inloggen

Alle inzendingen van Hilbrand W.S. Westra

7 resultaten.

Sorteren op:

Sylvie’s Dans

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 320
Jouw naam dwaalt als een zacht parfum door de stegen van mijn verlangen waar passie en tederheid elkaar bevangen Jouw ogen kijken als zachte beddingen van rivieren door de bergen van mijn kracht waar de hoop en liefde wacht Maar oneindig ver lijk jij bij mij weg te bewegen als een niet te vangen ster De dagen klimmen waarna ze dalen…

De ondraaglijkheid van innigheid

netgedicht
2.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 287
Ik zucht en jij lacht we spelen plagend met zinnen voelen ons verbonden in de nacht weten schroom te overwinnen We tasten steeds lichter over wat genegenheid kan zijn voelen ons steeds dichter bij onze goddelijke lijn Tederheid doet woorden vloeien wil graag zacht datgene leren wat voorheen slechts was te begeren Er is nabijheid in…

Gebroken Maan

hartenkreet
3.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 717
Ontdaan van elke waan brak de maan in tweeën en zag de zee de liefde genadeloos vergaan Rozenblaadjes van geluk de laatste adem van stil begrijpen fluisterden zacht; 'hier eindigt onze nacht'…

Nur ich die Sehnsucht kenne (De tragedie van de Liefde)

hartenkreet
2.0 met 6 stemmen aantal keer bekeken 801
Ich hab' dich geliebt 'danach bin ich vergangen mein' Herz sucht den Tod Ich kann nicht mehr verlangen meine Seele ist im Not gestorben bin ich ins Abendrot. * NL * Ik heb je liefgehad sindsdien ben ik verloren zoekt mijn hart de dood Ik wil niet meer verlangen mijn ziel schreit in nood gestorven ben ik in het avondrood.…

Je suis la danse ! (ik ben de dans !),

netgedicht
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 727
Ze stijgt in mij op, raakt stille passie. Roept met klem snel buiten te komen vooral niet te vertragen. Haar ogen dragen lenteregens van dromen. Ze hijgt van drama, kent geen geduld, wil dat ik in haar stort, voordat wordt onthuld, wat in haar is verdort. Ik proef, bloed van innig leven, een gehaaste dans. Ze verandert van richting…

Wanneer Harten sluiten,

netgedicht
2.0 met 7 stemmen aantal keer bekeken 1.524
Je sluimerde over het pleintje het was nog vroeg en de bomen fluisterden jouw ogen droomden een verscheurd gevoel de zon kwam gestaag door het wolkendek De wereld leek te draaien op een paar vierkante meters en je hart klopte verleden weg maar de pijn die bleef Ik lag in bed roofde de laatste geuren die jij achter liet Mijn tranen…

El primer Tango,

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 776
Er viel een stilte. Onze ogen kruisten. Ze rilde en mijn hoop sloeg om in duizend doden. De houten vloer, die al jarenlang paren had gedragen, bleek nu, een donkere zee van vrees en afgang. Opnieuw wisselden onze blikken, nu alleen wij nog beiden wachtten en haar rode plooien van haar jurk eenzaam zaten te lonken, knikte ze onzichtbaar…