126 resultaten.
MARX
poëzie
3.6 met 15 stemmen 2.698 Een schone vastheid had hij in zijn wezen,
hij ging zo zeker en vast als de wind,
hij was zo stevig als een boom - een kind,
wou wel graag om zijn hals dicht bij hem wezen.
Van uit zijn brede hoofd, dat altijd zind'
op het verheerlijkst mensenschoon, verrezen
zachte stralen van goedheid - en daar in 't
zwart oog was vreugd en liefde saamgelezen…
Men zegt...
poëzie
3.6 met 20 stemmen 3.539 Men zegt de Absolute liefde
Kan niet bestaan in een Mens.
Maar mijn Liefde voor U, Geliefde
Geest der Mensheid, is zonder grens.…
Stille witte blinkesneeuw
poëzie
3.6 met 5 stemmen 2.697 Gij zijt een stille witte blinkesneeuw,
gij zijt een blinke zee tintelzee
Gij zijt een schemerwitte leliemeid,
gij zijt een wijde vlindereluwheid.
Gij zijt een opene, het witte, ‘t willende,
het wachtend, straalvlammend, lichtlillende.…
De zee, één water van vrijheid
poëzie
3.6 met 15 stemmen 5.571 De zee, één water van vrijheid,
Dansend oneindig licht,
De lucht, één ruimte van vrijheid
Zonder gewicht
Zij spelen de een met de âar,
Vrijhede‘ ontmoetend elkaar.…
O als de zon schijnt
poëzie
3.6 met 5 stemmen 3.088 O als de zon schijnt
en de aard wegkwijnt
in die luister
weg in 't duister,
en maar scheem'rend het hoofd
opheft in schaduw omloofd -
treedt nader, treedt nader
blankvoeten te gader
te gader de voeten, de handen -
de lachtande
de blauwoge
de blondhoge
de zilverwoorden wenende,
het lijnig hoofd lenende
achterover omhoog in de lucht -…
Een rode roos is in mijn hand
poëzie
3.6 met 27 stemmen 4.660 Een rode roos is in mijn hand
zie hoe puur
elk blad brandt,
nu is vol vuur
elk mijner ogen, mijn hoofd verbrandt.
O dof karmijn
bevroren wijn
uitslaand plots in rode vlammen
en vuurrood bloed
fonteinen gloed,
gebroken uit de hartedammen.
Ik kan staren en al uw licht vergaren,
ik kan liggen neder, 'n geblazen veder,
hijgend,…
Bij het denken aan de liefde
poëzie
3.6 met 23 stemmen 4.039 Bij het denken aan de liefde
Heb ik liefde lief,
En ‘t is de liefde tot u, Geliefde,
Die mij tot die liefde hief.…
Liefde
poëzie
3.6 met 7 stemmen 2.682 I
En nog een ander licht stroomt van de aarde
In des heelals onmetelijke gaarde
Door de arbeid steeds groter. 't Is de liefde.
Luister, arbeiders, naar mijn zachte monde,
Naar wat ik diep in mijn hart heb gevonden,
Het ware wezen van der mensen liefde.…
Voorzang
poëzie
3.6 met 9 stemmen 1.847 Er onstaat in mijn hart een nieuwe liefde,
Stil en groot,
Die, evenals een bloem verhief de
Stengel en kelk, zo schoot
Door mijn borst, en door mijn ogen kliefde
Zich de weg, en bood
Zich aan mijn ogen bloot: een nieuwe liefde.
En nu zie ik mijn nieuwe liefde,
Die zich ontweefde
Aan het kristal
Van mijn ogen, door het Heelal
Gaan, alsof…
Wanneer gij ...
poëzie
3.5 met 13 stemmen 3.195 Wanneer gij onder mij ligt, wij zijn stil
van vuur, dan ziet uw wit gezicht mij aan
van liefde, en uw ogen zijn vol tranen.
Gij had het niet gedacht, dat zo iets was
op aarde, en uw ogen vullen zich als twee
meren, door bronnen, komend uit uw hart.
Zoals gij aan mij hangt, uw ogen maken
twee streken opwaarts naar mijn ogen.
Ik dacht niet dat…
Staren door het raam
poëzie
3.5 met 20 stemmen 3.634 Er is een leven in wat bewegen,
de takken beven een beetje tegen
elkaar. Een even beginnen schudt
elke boom: een bezinnen dit,
een schemeren gevend van eerste denken,
met lome vingers gaan zij wenken
wenken, wenken, brengen uit
een vrezend menen nauw geuit.
En lichte dingen, herinneringen
lispelen zij, vertrouwelingen,
zouden wel willen…
Vreselijk is het lot der mensen
poëzie
3.5 met 14 stemmen 3.662 Vreselijk is het lot der mensen.
Tussen hen woedt eeuwige strijd.
De machtigen strijden om het bezit
der aarde en offeren de massa,
de arbeiders,
de miljoenen,
op in de strijd voor het niet hunne.
Vreselijk is het lot der mensen.…
Zo stil moet het zijn
poëzie
3.5 met 6 stemmen 3.204 Zo stil moet het zijn
om de dichter,
dat, als in de schijn,
het duizendvoudig gelichter
der fantasie die in de stilte bloeit,
- het schoon en rein
beeld van de wereld richt er
zich op - hij het hoort in het fijn
ruisen der stilte. Verdichter
heet hij, omdat hij bijeenbrengt en boeit
het gezicht dat hij hoort in zijn oren
en het…
Toen bliezen de poortwachters op gouden horens
poëzie
3.5 met 8 stemmen 2.453 Toen bliezen de poortwachters op gouden horens,
buiten daar spartelde het licht op 't ijs,
toen fonkelden de hoge bomentorens,
blinkende sloeg de Oostenwind de zeis.
Uw voeten schopten omhoog het witte sneeuwsel,
uw ogen brandden de blauwe hemellucht,
uw haren waren een goudgespannen weefsel,
uw zwierende handen een roôvogelvlucht.…
LEVEN
poëzie
3.5 met 6 stemmen 3.669 LEVEN, zoele omsomberde even inschitterde,
in de luchten, de regene, de zachtstrijkgevederde,
o leven het gevende altijddoor stillende,
o leven dat toch schijnt het altijddoor willende,
het inzwevend kameren, het volop verlichtende
de wegen, waarlangs gaat het eenzaam uitzwichtende,
klaar, nimmer dromende ogenbewegen,
armstrekkend leven…
Het is niet waar dat dit het zonlicht is
poëzie
3.5 met 8 stemmen 3.083 Het is niet waar dat dit het zonlicht is,
Gij zijt het.
Dit is ook niet de wind die over ’t water blauwt,
Die is zo zacht niet,
Gij zijt het.
Dit is ook de aarde niet, de hemel niet,
Zo schoon zijn die niet, Gij zijt het.…
Het wezen van 't heelal is energie
poëzie
3.5 met 4 stemmen 1.908 Het wezen van 't heelal is energie
Het wezen van de mens is zijn arbeid,
Door de arbeid is de mens een deel van die
Oneindige natuurkracht: de waarheid.
Maar daardoor is 's mensen wezen ook strijd,
Want 't voorwerp van zijn arbeid is natuur,
En haar vermeestert slechts het sterkste vuur,
Dus: strijd van allen zonder onderscheid.…
Zoals de duif
poëzie
3.5 met 6 stemmen 1.807 Zoals de duif
Zweeft door het licht,
Zo zweef ik door het licht
Der liefde.…
De stille weg
poëzie
3.5 met 70 stemmen 4.749 De stille weg
de maannachtlichte weg -
de bomen
de zo stil oudgeworden bomen -
het water
het zachtbespannen tevreeë water.
En daar achter in 't ver de neergezonken hemel
met 't sterrengefemel.…
IK wilde ik kon u iets geven
poëzie
3.4 met 44 stemmen 4.590 IK wilde ik kon u iets geven
tot troost diep in uw leven,
maar ik heb woorden alleen,
namen, en dingen geen.
Maar o alzegenend licht,
witheerlijk, witgespreid licht,
daal op haar en laat haar nooit zijn
zonder uw zalige schijn.
Zij is zo stil en zo zacht
als gij en niet onverwacht
zijt ge voor haar -- zó is
het water voor een…
Zo stil moet het zijn
poëzie
3.4 met 18 stemmen 6.615 Zo stil moet het zijn
om de dichter,
dat, als in de schijn,
het duizendvoudig gelichter
der fantasie die in de stilte bloeit,
- het schoon en rein
beeld van de wereld richt er
zich op - hij het hoort in het fijn
ruisen der stilte. Verdichter
heet hij, omdat hij bijeenbrengt en boeit
het gezicht dat hij hoort in zijn oren
en het…
Verdoemd!
poëzie
3.4 met 21 stemmen 3.814 Verdoemd!
Allen zijn klein,
Geen is er groot,
Beter weg in de dood
Dan verdoemd met het kleine te zijn.…
KARL LIEBKNECHT
poëzie
3.4 met 7 stemmen 1.414 Karl, Uwe trotse, machtige gestalte
Vervult Europa met een stralend licht.
Gij staat boven de massa, als boven 't dicht
Weefsel der zee een zuil, de Noors-basalten.
Gij hebt het rode vaandel opgericht,
Toen het, een vod, lag op de vuile vaalte,
Wapperend stralende voor elk gezicht, -
Gij, Man van edel en zuiver gehalte…
Soms, als men buiten loopt in zee van zon
poëzie
3.4 met 27 stemmen 4.375 Soms, als men buiten loopt in zee van zon,
Of in de diepe storm, in 't diepe jaar,
Of in de nacht haar laag neervallend haar,
Of in sneeuw, als men haast niet lopen kon,
Dan voelt men zulk een liefde voor de bron
Van al wat leeft, 't heelal, dat men wou daar
Zijn armen omheen slaan, en heel te…
Ik lag te slapen op mijn bed
poëzie
3.4 met 41 stemmen 3.704 Ik lag te slapen op mijn bed
leliebebloemd en met
mijn witte vingeren dood doodstil.
Het was daar stil stil stil -
Ruisen van waskaarsen,
't knappen van vlamamandelen,
de lucht gouden as — schaarse
leli'n lagen op mijn sprei te wandelen.
Ik ben geboren als een bloem
brekende in de bleke lucht
als 't guldene lente is in de lucht…
Het licht is nog niet geworden
poëzie
3.4 met 11 stemmen 3.338 Het licht is nog niet geworden,
de hemel is bleek en vroeg,
de maan en sterren verdorden,
er is nog geen zon genoeg.
Maar van af de wolken gaat
een warmte, en doet blozen
van uit het hart, wie eenzaam staat
en voelt, zoals de roze,
dat ook voor hem dit schijnsel schijnt –
en de morgenzinnen
zweren: zolang ’t leven schijnt,
’t hoogste…
TOEN zag ik je —
poëzie
3.3 met 20 stemmen 4.782 Er was toen veel licht,
de kamer was een bloem die dicht
in eens open uit gaat schijnen,
het licht vloog rond in lijnen.
Ik was heel stil en ik dacht niet veel,
ge hebt gekeken en heel
mijn hoofd is wijd opengewaaid,
zoals 's zomers opengelaaid
boven op een wijd, wijd land,
in een wijd werelds open land -
zo was ik eens in die kamer…
Gij zijt een bloem, een lichte rode bloem
poëzie
3.3 met 12 stemmen 3.356 Gij zijt een bloem, een lichte rode bloem
in donkre kamer 's nachts, een bloem, een bloem -
vèr òm der stede opschokkend gedoem,
dicht òm der stilte suiskokend gezoem -
een lichte rode bloem, een witte bloem.
Gij zijt mijn hart, mijn eenzaam levend hart,
de daden van mijn lijf slaan rondom hard,
wreed klaterende stem veinst vreugd en…
Aan zee
poëzie
3.3 met 20 stemmen 4.954 In 't land der dromen in het dromenland,
het is als kindren badend in de zee,
met het gekniel van lichtvrouw in gebee,
de lichte armen hoog op de zee, want
er is gezweef van bove', en van de kant
ruist donkere muziek in om de vree
der wereld, der zonneberuiste stee,
en maakt het een verward doorzocht droomland.
Zachte dromen maken een…
Een meisje
poëzie
3.3 met 10 stemmen 5.112 's Morgens op het witte laken
doet er een gelaat ontwaken -
dat ligt daar als een waterlelie
op een golf water, op de peluw.
's Middags loopt ze in het bos te schijnen,
haar ogen tussen bladen als twee kleine
vuurjuwelen, kijkend in een laan -
bladen ruisen weer dicht, ze is gegaan.
's Avonds lacht ze in een stille
kamer,…