Alle inzendingen van Ivan Grud

Aan de rand van het rimpelloze meer Spande hij de boog keer op keer Een echte prins een Koningszoon Op zijn blonde krullen gouden kroon Nee, sprak de raaf laten wij wachten Het waarom klonk krassend en verbaasd Zwarte vlerken zwevend op de wind Geruisloos boven het Koningskind Trots hield het prinsje de pijl omhoog Tonend een duif dodelijk…

Incest Waar eigen bloed Misbruikt in ongeremd gijl besef Nacht na nacht opnieuw vermoord Wordt de stille kreet nimmer gehoord Achter hermetisch gesloten deuren Kan steeds het vunzige gebeuren Gesmoord verstikkend in ademnood Is de liefde voor altijd dood…

Het is nog niet over fluistert zij Ik heb je liefde nog altijd nodig We hebben nog die kans Haar hand streelt vragend mijn dij Rillend onderga ik dit alles Verstard kijk ik haar aan Zie haar vreemd liefde bedrijven Gepassioneerd is zij vreemd gegaan En terwijl mijn lendenen verstijven Doet geilheid verdoven mijn venijn Dring ik diep verdwaasd…

Het kamerbesluit stond vast Het kruitvat behoefde geen lont Ministers in betutteling vereend Roken verbieden het is ongezond Na de koffiepauze het donor codicil Maar in de kamer bleef het angstvallig stil Griezelig onderwerp om over te debatteren Hoezo, verplicht melden, de tijd zou het leren Dan het milieu C02 gat in ozon laag De linkse…

Probeer niet mijn kluis te kraken Dring niet in mijn privé gebied Laat mij niet in verwensingen braken Onthul niet mijn geheimen of verdriet Stromingen van weleer liggen hier opgeslagen Geleden in kleuren grijs zwart rood en wit De nog enkele te begane ongekende wegen Alwaar de dood grijzend aan het einde zit En als ik hem fluitend tegemoet…

De teerling was geworpen En de strijd ving aan Geen motief deed het staven Niemand had dan ook iets gedaan Maar goed er was weer handel En de beurs werd weer vet Verhongerende minderheden Maar een kniesoor die daar oplet Nee, het probleem ligt anders Op gezondheid wordt gelet De massa hier en vooral de jeugd Dat vreet maar en is veel…

Gedreven door mijn valse sluwheid Schreed ik op het laagste niveau Verminkt achterlatend verboden zones Maar dan gleed ik uit door de herkenning Struikelend smakte ik op het granieten geheel Mijn gezicht haakte de richel van fatsoen Scheurde mijn schranderheid en liet los Om meegevoerd door de frisse wind In het duistere ravijn af te dwarrelen…

Giftige dampen begeleidden het samen smelten Het kwaad aangezet door passie was in wording Dan duldde het moeras het embryo niet langer Stuwde het omhoog en braakte het op de oever En slijmerig begon jij aan jouw dodelijk bestaan Fluisterend met liefdevolle woorden penetrerend Dwangmatig ongeremd razend verspreid je gif Wetend dat verlustiging…

En Rubens ging in de fout Bekeek zijn model En fluisterde heel stout Luister naar mij lief boerinneke Zoals de zalm heeft zijn puikje Het mooiste aantrekkelijkste Aan jou is voor mij je buikje En zij gaf hem een gewillig oor En Rubens ging nog even door Je billen en borsten daarentegen Hadden wel wat zwaarder mogen wegen En hij legde haar…

Geduld mijn goede vriend Laat mij u ter zijde staan Uw geliefde die u verdiend Zal ik beminnen voortaan Zo u mij blind vertrouwde Naïef het konkelen liet begaan Leidde ik haar naar het altaar Troonde haar ver bij u vandaan Maar nu ik haar mag bestijgen Frigide lui fatterig als zij is Had ik beter kunnen zwijgen U kunt haar met alle…

Dwarrelend als een verdord blad in de wind Is dit het moment dat ik mij zelf terug vind Lig ik kleurloos droog op mijn oude matras Reeds afgestorven alsof ik er nimmer was Laat mij de rust het enige wat ik u vraag Laat mij verteerd liggen door insecten belaagd Zo ik rottend verdroogd tot as ben wedergekeerd Heb ik niets maar dan ook niets…

Sterven is niet erg Maar creperen liever niet Janken vrolijk toegestaan Zielig doen dat weer niet Er zijn zo velen die voor gaan Naar een duister en ongekend gebied Tijd is dan ook zo betrekkelijk Zodat men elkaar nooit mist, noch ziet Het kan ook een troost zijn als men de ogen sluit En men ontspannen de zucht slaakt ik ga er even tussen…

Het nest De jury beraamde zich het was al de tweede keer Massamoord, was de conclusie het ging niet meer De toeziende koppen en kopjes kwamen bijeen Derde seizoen nutteloos gebouwd infaam gemeen Nu zou men overgaan in algemeen besluit Desastreus in oordeel het licht moest voor altijd uit Het was nu of nooit oordeelde men, wij erin en hij…

Adder gilde jij en kronkelde rond mijn arm En terwijl je het gif in mijn onderlip spoot Voelde ik vloeiend de warmte in mijn lendenen Mijn angel vulde zich klaar om toe te steken Het strekken van jouw slanke schoonheid Bevochtigde mijn hand en onderarm En rusteloos gleden mijn vingers in jou weg Je ontspande en gleed slijmerig onder mij in…

Spiegelend dacht ik Laat ik nu eens mijzelve zijn Maar wezenlijk zoals het moet Niet altijd die gepassioneerde Die man met de strooienhoed En bij het verwerpen van mijn eigen ik Bedacht ik opeens verrek maar en stik Moet die baard en snor dan ook nog eraf Verwenste mijn onzekerheid als onmin en laf Het zijn van die opleeftijd zijnde…

Ten derde male opende de poort En begeleid door wit licht Er weer een nieuwe dode verscheen Zaten allen in spanning te wachten Er ontbrak er geen De winnaar van de zeven maagden Zat te zeuren over bedrog Drie ervan hadden kinderen gehad Waren lui geweest dik en log Maar het geruzie verstomde alras Toen daar in eens de nieuwe was Een…

Toen de poort zich zacht suizend opende En begeleid door fel wit licht Er een nieuwe dode verscheen Zaten zij die al op hem wachtten Genoeglijk aan de grote tafel bijeen Nieuwsgierig naar zijn verslag Onder applaus en hard gelach Neemt hij dan plaats aan de dis En zien zij dat hij incompleet is Weddenschappen worden aangegaan Een ongeval…

Haar zucht was grenzeloos Doorgezakt na al haar dragen Vermaard zoals zij was geweest Had zij warm alle emoties gedragen Maar nu vertoonde zich het schraal Toonde naakt haar bladderend oppervlak Vermoeid kreunde zij nu bij elke beroering Wetend weldra was haar mooie tijd geleden En mijmerend over die luisterrijke tijden van weleer Gefluisterde…

Jouw valse fluisterende woorden gleden af langs de berghelling van mijn pantser en stortten zich pijnlijk beluisterd in het ravijn wat zich vulde met jouw verbale agressie Modderstromen van ziekelijke verwensingen schoonden de richels waarlangs zij omlaag gleden en nimmer ontsloot jij het dal der minnen steeds wachtend op de winter voor…

Wervelend doet het beloofde de ronde Eeuwige tijden bruiden ongekend Het hoogste streven meedogenloos ongeremd Wee hen die niet deelnemen zij vergaren vuur Het beoogde is het heilige streven Gezegend te verlaten het leven ieder uur Verkondigd door verheven geleerden de wijzen Het geschrevene daar kon men niet omheen Predikers van het…

Zinderend van liefde Kijkend naar het glinsteren van je zilte zweet Vlij ik mij naast je Streel ik jouw ronde billen en vochtige spleet Jouw hand zoekt onvermoede Om te versmelten in rondingen, Zo prikkel jij mijn uitgestoken roede Mijn tong schrijdt over bekende paden Zoekend naar geurige nectar liefdevol, Het gekreun heeft haar bron…

Zie hoe door de kieren van mijn gordijn De messcherpe zonnestralen snijden Verlichtend ongecensureerd het geheim Een drama dat ik had willen vermijden Reeds vertoont zich de verkleuring En voel jij koud en gevoelloos aan Je begint je spiegelend glad te krommen En jij kijkt mij koud onberoerd aan Toch kan ik jou niet opbergen En vlei ik…

Het Betrekkelijke van het bestaan En wandelend over die weg In een afgebakende visuele cirkel Ziet men dat alle begin het einde is En haalt het voorbije uitzicht u in Met moeizame schreden koud en schraal Komt de mens steeds dichter bij begin Vertwijfeld is men heen en weer geslingerd Ervaart zo de betrekkelijkheid van bestaan Dan ziet…

Het hoe en waarom was er niet ook geen liefdevolle warme blik slechts de pijn was er in het verschiet in een eindeloze niet aflatende snik Talloze malen reikte ik jou mijn hand die berekend minzaam werd aangenomen en altijd weer werd hij door jou afgebrand voorbij zo krijste jij die mooie dromen En nu lig jij hier in je vers gedolven graf…

Het twijgje zweeg in alle talen het moest als eerste tol betalen aan hen die de moederstammen met grof geweld moesten omhalen en terwijl het vogelengezang verstomde lag onder hem het ongeboren kleinood ongewild slachtoffer van zinloos geweld maar de weg kwam erbij besluit aldus vertwijfeld vroeg men waar blijft de mus…

Treur niet mijn liefste Wentelt u niet in ongemeend verdriet Stort geen valse nodeloze droge tranen Ik ben tot uw genoegen gekist zoals u ziet Het aanschouwen van uw opgepoetst leed Doet mij pijn in het verschroeide kille hart Hoor de gescheurde doodsklokken luiden En het gif verstijft in mijn gesprongen aderen En voor u de hof verlaat…

Jouw levenslied kent geen melodie Een toonloos gehuil over kale vlakten Rollende kille mist voortgestuwd door de wind Gruwelijke afspiegeling van jouw minzaamheid Rottend gaapt je versteende mond in de verte Wellustig kronkel jij voort aanziend mijn leed En verlicht door het vuur van palmtakken Gloort aan de horizon de eeuwige hoop Rust…

Zoekend naar mijn gewicht op schaal Lukt het niet de hoeveelheid te zien Mijn omvang is te dik mijn kin te vet Hoe ik ook vooroverbuig het is banaal Wederom overtuigd begon ik te lijnen Het schimpen en het schampen moe Blikken die ik heb moeten ondergaan In de slanke pikorde helemaal onderaan Nu vele maanden later van ziek zijn en zelfbedrog…

Het is niet altijd zinvol Te streven naar het gelijk Ondergaan van onrecht Is zinvoller dan het lijkt Bij het eerste volgend vermoeden Bent u voortaan op uw hoede…

Het roze rimpelige sterven neemt aanvang Begeleid bij het geluid van de rammelaar De onzin van de geborene brengt vreugde Een wreed succes resultaat van verdwazing En altijd weer dat onbezonnen proces De drang van voortplanting in de stress Gewraakt is de minachting der goden Gniffelend aanschouwen zij het gepeupel De goddelijke hebben…