef in zand heel ver van hier daar spring ik graag wat op en neer en proef er de ontspannen sfeer van mensen, mijn ultiem vertier. Ik hou van alle bruine benen en ook de witte zijn me lief maar ’t liefst is mij mijn hartendief die kogelrond is van mijn genen. Haar tijd begint nu echt te dringen, ik zoek een gastvrij vlezig nest…

Vijf dagen ploetert hij als metselaar maar in het weekend tovert deze man, dan pakt hij uit als voordrachtskunstenaar met parodieën op Van Veen of Kan. Hij rapt zijn teksten, maakt een klucht op Claus en dan, is daar dat daverend applaus!…

Bij dag slaagt men erin om te vergeten hoe diep zich de verraderlijke pijn sluw als een slang in ’t hart heeft vastgebeten. Bij dag slaagt men erin gewoon te zijn tevreden en zelfs opgewekt te heten. Gewillig drinkt men de goedkope wijn der alledaagsheid, tegen beter weten, en laat zich troosten door de zonneschijn. Alleen de nacht, genadeloos…

Er graasden zeven warm geklede schaapjes op de Peel een ruige herder hield hen met zijn stok in het gareel de schaapjes blaatten over sappig groen en witte wol van zeven schapen is dat al snel zeven zakken vol de harde herder knechtte gans de horde dag en nacht met opgeheven stok hield hij de dieren in zijn macht maar één opstandig…

Ocharme, heeft Rutte weer kiezers verloren? Bij Jinek en Pauw werd het liegbeest, heus waar een stotteraar. Groningers zaten er klaar om ‘t draaiende kopstuk de grond in te boren.…

Door een complexe breuk geveld kom ik ontkleed en uitgeteld gevierendeeld en dwarsgelegen mijn rode huishoudboekje tegen ik heb geen cent meer te verbrassen te danken aan de kwanseldassen die tussen leugens door laveren en almaar flemen of bruuskeren zelf dokken voor je medicijn en anders leeft u maar met pijn zo houden we ons volkje klein…

Ja hoor, de schop kapot. Wat had ik nu dan weer geraakt? Het was een Griekse speer, twee steken onder mijn spirea Een item - volgens een expert- van de godin Diana Als honden werd er op ’t fameuze wapen jacht gemaakt maar ik had gladweg niets met oudheidkunde of musea dus ruilde – speer voor vrouw – met Bosjesmannen uit Botswana.…

Sedert de droomspin mij omspon met duizend parelende webben, zie ik hem spelen in de zon,- het kind dat wij nooit zullen hebben. Zijn ogen die het zonlicht vangen, zijn klaar en helder als kristal en onvertroebeld door verlangen: ogen van voor de zondeval. Hij glimlacht schuldeloos en wijs. Zijn vogelstem streelt licht mijn oren. Zijn…