Alle inzendingen van Hanny

Door een complexe breuk geveld kom ik ontkleed en uitgeteld gevierendeeld en dwarsgelegen mijn rode huishoudboekje tegen ik heb geen cent meer te verbrassen te danken aan de kwanseldassen die tussen leugens door laveren en almaar flemen of bruuskeren zelf dokken voor je medicijn en anders leeft u maar met pijn zo houden we ons volkje klein…

Ja hoor, de schop kapot. Wat had ik nu dan weer geraakt? Het was een Griekse speer, twee steken onder mijn spirea Een item - volgens een expert- van de godin Diana Als honden werd er op ’t fameuze wapen jacht gemaakt maar ik had gladweg niets met oudheidkunde of musea dus ruilde – speer voor vrouw – met Bosjesmannen uit Botswana.…

Sedert de droomspin mij omspon met duizend parelende webben, zie ik hem spelen in de zon,- het kind dat wij nooit zullen hebben. Zijn ogen die het zonlicht vangen, zijn klaar en helder als kristal en onvertroebeld door verlangen: ogen van voor de zondeval. Hij glimlacht schuldeloos en wijs. Zijn vogelstem streelt licht mijn oren. Zijn…

Ze staan op het bruggetje, puur voor plezier En hopen een plaatje te schieten van hem Dat vogeltje, hippend van bomen naar brem De vogelaars, turvend op krantenpapier. De kijkers en lenzen gericht op het dier Dat vroeger gezien werd als bode des doods Maar nu is hij hot en de foto’s zijn groots En zeker het shotje van nummertje vier.…

Twee hondjes, altijd samen aan het spelen Twee teefjes, heel gelukkig met elkaar Maar buurmans reu die op de jongste viel en haar bezoedelde in ’t openbaar die wilden ze met alle liefde kelen En daarom sloten zij een tevendeal om met z’n tweeën hem te vierendelen.…

Ik bak met speels gemak een appeltaart een kersenvlaai of Brabants worstenbroodje. Ik kook exquise soep van ossenstaart alleen mijn snert wordt altijd weer een zootje.…

mijn laatste vers is van de site gehaald en ik ben het, die daar dus flink van baalt Het vrij vertaalde vers, dat mocht dus niet wel gek dat men ze her en der toch ziet.…

Aan huichelaars heb ik de pest sprak een kalkoenhaan zeer gestrest dus helemaal aan valse zakken die ons voor Kerst de kop afhakken wij worden weer en masse gekild maar Flappie, wordt hij ook gevild?…

Een overwinning, dat was vast een grap Een charmeoffensief mocht ook niet baten Dat had ook Diederik dus in de gaten En nu heeft Lodewijk het leiderschap Oh Asscher, jij gehaaide kamerspin! Toch kroop je Samsoms rotte appel in.…

Onwijs gewoon - dat vinden velen - Het torenhoge loon van Beelen. Al kan het Giel geen donder schelen dat jij en ik dus meebetalen. Dat kopt de krant in kapitalen.…

Ik ga dus niet naar dat poëtenfeest en zeker niet met jou; de drama Queen die drinkt en dan tekeer gaat als een beest. Ik ga dus niet naar dat poëtenfeest en by the way, ons huw’lijk is geweest, dat theatrale, ik hou het voor gezien. Ik ga dus niet naar dat poëtenfeest en zeker niet met jou; de drama Queen.…

De Sint, die mocht vandaag toch niet ontbreken, dus werd er naarstig heen en weer gebeld. Uiteindelijk met staf en al besteld, kwam hij net aan maar liet ons prompt verbleken. Geen mens herkende die bekende baas want vóór ons stond een zwarte Sinterklaas.…

Hij heeft een glazen woninkje, De rappe ratelslang. En beet in zijn Terrarium M’n schoonma in haar wang. De slang was wars van poetsgedoe, Maar zij een kuisneuroot. Zo kreeg ze dus Gegarandeerd Een kusje van de dood.…

Patatjes, oh, die wil ik, keer op keer. Geschept in puntzak of een tweevaksbakkie, dat boeit me werkelijk geen ene lor. Een wandeling aan zee en dan zo’n zakkie. Oh jee, nu kwijl ik als m’n labrador bij de gedachte aan ‘t patatje met. Ik speur de straten af in Rotjeknor want kokendheet en geurend frietenvet betovert me, ik hunker…

Ach, ouderdom heeft ook zijn voordeel wel, de vijfenzestigplusser kortingspassen voor trein en bus of kleding laten wassen. In ’t buurthuis kaartjes voor het bingo spel. De vijfenzestig al voorbij maar vief zal ik in 't buurthuis nog geen sou verbrassen, 'k ga liever met mijn maten lekker nassen of scheurend op de motor naar m’n lief.…

Kreeg Dylan dit jaar de Nobelprijs voor de lit'ratuur vanwege zijn opmerkelijk poëtisch schrijfvermogen? Dan had de kiesclub zeker last van strontjes in de ogen, want -volgens velen- speelde Bob maar wat graag leentjebuur.…

De donor wet, hij is er door! Van mij mag alles weggegeven. Kom ik misschien van Gogh wel tegen die zit te kniezen om zijn oor. Dan geef ik hem een oplawaai terwijl ik naar mijn nieren zwaai.…

Wat zegt u, poëzie? Daar walg ik van een mens die tegen bomen staat te praten de vogel die aan haren hangt, hoe dan? geef mij maar klare taal en geen spagaten. Dat cryptisch werk is niet te pruimen, man surrealistisch ongerijmd gedoe met metaforen, wat een rataplan ik vind het niks en gaap en word zo moe. Die vrije verzen, ’t zijn…

Wanneer hij bijna niet meer kan maar moet terwijl zijn tijdklok aan het zoemen is, zijn groentetuin naar de verdoemenis en het pensioen gegapt door vals gebroed. Is vrijheid loos of domweg dan van waarde wanneer zijn as zal waaien rond de aarde?…

Wanneer de mens is doorgedraaid en moord verbant uit zijn geweten, het uitschot haat en bommen zaait, de aarde kind wordt zonder eten. Wee klootjesvolk en hoge heren, dan zal geheid de dood regeren.…

De koeien moeten weg, zo ook het groen voor alle buitensporig grootse plannen van harde, niets ontziende vastgoedmannen die zich allang zien zwemmen in de poen. Het vlakke land en vele poldersloten zijn slinks door slimmeriken opgekocht die in hun niet te stuiten hongertocht naar 't grote geld totaal zijn doorgeschoten. Hun luchtverkoper…

Ze heeft een ander, zo'n baldadige jongeheer Die “slappe hap” van mij was ze al jaren zat Dat zei ze keihard tegen mij, de valse kat Het is zo achterbaks, gemeen, en doet zo zeer Totaal verslagen jank ik als een kind om haar Mijn lieve moeder staat me bij, gelukkig maar…

Het houdt van dammen en het fokt maar aan Het bouwt een burcht met bad en kinderkamer Het heeft twee klauwtjes dus behoeft geen hamer Het heeft aan watermanagement gedaan Ons heemraadschap heeft dus niet opgelet Men had het diertje hier toch uitgezet?…

Ze stelen liever de miljardenpot Van ons pensioen om Brussel mee te spekken Dan zich ook maar een greintje aan te trekken Van ’t meer dan miserabel tuinders-lot Die mogen in hun rampgebied verzuipen Als zij maar met de Unie kunnen kuipen…

Ik moet hier even bomen over koeien die zich bezopen voelen zonder stal en in het wassend water staan te loeien dat er toch iemand hen bevrijden zal van die zo goddeloze waterval.…

Gespannen wacht ik op het sein dat ik mag gaan En ren er dan als eerste supersnel vandoor Ik voer de meute aan, maar sta plots naast de baan omdat ik hijgend als een hinde hier verloor? Nee, ik word niet genoemd op dat Olympisch feest Mijn naam is Haas, maar ik ben er dus wel geweest…

Je ziet mij vliegen noch treinen Ik zuip me naar de Filistijnen…

Ik ben zo naakt en moet een bult verdragen Door evolutie mij ooit aangedaan Mijn waterlijf dat door het stof moet gaan En zich zo tergend traag op weg zal wagen Een meter nog naar koele bedjes sla Waar ik verholen op een bui kan wachten Dat wordt dan minstens toch een uurtje smachten Geen blauwvoer eten! riep mijn pa me na Och, mocht…

Ik ben een waterman, een Amelander Ik ben het wrakhout, zand en zilte bad Een pier uit deze aardkloot, salamander! Dus nokken met je flatje in de stad Ik val nog liever hier ter plekke dood Dan weg te sterven als een stadsmalloot…

ik had een prachtig vers bedacht zo licht en luchtig, als ’t maar kon ik schreef het midden in de nacht op een vergeten luchtballon wat tipsy van de calvados genoot ik na op mijn gazon wat was ik toch een luizenbos mijn versje vloog de kosmos in terwijl ik snurkte als een os door drank vergat ik elke zin hoe kon ik toch zo’n sukkel wezen…