224 resultaten.
JE ZAL NIET STERVEN
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 38 (voor Alexei Navalny)
Wie staat op na jou
met dezelfde moed van onverschrokken leeuwen
onuitwisbaar de glimlach om je mond
en ogen die keken dwars doorheen verdorven zielen?
wie heeft jou zo gevreesd dat zelfs je dode lichaam
hem nog meer angst aanjaagt dan zijn eigen schaduw
waarin hij onophoudelijk het dreunen van
jouw voetstappen hoorde…
Stenen harten
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 73 Het moeten stenen harten zijn
en ogen zonder licht
niet meer in staat tot enig voelen
door de zucht naar vernietiging totaal verblind
geen dialoog meer mogelijk
hun taal spreekt slechts met tongen van haat
mens tegen mens, volk tegen volk
eens vruchtbare akkers met bloed bezaaid
talrijk reeds de neergestorte vogels
moeders in eeuwige rouw…
MOTORGERONK
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 57 Nog hoor ik het
dat geronk van die motor
toen je plaatsnam op dat
bruine zadel en zei dat je gauw
weer terugkwam om te blijven
ik wist dat het niet zo was
dat een belofte werd gemaakt om
meer dan duizendmaal te breken
en dat bleek ook zo te zijn
nooit beter heb ik je gekend
dan in flitsen van komen en gaan
in woorden als lucht zo vluchtig…
IK HEET ...
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 69 Als in een luchtbel gevangen
hermetisch afgesloten
daarbuiten
stemmen en geluiden
ze horen je niet
volumeloos
jouw uitgestoten klanken
binnen geluiddichte wanden
malen ze rond
de witte jassen in de ruimte
de veel te strakke blikken
drie-, viermaal prikken
in vaten veel te broos
ik heet, ik heet
weet je hoe ik heet
en wat er omgaat…
Bloesem
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 103 Bloesem dwarrelt zachtjes op de grond.
De tere blaadjes voegen zich in een wit tapijt.
Ze zijn een exponent van tijd
Lente maakt plaats voor zomer.
De seizoenencyclus weldra rond.…
DENKEN AAN JOU
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 49 hoe je destijds mij plotseling van
mijn werk kwam ophalen met je
Mercedes in een gentleman’s pak
mij als verrassing meenam naar
een Hongaars restaurant alwaar je
de violist eindeloos sonates voor mij liet
spelen eer je hem zijn welverdiende tip gaf
hoe wij op de Scheveningse boulevard
schaterlachend doldwaze kaarten uitzochten
om te versturen…
AL WAT WAS
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 74 Dat met een knip van vingers
alles zomaar voorbij is gegaan
niets meer over is te doen en
met de wind is meegereisd
al wat eens was
in alle richtingen uitwaaiend
je kwijnende roep naar
wie er niet meer zijn
alleen hun namen nog
sjokkend over de wegen
die je eens met ze liep
waar je voetstappen zo meervoudig klinken
alsof stemloze onzichtbaren…
Herinneringen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 85 Soms is het verdriet bijna ondraaglijk,
maar eens komt die dag.
Als de tranen van rouw zijn opgedroogd
is er weer plaats voor een lach.
Herinneringen opgesloten in het brein
vechten zich naar buiten
Als de tranen zijn gedroogd
hoor je weer vogels fluiten.…
Jaargetijde
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 123 Soms mis je iemand al na een uur
Soms pas na een dag of week
Maar onvermijdelijk komt die steek
recht in het hart,
op de dag dat het jaargetijde is
Een dag van ongekend gemis.…
LIZA
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 63 Violetgekleurd waren de bloemen
net als het jurkje waarin je danste
jouw onschuld schilderde heel de wereld
tot een sprankelende aquarel
wat wist je van barbaren
die alles monsterlijk maken en
nooit een hart zullen bezitten
zo zuiver als dat was van jou?
in luttele seconden
jouw leventje weggevaagd
vier veel te korte jaren
was je een…
13 JUNI
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 55 Dat ik vandaag feest moet vieren
maar dat die lege stoel daar staat
waar niemand op mag zitten
omdat ik wacht op jou
ik kan het niet, nog altijd niet
blij zijn om elk jaar erbij
het voelt gestolen, niet van mij
het is dat schuldig blijven voelen
ik weet het, onterecht
maar toch …
vanmorgenvroeg
ik wachtte en ik wachtte
jij belde niet…
ZINLOOSHEID
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 67 Het zijn de zonen
de vaders en de dochters
die op te koude aarde sneuvelen
voorgoed hun ogen sluiten
is op hun lippen een
laatste roep om hun moeder
in hun doodsstrijd de hunkering
naar haar zo warme schoot?
welke naam past de agressor
die in zijn hebzucht het doodvonnis tekende van
duizenden en met een enkele pennenlikkersvinger
het…
Oekraïne 2022
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 64 Vogels zweven biddend in de lucht
op de luchtdruk van bommen en granaten.
De lente van 2022 is gekleurd met bloed.
Verwoeste steden, geknakte levens.
Miljoenen mensen op de vlucht
Die huis en haard moesten verlaten.
Soldaten strijden en sterven
voor volk en vaderland.
Hun vrouwen en kinderen op weg
naar een veilig land.
Zonnebloemen bloeien…
Despoot
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 70 Schiet maar, vernietig maar
laat de bommen maar vallen
op huizen die niet van jou zijn
op al die akkers die ooit omgeploegd en
bewerkt zijn met liefdevolle handen
maar nooit zul jij de liefde leren kennen
en de koestering van warmte
steen ben je, beton, grijsgrauw graniet
een gevangene van je eigen haat
die onverteerd tot onder je huid als…
Lied van de lapjespop
gedicht
3.0 met 130 stemmen 26.965 Ik ben de lapjespop die niet praat
en zich alleen op je liefde verlaat
's Avonds lig ik blind en stil en doof
en slap is dan mijn zaagselhoofd
Mijn handen rusten en mijn lijf
wordt na je heengaan koud en stijf
Zonder je hulp kan ik niet lopen:
je hebt me zomaar kunnen kopen
en zult me nog op een oudejaarsnacht
domweg verbranden terwijl…
De kortste dag van het jaar
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 95 De kortste dag van het jaar
weet, het is maar van korte duur
Het gevecht met het licht bij
voorbaat verloren.
Maar er is hoop.
Over enkele maanden zien we weer
blauwe bloemen
tussen het koren.
En stralend zonlicht
tot de langste dag
van het jaar.…
IN WIENS NAAM?
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 83 Weer kwamen ze
in zwarte gewaden met
lange, stoffige baarden
en duivelse ogen
geen zwaard werd geheven
om ze tegen te houden
er was slechts een leger
van lafhartige hazen
dat met het stof tussen zijn benen
een schuilplaats zocht
en de vrouwen en kinderen
stonden in de achterste rijen
want eerst de mannen, zoveel mannen
vooraan, in…
HOE KLEIN IS DE MENS NU
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 116 Het water komt
gulzig, uitgehongerd
huizen, land, levende wezens
alles verorberend
ineengeslagen vechtende handen
wanhopig barricades opwerpend
hoe klein is de mens nu
het verhaal van een oude
geschiedenis schrijft verwoed
een volgend hoofdstuk
opnieuw laat de natuur zich
de les niet lezen…
SNEEUWWITTE VOGEL
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 68 Hoe hij vloog
met krachtige vleugels
over wilde zeeën en door
ondoordringbare wouden
voor de allerzwakste wezens
de sneeuwwitte vogel
voor niets terugdeinzend
voor niemand wijkend
maar altijd ijzersterk
op weg naar zijn doel
hoe kon hij weten
van de zwarte kraaien
die hem op de rug met valse
kraalogen al zo lang beloerden
op één…
DE DAHLIA'S
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 138 Het klopt toch
dat ze zich hier overdadig ontvouwden
onder jouw zorgzame handen
vanaf hun eerste knop jij
hun rijping volgde met
waren het liefdevolle ogen?
en ik menigmaal
op dat pad aan de zijkant ...
nog voor mijn lippen
woorden konden vormen
'niet hier spelen' riep jij alleen maar
als een getalenteerde bloemist
gaf je voedsel en…
Bij de commissie
gedicht
3.0 met 7 stemmen 10.477 Bij het hervertellen
herinnert niemand zich
of hij een granaat droeg,
of dat zijn ineengeklapt lichaam
explodeerde bij contact met
de verschrikking die zou komen
Maakt het iets uit of je weet
van 't detail dat waarheid heet?
Aangezien, op fast forward,
het einde hetzelfde is,
namelijk over en uit.
De vragen, hoe dan ook bedoeld,
leiden…
IK HEET …
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 101 Als in een luchtbel gevangen
hermetisch afgesloten
daarbuiten
stemmen en geluiden
ze horen je niet
volumeloos
jouw uitgestoten klanken
binnen geluiddichte wanden
malen ze rond
de witte jassen in de ruimte
de veel te strakke blikken
drie-, viermaal prikken
in vaten veel te broos
ik heet, ik heet
weet je hoe ik heet
en wat er omgaat…
HOOP
hartenkreet
4.0 met 15 stemmen 148 Het is stil op straat.
Ik tuur naar het stille blad
dat zijn veerkracht heeft verloren.
De eik vertelt al uren zijn verhaal.
Ik luister naar zijn stille woorden
ik voel zijn treurigheid.
Ik fluister: 'heb jij ook de moed verloren?'
Waarop de boom slechts één enkel
blad beweegt.
Ik begrijp het niet en tuur tot aan
de morgenstond, de…
Ademloos
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 56 Nu ieder moment het zwaard
ook mij kan treffen en ik
ademloos verdwijn.
Weet, dat ik wederkeer,
in de allermooiste vormen
denkbaar.
Als het moment aanbreekt
dat mijn woorden vervagen.
Mijn liefde zal je verder dragen.
Als niets meer vanzelfsprekend is
voel dan dat wat ik nalaat, in iedere
stille kamer.
Als de tijd is aangebroken…
ZOEKTOCHT
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 157 Ik heb je gezocht
in de supermarkt
bij de bakker
in de ruggen van mensen
mijn roep tevergeefs
nu in stilte gedompeld
ronddolend in een
verstard geraakt lijf
in fluisteringen
je naam gespeld
alsmaar en alsmaar
tot ketting geweven
ik heb je gezocht
in het parkje om de hoek
bij de slager en in
het verhaal van een boek
en ik zoek…
In het nu
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 94 Op de klanken van een eeuwenoude sonate
je laten terugvoeren doorheen de tijd
vanaf je ontstaan naar het nu
als de golven van een zee in rust
meedeinend je adem
berustend in al wat het ondergaat
op welk kruispunt
nam je ooit de verkeerde afslag
onwetend van dat doolhof van wegen
welk zwaard nam je niet ter hand
om neer te slaan wat…
Herfst
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 54 Bladeren verdort door zomer droogte
Laven zich aan ochtendmist
Voorzichtig kleuren de bomen herfstachtig rood
Wachtend op de winter die komen gaat…
Ik ben ik
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 43 Moet ik spreken met jouw stem
horen met jouw oren
ben ik die wie jij bent?
nééé
jij bent jouw eigen mooie ik
en ik, ik ben mijn ik
met mijn eigen rikketik
mijn ogen en mijn brein
wie kan ik anders zijn?
ben jij die wie ik ben?
nééé
ik ben mijn eigen lieve ik
en jij, jij bent jouw ik
met jouw eigen rikketik
en wie je bent geworden…
Kind van de zon
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 75 Dat jij een kind van de zon was
de vroege seizoenen van je bestaan
daar hadden gebloeid waar vandaan
jij noodgedwongen moest gaan
met niets in je koffers
daarover wilde je liever niet praten
toch heb je me eens verteld
hoe je op het executieterrein
van de gele soldaten de laatste
minuten van je leven aftelde
maar waarvan je zus je bevrijdde…
Hittegolf
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 40 Het Tilburgs Reuzenrad
draait haar rondjes uur na uur
met lege gondels
zacht schommelend
in een verzengende hitte.
Haar witte staal torent
hoog boven de stad.
Bijna geen mens op straat.
Hittegolf.…