35 resultaten.
In de voorwereldlijke schemering
gedicht
2.5 met 87 stemmen 39.261 In de voorwereldlijke schemering
waar nacht en dag elkaar vluchtig omhelzen
slapen zij naakt en schuldeloos
verstrengeld als op goddelijk bevel.
Voor hen geen boom der kennis,
geen appel en geen slang maar wel
het tikken van een kleine
feilloos afgestelde tijdbom:
straks laten ze elkander los,
zoeken hun voeten de begane grond,
het eigen…
Onder water
gedicht
3.2 met 106 stemmen 26.184 Onder water
grif ik je naam
in de granieten bedding
van mijn stroomgebied.
Tussen de wieren
van het verleden
flitsen pijlsnelle vissen
als messen voorbij.
Alleen in de diepte
mag ik je voortaan ontmoeten:
mijn warme tegenstroom,
mijn lief.
Het staat vast
dat je dood bent.
Maar wat is dood?
-------------------------------------…
Sinds die nacht
gedicht
3.3 met 120 stemmen 34.683 Sinds die nacht die ons
weer bijeen moest brengen
en die ons verder dan ooit
van elkaar heeft vervreemd
ben je langzaam maar zeker
aan mijn gedachten ontglipt.
Alleen vraag ik me soms nog af
hoe je rode kater het maken zou
die 's morgens natgeregend op het bed
sprong en ons onder luid gesnor
geestdriftig kopjes gaf alsof
er iets viel goed…
Tot diep in de avond
gedicht
3.4 met 5 stemmen 7.789 Tot diep in de avond
blijven de honderden spreeuwen
in hun slaapbomen aan de
drukke gracht klaarwakker.
Bij elke onverwachte
geluidsexplosie zetten ze
het op een schreeuwen.
Hun schril protest
versplintert het uurglas
van de nacht, geeft stem
aan de stomme wanhoop
van wie door innerlijk
tumult bezocht slapeloos
in het donker liggen.…
ALS IK JE AAN ZIE KOMEN
gedicht
3.4 met 120 stemmen 100.096 Als ik je aan zie komen
met de bedaarde waakzaamheid
van een dier op weg
naar zijn drinkplaats
probeer ik je te laten zijn
wat je jarenlang bent geweest:
een vreemde die ik nauwelijks
kende. Maar zodra
je op de drempel staat
ben je heer en meester van
de situatie…
Op het ogenblik
gedicht
3.7 met 16 stemmen 9.001 Op het ogenblik
dat ik de gordijnen wegschuif
en me in laat palmen door
het uitzicht op luchtige wolken
boven met meeuwen bespikkelde
geveltoppen in de ochtendzon
zet een leger zich in beweging,
vliegen huizen in brand,
wordt er tegen wil en dank
gestorven en geboren.
De gedachte daaraan
wekt schuldgevoel waar niemand
iets aan heeft en…
Vanavond hoorde ik
gedicht
3.1 met 17 stemmen 8.486 Vanavond hoorde ik
dat de maan niet rond
maar peervormig is
met tenminste twee
uitstulpingen, misschien
wel drie. Toen ik later
naar buiten keek
klom een ronde
witgloeiende schijf
boven de daken uit
en ik betrapte me
op dezelfde koppigheid
waarmee ik andere
gedeukte illusies
in ere houd.
-------------------------------------
uit: …
Briljant filosoferend
gedicht
3.7 met 84 stemmen 20.852 Briljant filosoferend
over het leven liet ik
de aardappels verbranden.
Een onmiskenbaar bewijs
van emancipatie.
---------------------------------
uit: De rots van Gibraltar, 1969.…
Onbekommerd
gedicht
3.0 met 39 stemmen 8.358 Onbekommerd toont Amsterdam
haar rotte gebit, haar aan aardgas
stervende bomen, haar onrein water
waarin de zon zich weerkaatst.
Uit ontelbare vervuilde neusgaten
blaast ze kwaadsappige dampen
over haar daken vol televisie-antennes
en duiven, waarboven de hemel
licht wordt en weer donker, sterren
balanceren een paar minuten op de spits
van…
Sinds
gedicht
3.3 met 84 stemmen 23.885 Sinds je mij voor altijd
bent binnengegaan,
ben ik tot aan de rand
van je vervuld.
Dwars door de rukwinden
van het verdriet
voel ik je onder mijn huid
bewegen, warm en goed
als vroeger
toen wij overnachtten
binnen de omheining van
elkanders armen.
Wat doet het er dan toe
dat de wereld leeg
en winters is geworden
nu mijn ogen
je nooit…
Op deze aarde
gedicht
3.8 met 19 stemmen 7.103 Op deze aarde
waar altijd wel ergens
gevochten wordt en gemoord,
gecrepeerd en honger geleden,
zijn zonderlingen te vinden
die soepgroente op het brood eten
en anderen die zich moed indrinken
om een muis dood te slaan.
Maar vreemder zijn de miljoenen
die in alle gemoedsrust nieuwe
mensen maken en veronderstellen
dat men zijn ouders dankbaar…
Bij dag slaagt men erin om te vergeten
gedicht
4.2 met 12 stemmen 5.426 Bij dag slaagt men erin om te vergeten
hoe diep zich de verraderlijke pijn
sluw als een slang in ’t hart heeft vastgebeten.
Bij dag slaagt men erin gewoon te zijn
tevreden en zelfs opgewekt te heten.
Gewillig drinkt men de goedkope wijn
der alledaagsheid, tegen beter weten,
en laat zich troosten door de zonneschijn.
Alleen de nacht, genadeloos…
Het Kind
gedicht
3.7 met 15 stemmen 4.229 Sedert de droomspin mij omspon
met duizend parelende webben,
zie ik hem spelen in de zon,-
het kind dat wij nooit zullen hebben.
Zijn ogen die het zonlicht vangen,
zijn klaar en helder als kristal
en onvertroebeld door verlangen:
ogen van voor de zondeval.
Hij glimlacht schuldeloos en wijs.
Zijn vogelstem streelt licht mijn oren.
Zijn…
Onaangekondigd bezoek
gedicht
3.2 met 4 stemmen 3.052 Onaangekondigd bezoek.
Met mijn heimelijkste verwachting
ten voeten uit geconfronteerd
hoor ik ternauwernood
wat er tegen me gezegd wordt
en wat ik antwoord, geef ik
me kijkend over aan een ogenblik
waarmee ik samenval.
-----------------------------------
uit: 'Verzamelde gedichten', 1996.…
Schemering
gedicht
3.6 met 11 stemmen 3.840 In de voorwereldlijke schemering
waar nacht en dag elkaar vluchtig omhelzen
slapen zij naakt en schuldeloos
verstrengeld als op goddelijk bevel.
Voor hen geen boom der kennis,
geen appel en geen slang maar wel
het tikken van een kleine
feilloos afgestelde tijdbom:
straks laten ze elkander los,
zoeken hun voeten de begane grond,
het eigen…
Ook al wacht ik
gedicht
4.5 met 4 stemmen 4.697 Ook al wacht ik
allang niet meer op een wonder
en kan ik de telefoon
horen rinkelen zonder
maar aan je te denken, toch
blijven geheimzinnige barricaden
opdoemen uit het niets zodra
mijn geest tracht door te dringen
tot de nachtzijde van je bestaan.
ten teken dat ik nog altijd
niet geleerd heb je te zien
als een uit het oog verloren kennis…
Uitzicht
gedicht
4.2 met 4 stemmen 3.461 Mijn wereld eindigt bij de populier
die staat te wuiven waar de weg begint,
tegen een stukje lichtblauw vloeipapier...
Dit alles doet mij denken aan het kind
dat uren op een stadsveranda stond
en uitkeek over haveloze tuinen,
terwijl zijn blik geen ander rustpunt vond
dan 't schamel rijtje rafelige kruinen
van zes verwaaide bomen middenin…
Waar jij nu bent
gedicht
4.1 met 7 stemmen 8.192 Waar jij nu bent
is het warmer dan hier
en een uur later. Soms
is het of ik je zie lopen
aan een strand dat ik niet ken.
Misschien liefkozen je gedachten
me zoals vroeger je lichaam.
Waarschijnlijk niet: bij jou
is het een uur later
dan bij mij
------------------------------
Uit: 'Verzamelde gedichten', 1996.…
Langzaam maar zeker
gedicht
4.4 met 7 stemmen 8.347 Langzaam maar zeker strekt de dag zijn zebrahals
naar de roodkoperen zon.
Wind woelt door het natte
groene haar van stadsplantsoenen,
ontrolt een hardblauwe vlag
boven de daken. Wie dit ziet
heeft de nacht overleefd
of hij wil of niet.
------------------------------------
uit: 'Verzamelde gedichten', 1996.…
Het morgenraam schuift
gedicht
3.2 met 5 stemmen 4.438 Het morgenraam schuift blauw en blinkend
rechthoekig door mijn dromen heen.
Splinters geluid doorboren mij
en blijven steken in mijn hoofd.
De klok slaat waarschuwend alarm
en dreigend rolt de kamer op mij aan.
Terwijl ik wankel op het slappe koord
waarlangs de slaap geschrokken vlucht,
vangen je armen mij beschermend op
en in hun warmte raak…
Ergens in huis
gedicht
1.9 met 17 stemmen 6.750 Ergens in huis
slaat hard een deur dicht
en even wankelt
de kleine giraffe
van vrolijk oranje plastic.
Geschenk van een 6-jarig
jongetje dat pendelend
tussen ontredderde ouders
zijn lot onbegrijpelijk
blijmoedig draagt.
------------------------------------
uit: ' Verzamelde gedichten', 1996.…
Driehoog
gedicht
3.3 met 15 stemmen 5.806 Driehoog in de Amsterdamse
binnenstad denk ik terug
aan de rots van Gibraltar,
een flonkerend speldenkussen
door de zee omhoog getild
naar laag hangende sterren
terwijl ik terug dacht aan
het plaatje van een bult
die opstak uit een blauwe vlakte,
dikwijls bekeken door een kind
vol vage gedachten aan later
dat nu vroeger is.
-----------…
Het meisje
gedicht
3.1 met 22 stemmen 9.857 Ben ik na jaren nog het kind gebleven
dat zich, door lentes toverlicht verblind,
liet vangen door de speelse voorjaarswind
als hoog boven haar hoofd de wolken dreven?
Ben ik nog steeds het argeloze kind
dat zich aan zon en wind kan overgeven?
Is het dezelfde band waarmee dit leven
mij aan een wereld vol geheimen bindt?
Weer laat…
Drie jaar was ik ongeveer
gedicht
3.6 met 24 stemmen 11.278 Drie jaar was ik ongeveer
toen ik op een najaarsavond
door het raam stond te kijken
met mijn neus voor het eerst
boven de vensterbank uit
zodat ik toen pas ontdekte
dat er een huis werd gebouwd
tegenover het onze. Met grote
beslistheid verkondigde ik:
dat halen ze 's zomers weer weg.
Mijn moeder die het ook niet helpen kon
moest er om lachen…
Op een weg tussen de weiden
gedicht
2.8 met 23 stemmen 9.482 Op een weg tussen de weiden
- geen mens te zien, alleen
wat eenden slapend weggedoken
in het gras, en de lichten
van verspreide boerderijen
wedijverend met de avondster -
raakt vrede mijn ogen aan.
Maar in mijn binnenste
wroet heimwee rusteloos
naar resten van een vroeger
leven toen iemand mij
in zijn armen terugdroeg
naar de stilte van…
Neem mij tot je
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 3.047 Neem mij tot je
als brood. Drink mij,
adem mij in.
De binnenkant van je huid
zal ik kussen, je gebeente
verwarmen. Je hart
dat als een getergde vogel
tegen de kooi van je ribben slaat,
zal ik liefkozen zachter dan
het licht de toppen der bomen.
Om alles wat mij
niet langer lief kan zijn.
smeek ik je: lijf mij in.
Buiten jou kan ik niet…
Niet rooskleurig
gedicht
2.8 met 27 stemmen 12.159 Niet rooskleurig
het licht van mijn feiten:
een handvol dode mussen
en geen vogel in zicht.
Toch hoor ik hem zingen,
de lijster, voorbode van
de zoveelste lente
en prompt steekt de hoop
zijn zoveelste kop op.
---------------------------
uit: 'Onvoorzien', 1966.…
Als de laatste ballon
gedicht
3.6 met 32 stemmen 8.695 Als de laatste ballon
de mist is ingegaan,
het laatste kaartenhuis
in elkaar is gevallen
en de laatste zeepbel
uiteengespat, zal ik komen
met knikkende knieën
in de zekerheid dat ik
niet word afgewezen.
------------------------------------
uit: 'Verzamelde gedichten', 1996.…
Van iemand houden.
gedicht
3.7 met 21 stemmen 10.227 Vroeger dacht ik
dat ik wist wat dat was.
Daarom durfde ik te zeggen
dat ik het deed.
Tegenwoordig kan ik het
al niet meer denken zonder
een kwaad geweten.
-------------------------------------
uit: 'Verzamelde gedichten', 1996.…
Maar toen ik in een krant een foto zag
gedicht
3.3 met 23 stemmen 13.444 Maar toen ik in een krant een foto zag
van een in Zuid-Amerika vermoorde
guerillastrijder, achterover liggend
met halfgesloten ogen, vreemd ontspannen,
onder het opengesjorde hemd het gave
bovenlijf tot aan de navel naakt,
voelde ik iets in mij verschuiven
alsof een ander lichaam in het mijne
zich onverhoeds bewoog, de ogen
even opsloeg en…