inloggen

Alle inzendingen van Hester Knibbe

26 resultaten.

Sorteren op:

Domein

gedicht
3.2 met 4 stemmen aantal keer bekeken 4.887
Voor Anke Dit is je grondgebied, vruchtbaar maar afgemeten. Zet hier je paden uit, de smalle en de brede. Stenen zijn inclusief, grenzen staan vast. Mijd Eden. Die hof lijkt uitgediend; de boom die in het midden staat, kraakt onder vrucht en blad, muurvast dringt het seizoen rond het verleden. Blijf ervan af. Schaf schoenen aan, ga…

Ik zit in de kilte

gedicht
4.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 3.680
Ik zit in de kilte van steen. Wit zijn de muren bedoeld, maar ze breken; andere levens krioelen erover, erdoorheen. Op mijn schoot je marmeren lichaam. Houd je ogen niet zo gesloten wil ik je vragen, lach naar je moeder sta op, wees wat lichter. Nee. Altijd zal ik je dragen. --------------------------------------------------- uit: …

Verjaardag

gedicht
4.3 met 17 stemmen aantal keer bekeken 12.500
Je bent jarig vandaag en je bent het niet meer. Hoe vieren we dat, hoort bij een verjaardag die is verjaard bijvoorbeeld nog taart; je bent toch nog altijd geboren, geworden. Maar met wie vieren we dat voortaan en waar halen we blijde gezichten vandaan. Bloemen krijg je natuurlijk, we schikken ze voor je in vazen terwijl we over je praten…

Thuiskomst

gedicht
2.4 met 68 stemmen aantal keer bekeken 23.043
Ik droomde dat ik van je droomde: we zaten op de bank en praatten wat, je droeg de trui die ik die dag gedragen had, je haar was nat van alle regen. Je lijf solide warm had weer de frisheid van wanneer je in de grienden was geweest en je vertelde feestelijk gewoon dat het daarginds toch anders bleek, hoe diep de wortels reiken van de eik…

Bermtoeriste

gedicht
3.2 met 21 stemmen aantal keer bekeken 11.554
Men houdt het oog steeds op de weg gericht niet op de berm waarin ik ooit bij toeval werd gedropt en nu verwijl als vreemde deftigheid. Ik sta hier in een soort verlatenheid en niemand in de weg, men sjeest langs mij, ik word niet opgemerkt. Behalve soms door iemand die zich niet fixeert op eigen pad, mij plots gewaarwordt, afstapt…

Tuin

gedicht
3.1 met 43 stemmen aantal keer bekeken 6.706
Van aarde ben ik en de kleur van een seizoen. Omsloten door de hagen en het huis vorm ik een buffer tussen weg en thuis. Men graaft in mij en dekt me toe, snoeit waar ik te uitbundig doe, een pad is krappe oversteek naar wegen waar ik niet van weet; mijn rand is daar slechts mee gemoeid. Geblinddoekt door de heggen en het huis, voed ik de…

De kunst van het dragen

gedicht
2.8 met 12 stemmen aantal keer bekeken 4.208
We waren op tijd voor de intocht. Muziek droeg de stoet en we hoorden wat muziek doet met een nauwe straat en een hart dat te ruim zit - Acht droegen zijn beeld op een baar. Dat het de kunst is goed te dragen, een ritme te vinden samen balans te bewaren zagen we daar; het moet een soort wiegen zijn dat de angst voor het laatste verdrijft…

Kringloper

gedicht
3.1 met 18 stemmen aantal keer bekeken 20.531
Langs de kant van de weg slingert de tijd en roest en vermolmt. Hij raapt hem op, een kromme secondewijzer bijvoorbeeld, een vogelkooitje piepklein of een balk met een oog dat vergaan zou wanneer die bleef liggen. Thuis werpt hij een ander licht op de dingen, maakt ze tot wat ze nooit zijn geweest, geeft ze een nieuwe verstilling: ijzervouwer…

Bermtoerisme

gedicht
4.2 met 4 stemmen aantal keer bekeken 2.144
Men houdt het oog steeds op de weg gericht niet op de berm waarin ik ooit bij toeval werd gedropt en nu verwijl als vreemde deftigheid. Ik sta hier in een soort verlatenheid en niemand in de weg, men sjeest langs mij, ik word niet opgemerkt. Behalve soms door iemand die zich niet fixeert op eigen pad, mij plots gewaarwordt, afstapt, zich…

Ja

gedicht
2.7 met 18 stemmen aantal keer bekeken 7.492
Liefde, ja er zit altijd een lichaam aan vast en dat maakt het en maakt het, maakt het soms lastig. Maar het geeft niet, we zijn al zo lang samen dat we ons in elkaar hebben opgeslagen, niet meer zoek niet weg kunnen raken. Natuurlijk, voorbodes kruipen onder de huid, dansen mee als je danst, rennen mee als je rent, hangen ook op de bank…

We vroegen

gedicht
4.6 met 7 stemmen aantal keer bekeken 3.037
We vroegen hoe laat komt de dood voorbij en ze zeiden we weten het niet, alles is voorbestemd nu en hier dus we weten het niet. Waarom is het zo stil verbaasden we ons, zelfs de klokken slaan hun notie van tijd niet. Alle uur zonder waarheid is stilgezet, zeiden zei. ------------------------------------------- uit: 'De buigzaamheid…

Verkeerd geparkeerde auto vernield

gedicht
3.2 met 4 stemmen aantal keer bekeken 4.024
Je staat hier verkeerd geparkeerd hufter, wacht even dan haal ik m'n krik, bik ik je voorruit eens lief uit z'n rubbers, ik agressief? hé zoek je soms mot ook dat kan je krijgen, kom op als je durft, bang voor je jasje je bankpas, je kloten misschien? en leg dat mobieltje maar neer, als mannen onder elkaar heb je daar niks an gewoon…

En hij bestond

gedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 3.302
En hij bestond. We pakten hem op, zwierden hem in het rond en nog eens en hij kraaide want hij was in lievelingshanden en toen was het hup de wereld in met je hart dat men afpakken kan, kan breken in een hoek smijten: niks waard zo’n hart geen porselein of goud, meer een roestig soort klei en je hebt er zoveel van, ook het jouwe gaat straks…
Hester Knibbe19 september 2015Lees meer…

Zog

gedicht
2.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 4.971
Was ik een zeedier geweest met meer dan zeven tentakels, ik had zonder bedenken het stof van ze afgewaaierd zodat ze konden ademen. Maar ik moest het redden met enkel één hart wat hersens en deze twee handen. Ik heb ze gekoesterd gevoederd gevoed met gedachten aan later, maar iets in ze wilde niet groeien, is lummelig misgegaan. Badwater…
Hester Knibbe15 september 2015Lees meer…

Laten we de oude....

gedicht
4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 2.332
Laten we de oude brieven verbranden, al die mooi verregende zongebleekte woorden en regels in vlammen zien opgaan maar schaamteloos hun inhoud behouden. We hebben geluk gehad, o wat hebben we - Laten we straks andere steden verkennen, door nieuwe straten met muzikanten en slapers op banken slenteren, wennen aan weggaan…

Patience

gedicht
3.7 met 3 stemmen aantal keer bekeken 3.055
Patience. Stel dat je opnieuw, had je hetzelfde lichaam gekozen, wieg die zo verrekte opgetogen je op stond te wachten? Had je eenzelfde eenzelvig liedje gezongen en je lijf even verlegen links en rechts goeddeels verzwegen? Stel dat je opnieuw kon bij even na twintig, je bouwde een liefde een huis een kind, beminde beminde, vermeed…

Dame met hoed

gedicht
2.2 met 9 stemmen aantal keer bekeken 4.391
Zij aan de andere kant van de tafel draagt haar hoed als een wapen waarmee ze de vingerafdruk van de jaren elegant overschaduwt. Was ze een woning, ze liet zich met wijnrank en bloemen begroeien, groene klimop die zomer en winter de vraat aan de voegen verdoezelt, ze liet de haag niet meer snoeien. Nu ze een vrouw is bedekt ze met mode…

Badjongen van Yiannaki

gedicht
2.9 met 8 stemmen aantal keer bekeken 2.952
Wat hij ook twintig winters is geweest, nu is hij heer en meester van het bad, schoont tafels, zet de stoelen recht, veegt blad. Maar dat is nog het minst. Zijn werkelijke taak ligt hogerop: hij jaagt de vogels naar het zwerk, wijst met gestrekte arm de berg terug, de zon terecht, terwijl een rilling door zijn lijf heen trekt. Zo…

Staand*)

gedicht
3.7 met 27 stemmen aantal keer bekeken 11.641
Versteend sta ik op deze aarde met lange rok en omslagdoek die hij strak rond mijn borsten speelde, omdat dat van de wereld moet. Zo ben ik opgevoed. Mijn ogen hebben iris noch pupil. Dus kijk ik maar naar binnen, wil al wat buiten voorvalt binnen horen. Van wat ik waarneem ligt rondom mijn mond een lach bevroren, die daar maar vriezen…

Oogsteen

gedicht
2.3 met 24 stemmen aantal keer bekeken 8.931
Het was nu. Schrikdraad stond rond de tuinen der zonde, er moest nog gehinkeld tussen de lijnen, een scherf geschopt naar de vakken van morgen, op het plein gebuut bij de linde. Achter de poort lag het wijde. Het was nu. Zij verruilde haar stuiters voor stuivers en zocht naar oogsteen en ziel. Vond toen haar lichaam, wat daarmee te doen.…

Een vader

gedicht
2.5 met 38 stemmen aantal keer bekeken 17.325
Beland op zoiets als een eiland alleen zoekt ze zich iemand. Neemt dan bijvoorbeeld de man die van zee komt, ontvangt en bedient hem en als hij dan gaat, richt ze een hier voor hem in voor als hij terugkeert, als ze weer wil. Wachten maakt deel van haar lijf uit voortaan en denken hoe was hij, wier aan zijn voeten in zijn handen een net…

De achterkant van Rome

gedicht
2.3 met 22 stemmen aantal keer bekeken 7.858
De achterkant van Rome is een koker met harde stemmen, was die hangt te drogen. Hier klinkt in mei een oude lente met in de ochtend oud geluid van duiven, terwijl de nacht blijft kleven aan de stenen; er grauwt alleen wat dag doorheen. Vanuit de kamers is de hemel dicht; pas als je uit het raam buigt, kiert hij licht. Beelden van Huisraad…

Ze liepen met kaarsen de berg op

gedicht
2.9 met 34 stemmen aantal keer bekeken 40.054
Ze liepen met kaarsen de berg op en zongen daarbij een muziek die klonk als klagen dat door het licht omhoog werd gedragen. Hem droegen ze levend en dood, de moeder droegen ze ook, maar die wankelde zo alsof de dragers er de brui aan gaven. Die er waren sloten zich aan bij de stoet: een schare donker en licht die zingend of zwijgend…
Hester Knibbe20 september 2005Lees meer…

De steen

gedicht
3.8 met 13 stemmen aantal keer bekeken 10.450
Had vannacht een huis op een terp, eromheen een voorbeeldige tuin. In de tuin lag reusachtig een steen van twee doorsnee bij één. Doopvontig was hij, een slordige ster met een mond. Ik liep door de tuin met een boog om de steen en keek ervan weg. Toen stond hij op, vernielde perk en gazon terwijl hij achter me aan de terp op klom. Ga weg…

Vannacht

gedicht
3.1 met 49 stemmen aantal keer bekeken 22.933
Vannacht twee kinderen gered. Ze lagen onder dun zwart ijs; de een zag grijs, de ander blauw. Ik heb ze op het gras gelegd, dat hard onder mijn voeten brak, hun lijfjes droog en warm gewreven en ze mijn adem ingeblazen. Daarna de ochtend ingekeken, die lauw over het water lag, een mouwloos T-shirt aangedaan, wat grassen in een vaas geschikt…

Zoiets simpels

gedicht
2.4 met 281 stemmen aantal keer bekeken 73.703
Het is vaak zoiets simpels, het is gemis van je stem bijvoorbeeld, geen verhaal over landschappen meer, geen gedoe met je was, je kleren onaangeroerd in de kast. Het is van je handen op zoek naar houvast de afdruk nog weten op leuning en deurpost en je voetstappen op het parket en de trap, dat zo willen laten, bedenken: poetsen en wrijven…