Alle inzendingen van Hans Wierenga

Schemeringsschoonheid Over de smaak van de mug Valt niet te twisten…

In Houston aangetroffen Op de versafdeling Een brok kaas, gelabeld Gouda Fresh Kut Een voorbeeld van dyslexie Van iemand die leerde dat Een ‘k’ als een ‘c’ klinkt Wat maakt het uit? Een cultuurwijze Texaan Van oorlogsfilms geleerd Buitenlands is Engels Met zwaar accent? Of toch een Goudse balling Met heimwee naar de Markt Een onuitspreekbaar…

Mijn lief is de duinpan gericht op de zon zo warm en intiem ze houdt je uit de wind Mijn lief is het zandstrand grenzeloos open gekerfd door de zee ze maakt elke dag nieuw Mijn lief is de branding bruisend aanwezig met pracht en ook kracht ze neemt iedereen mee Mijn lief is de oerzee onmetelijk diep bron van het leven van zichzelf…

Wie, zoals ooit de wijzen Getroffen door een licht Niets anders kan dan reizen Met steeds dat licht in zicht Symbool van ’t nieuwe leven Waar men zo lang op wacht De som van al ons streven Die vreest niet meer de nacht Ze ziet al glans en kleuren Vanuit de dageraad Die alles op gaat fleuren En opstaat tegen haat Haar pijn geeft pit en zin…

Veni: Je kwam met de elegantie van een gazelle Je maakt van elke beweging een dans Vidi: Je ziet met ongewone intensiteit Jouw ogen zijn de antenne van jouw ziel Vici: Jouw hart stuurt jouw handen aan en geeft ons de wereld terug…

mijn levenszomer vrouw ben ik en meisje ook met cup A hartje…

De keuze tussen rond en recht heeft de natuur allang gemaakt en in de kunst der vrouw’lijk naakt is Rubens mooi en Twiggy slecht want schoon en rond gaan hand in hand dat geldt voor borst en buik en bil een mooie welving krijgt ons stil, door ’t ronde wordt men overmand. Een rechte vorm is slap, niet stijf en ook al voelt het ronde zacht,…

Mijn pa, de koning, levenslang bedot Door echtgenoten, zoons, zijn eigen staf, Zichzelf, doorzag geen hond, kreeg straf op straf Als loon voor goedgelovigheid van God Zo ikke niet, ik ga nooit in de fout Ik stop niet eer ik weet wat mensen drijft Hun list en leugens heb ik ingelijfd In mijn verstand, ik zet ze om in goud Maar o, hoe bitter…

Ik ben op reis, ‘k weet niet waarheen Ik ben er nooit geweest, vandaar De weg daarheen is moeilijk, maar Gelukkig reis ik niet alleen Een bont gezelschap maakt de reis Heel boeiend: de verschillen zijn Tot dubbel vreugd en halve pijn, Al zingt men elk een eigen wijs Ik tors teveel bagage mee Dat voelt bij elke stap als straf Ik leg…

vanochtend, staande op de koude sloot, zo viel mijn oog op bladeren in’t ijs de herfst lag daar gevangen, eigenwijs in bonte kleuren: geel en donkerrood en bruin, met her en der een vleugje groen elk blad omhuld in dood’lijk zwart, versteend en stil, van leven, dood en mij vervreemd, bevroren, koud gemaakt door ’s winters zoen ze vielen toen…

Toen jij, snotaap, de clowns Tomaat en Knoef in Oosterwei zo hard bekogelde toen waren ze het meest ontgoocheld door de haat in jouw ogen Jouw haat is onvermogen, het is angst voor de vernedering. Zoals wanneer je vader WC’s schoonmaakt, of - alweer - de meisjes slimmer zijn Vertel: waarom ben jij zo oliedom? Ben je te vroeg tot prins…

Gisteravond keek ik naar Star Trek Voor de bewoners van een vreemde planeet liep de tijd zo veel sneller dan normaal dat de bemanning van Voyager voor hen bevroren leek Ze zagen - een voet, voor eeuwig zwevend - een verstilde wenk - een straal koffie, hangend tussen kan en kop Dynamiek, in een andere tijdsorde Opeens begreep ik wat een…

De sloten zijn bevroren Terwijl de herfst nog aan de beurt was Ik zie gevallen bladeren – Geel, rood, bruin Een enkele groene – In het zwarte ijs gevangen Nerven en randen scherp afgetekend Ongenaakbaar Winter, te vroeg Zeg mij eens, waarom vallen bladeren? Is het omdat de boom ze afstoot? Bepaalt elk blad voor zichzelf Dat het tijd is…