974 resultaten.
bijtijds
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 66 iemand blijft halverwege steken
op de maat van het verleden
om met een moment te volstaan
groener neigend naar gras dat altijd
elders naar zee hunkert zonder
bestemming indachtig of anderszins
te weten wie nog meer vertrok van
de plaats waar wij waren
ooit vraagt iemand nog waar de jas
bleef nadat het lichaam vertrok…
spitsroeden
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 106 een gehavende maaltijd aan onterechte monden besteed,
als altijd tijdelijk
met het karakter van volharden
werkelijk, vraagt iemand zich af, ditmaal ontstervend tegen de gewoonte in,
zonder ook daarmee in routine te vervallen, zoals een stoel ter hoogte van
een tafel biedt dit perspectief op een onvolledig samenzijn. Ontwart zich hier
een Vitruviaanse…
randzee
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 86 ook als een dag als gisteren voorbij is
is er nog ruimte in tussentijden
die men orde noemt
soms ontmoedigend in ongebluste taal
altijd met vragen naar iets dat er nooit is
daar kleeft geen antwoord aan
er is een plaats in het hart
een aanbidding door alle wijzen
en nooit gemakkelijk te vinden
de eeuwige gelijkenis met die ander
in zeeën…
voortschrijding
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 116 het raam verdeelt de jaren in uitzicht en kamer
ondertussen speelt alles zich af
in de schaduw van de plant haar licht
soms op de voorgrond en zelden afwezig
blinken sterren nog steeds in hun uithoeken
al fluistert men dat de tijd zich verwijdert
staat op elk moment een woordenboek klaar
om de bladeren in de tuin te achterhalen
die lagen…
Heel Holland zeemt
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 101 het gedicht is een open ruimte
ramenzemend, doortastend in leegte
zonder gewicht van letters
niemand neemt mijn zinnen af
opgeslagen als zij zijn in de
kluis van woorden en witregels
helder is de komma in haar
breukvlak, een punt van orde
glas zonder strepen…
bestemmingsverkeer
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 114 het gedicht heeft een plaats op de kaart
met een naam om te onthouden
zo zijn er altijd bermen met haakse akkers
en onderhuidse sloten als traanbuizen
er past een afstand in de tijd tussen
vertrek en de vraag waarheen
nogmaals en met nadruk, op straffe
van verdwalen
een smal pad te betreden, alleen
voor aanwonenden
zodadelijk, op…
schriftelijk reageren
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 104 ten minste houdbaar tot
uiterste pogingen -wat hierna
volgt is notulair vastgelegd-
zie ook de algemene voorwaarden
bij het kernbegrip ‘thuiskomst’
meestal schuchter en aan de lijzijde
van schaduw, bij vlagen naar
buiten tredend
mocht dit op bezwaren stuiten;
het is mogelijk met kennisgeving
te schitteren in afwezigheid
-er volgt…
op locatie
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 85 op een onbetreden eiland
omringd door koppen met schuim
in het stoom van de lavazee
reikend naar consideratie
je zou toch zeggen dat het
hier ergens moet zijn
dit lijkt op een eerdere
aanbidding, op een omhelzing
dichtbij het midden
op een kruising van wegen
ver weg van hier en de maan
in het laatste kwartier…
vertakkingen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 154 vroeg of laat wijzigt het wolkenlandschap
waarmee de boom zijn lucht
ontneemt, doorzichtig van aard
waarvan al sprake was bij naderend vertrek
gezien de verte van de akker als boegbeeld
van een horizon
nadat een voornemen in vroegte en
het late uur
zodra wij verstommen
in taal verzinken, het herhalen verzaken
ieder zijns weegs
en…
kortste route
netgedicht
3.0 met 29 stemmen 81 in de vallei achter de heuvels
ligt een spanningsveld
daar waar ik niet ben
en mijn gedachten wel
het betreden heft alle twijfel op,
had ik het maar niet gedaan…
Streepjesbehang
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 109 In schaduwen op de muur herken ik vervlogen gezichten.
Zij veranderen steeds,
elke keer als ik mijn ogen wil oprichten.
Hoe langer ik kijk, hoe meer zij lijken te bewegen.
Levend geworden zijn zij,
in een stuwende herinnering aaneengeregen.
Muren en gordijnen draaien, niets blijft onbewogen.
Een bekende stem hoor ik zeggen:
“Niet lezen in…
Amira
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 177 door het cyberbos waart deze vroegte
een verwaaide droom
met ochtendhonger onder de arm
komt de dag op stoom
boterhammen mee, tegen
een galmende maag
wat verloren ging, ging opeens, het
geheugen is echter traag
voor ontwaken is het al laat, hier
scheiden meerdere wegen
aleen jouw naam bleef
-kom ik je ooit nog ergens tegen?…
pas op de plaats
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 88 hier regent het plaatselijk
in het hele land
op de plek die nooit ergens
tegelijkertijd kan zijn
het hier en nu is de plaatselijkheid van
alle tijden, aanwijsbaar
als coördinaten op de kaart, als
de kortste route
probeer te keren, nooit waren we op
hetzelfde punt in de ruimte
hier is waar het moment is verdwenen
terwijl de plek…
waterscheiding
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 171 zie het als een teken aan de wand
niet onderhuids, maar open en bloot
soms mistig en vaag, in weke kleuren
vertakt, de armen wijd gespreid
zilver, zacht, wakend of slaapnevelend water
zie het niet als een proeve, het lukt geheid
speels en vloeiend, wat kan er gebeuren
tussen vroege jeugd en verre dood
neemt zomaar een pad mij bij de hand…
Onvindbaar
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 182 Het landschap dat zich in bochten wringt
Om niet op te vallen, om er niet te zijn
In een hoek weg te duiken, te schuilen
In een schaduw van schimmen
Schuchter, schuw, luw, leeg, vaag, vaal
In licht dat zelfs geluid doet dimmen
In lucht die nevel druppelings doet druilen
Met tranen van doorzichtig kristallijn
Daar, waar een zwarte vogel in stilte…
enigszins sprake van
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 425 probeer eens de toekomst te
herhalen
daarin te volharden in
bepaalde mate
en tevens op een standplaats te blijven staan,
te verliezen wat gaande was
de tijd in te halen, het feit te negeren,
kortstondig en tijdens
een doorgetrokken streep, afstand
te doen van een gedachte
een appel te schillen zonder
ruzie te maken
alvorens en…
om de tuin geleid
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 230 kan iemand verstaan wat
onderhuids voortleeft?
ongelezen, beproefd, bevattelijk, om
uiteenlopende redenen
het gedicht spreekt uit wat er staat,
bos omzoomt het voorportaal
dicht, ongerijmd, vertwijfeld en in
opstand tegen lege orde
het gras spreekt geen taal, is dienstbaar
aan groenheid, aan zomergoud
tot het woord sterft, tot boek…
aanhef
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 212 vooruitlopend op een zon
die ook toen scheen
op bladeren die zich
destijds ook verloren
volgens het strijdbare, het tegengas
van het tegenstrijdige
dankzij een verlate kennismaking,
het voedzame van een
maaltijd die wacht
dit zich neerleggen
in eerste aanleg,
nog voor het voltooien
dat alles achterhaalt…
voorwoord
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 145 luister,
een vliegend doorwaakte uil
met nacht als sprakeloze schemer
het doorbreken van gemis tot
woordeloos vervoegen
overal klank en verbeelding,
nergens betekenis
bij wijze van spreken…
fijnmazig
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 118 in deze helderheid
moet het nog november worden
het licht zijn snelheid
de ster, de afstand, het stof
het geheugen zijn ruimte
na afloop volgt bestemming en
terugkeer, een trein zijn spoor
in haarvaten, eencellig naijlen
donkere materie
wat grijpbaar lijkt en
niet tastbaar is, noch toepasbaar
waarover een droom gaat
voordat november…
reverso
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 100 er gaat een loutering door deze herfst
elke gedachte dwarrelt naar aardse sferen
eeuwen vergruizen in bos en laan
adem vult zich met zilveren stem
sprekend gelijkend met elk kleurig blad
en over water in lucht verscholen;
de plek in herinnering waar ik ben…
Irrlicht
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 159 voorbij de horizon eindigt
het zicht
begint het denkbare
voorbij de sterren dooft
het licht
wacht het wedervaren
in tegenstromen
langs hemelbogen
in drommen doorwaakte dromen
tot zienderogen…
garnituur
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 63 dit is om te vinden
om niet meer te weerleggen
grijs in het gebied
overal ter plaatse
diep in het uur
dit is geen gouden vondst
dichter bij de kern
te verruilen met randverschijnsel
hoe later, hoe verder van nu
zowel volledig als desnoods
dit is de verblijfplaats
ongebonden aan toekomst
standvastig toekomend en ooit
wederkerend…
voorcalculatie
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 131 langzaam vallen woorden dicht
hun letters vullen bladgoud
scheppen sfeer, onderliggend van toon
gewichtloos wikkend
van verre naderend, weerlegbaar
vasthoudend, met voortgezet verwijlen
cijfermatig onthutst, tijdelijk
voor het grijpen, wilsbekwaam
en immer voortbewogen…
de reiziger
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 121 ik ga van hot naar her
vraag me niet hoe het kan maar
mijn dromen reiken ver
ik kom nooit van mijn stek
want ik ben een reiziger
een reiziger op dezelfde plek
lang kan ik er niet bij stilstaan
ginds wacht de verte en er is nog
een lange weg te gaan…
ondeelbaar
netgedicht
3.0 met 30 stemmen 55 in een voorwoord van nadagen
in vloeiend, sprankelend water
knisperend taalloze letters
op ongeschreven blad
de glinstering van oprechtheid
of diepte van kleinigheden
gebeeldhouwd dromen, zowel
ongeletterd vergeten, het onthouden
van een dag, als een zinderende
ruggengraat, meegevoerd
in een bries, in de bijziende verte
denkbeeldig…
ijsbeentje
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 119 ik denk dat ik een nazomer ben
een slome rivier
water zonder ijsgang
misschien een bovenbeen
of een onzalige botsing
een kneuzing
door direct contact
een val van de fiets
een dip in het grondwaterpeil
ik denk dat ik een stille plek zoek
een blauwe plek
hard en beurs…
uitwendig
netgedicht
2.0 met 10 stemmen 53 er volgt een pauze tussen twee trefwoorden
een voorgordijn in het stadium dat volgt
dit stelt men zich voor als voortzetting
als bestendiging van roerloos weten
ter kennisgeving, zodat sprake is van
bevaarbaarheid als bewijs van zichtbare verte
want daar omzoomt verstrooid licht de bosrand
priemen goudgerande wolken in het zwerk
langs…
dagelijks brood
netgedicht
2.0 met 35 stemmen 79 een glas van ijs, staand
water als dorst, voortdurend
een brood verdeeld in stukken
zo ochtend als dagelijks
herhaalde gebeurtenis
vruchtbaar, ontvankelijk
een samengestelde bloem
uitwonend in habitat
ontaard in bodemleven
afwezig ten tijde
hunkerend naar…
schrale grond
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 61 nog iets onbekends vergeten
voor het te laat is
en het beton reeds gegoten
vragen naar het uur
waarop
tijdens welke
of de kamer dan nog verlicht is
door kunstlicht
of een schuwe zon
het veld betreden
en plat gras achterlaten
soortenrijk maar schrale grond
waarvoor weinig bewijs is
daarmee instemmen
lichtjes gebogen gadeslaan…